Οι δύο καλύτερες 11άδες του Ολυμπιακού στην 20ετία και οι γκεστ σταρ!

• Είπαμε στην εκπομπή των ρεπόρτερ στο ραδιόφωνο να βγάλουμε την καλύτερη ενδεκάδα των τριών μεγάλων συλλόγων μέσα σε αυτή την 20ετία! Από τη σεζόν 2000-01 έως και τη φετινή. Όχι πριν το 2000, άρα αναγκαστικά εκτός πλάνων π.χ. Καραπιάλης και Καραταίδης.

• Στον Ολυμπιακό εγώ δυσκολεύτηκα πολύ. Έτσι έκανα την…ντρίμπλα να φτιάξω, κατ΄ αρχάς τουλάχιστον, δύο ενδεκάδες. Μία με Έλληνες και μία με ξένους!

• Η ελληνική, με προπονητή τον Λεμονή

Νικοπολίδης
Τοροσίδης, Ανατολάκης, Άντζας, Γεωργάτος
Στολτίδης, Πατσατζόγλου, Φορτούνης
Γιαννακόπουλος, Αλεξανδρής, Τζόρτζεβιτς

Πάγκος: Ελευθερόπουλος, Μαυρογενίδης, Αβραάμ, Μανιάτης, Νινιάδης, Καστίγιο, Μήτρογλου

Θα μπορούσε να μπει σαν 8άρι ο Νινιάδης αντί του Πατσατζόγλου, αλλά προσπαθώ να φτιάξω μία ενδεκάδα όσο το δυνατόν πιο ισορροπημένη αμυντικά κι επιθετικά. Και πάντοτε στο κλασικό 4-3-3 (με εξάρι, οκτάρι, δεκάρι και δύο εξτρέμ) που παίζει πάντα ο Ολυμπιακός. Αναπόφευκτα αδικώ παιδιά όπως οι Σιόβας, Πάντος, Κωστούλας, Βενετίδης και σίγουρα τον Αμανατίδη, που όμως τα καλύτερα του χρόνια τα είχε πριν το 2000-01.

• Και η ξένη με προπονητή τον Βαλβέρδε

Ρομπέρτο
Ομάρ, Μέλμπεργκ, Ζεβλάκοφ (Μοντέστο), Χολέμπας
Καρεμπέ, Ζέτερμπεργκ (Ιμπαγάσα), Ριβάλντο
Γκαλέτι, Τζιοβάνι, Μιραλάς

Πάγκος: Σα, Μιλιβόγεβιτς, Τσόρι, Φουστέρ, Τζιμπούρ

Ο Ζεβλάκοφ κι ο Ζέτερμπεργκ είχαν περισσότερα παιχνίδια από τους Μοντέστο και Ιμπαγάσα. Ειδάλλως, στην ίδια σειρά είναι. Βάζω Γκαλέτι και Μιραλάς που έπαιξαν από δυόμισι σεζόν , γιατί στα εξτρέμ οι άλλες καλύτερες επιλογές ήταν ο Αμπντούν (δύο σεζόν) κι ο (ασταθής) Οφορίγκουε

• Και στη συνέχεια τις…ενώνουμε τις δύο ενδεκάδες και βγάζουμε την καλύτερη!

Προπονητής ο Ερνέστο, υπό την έννοια ότι ήταν στον πάγκο σε τρία ολόκληρα πρωταθλήματα και πήρε και τα τρία, έχοντας και δύο αξιοπρεπείς σεζόν στην Ευρώπη. Αδικώ αναγκαστικά τον Τάκη, που συμμετείχε σε κατακτήσεις έξι (!) πρωταθλημάτων και σε δύο αρκετά καλές σεζόν στην Ευρώπη, αλλά ήταν μόνο σε μία από τις έξι αυτές χρονιές από το ξεκίνημα ως το τέλος στον πάγκο.

Νικοπολίδης
Τοροσίδης, Ανατολάκης, Μέλμπεργκ, Γεωργάτος
Καρεμπέ, Στολτίδης, Ριβάλντο
Γιαννακόπουλος, Τζιοβάνι, Τζόρτζεβιτς

Και πάγκος: Ρομπέρτο, Άντζας, Ζεβλάκοφ (Μοντέστο), Ζέτερμπεργκ (Ιμπαγάσα), Φορτούνης, Αλεξανδρής, Μιραλάς. Αδικώ τον Αλεξανδρή, αλλά ο Γιαννακόπουλος στην εικοσαετία είχε μεγαλύτερη παρουσία.

Αναπόφευκτα οι περισσότεροι είναι πιο παλιοί, γιατί ένα βασικό κριτήριο μου ήταν η προσφορά σε διάρκεια κι οι πιο παλιοί βέβαια έμεναν περισσότερα χρόνια. Για παράδειγμα, φέτος ο Ελ Αραμπί κι ο Βαλμπουενά έκαναν εκπληκτική σεζόν, αλλά είναι μόνο μία χρονιά στον Ολυμπιακό. Ο δε Ποντένσε έμεινε μιάμιση σεζόν.

• Ξεχωριστή ιστορία οι γκεστ σταρ! Οι Τουρέ, Καμπιάσο, Σαβιόλα, Κοβάσεβιτς, Αμπιντάλ, όλοι τεράστια ονόματα, όπως κι ένας Έλληνας, ο Κώστας Μανωλάς. Γκεστ σταρ γιατί σαν ονόματα και αξίες άξιζαν θέσεις στις καλύτερες ενδεκάδες, αλλά έπαιξαν μία η, δύο σεζόν και στις θέσεις τους υπήρξαν παίκτες με μεγαλύτερη προσφορά σε διάρκεια.
• Οι πρόεδροι της 20ετίας είναι δύο.

Στην πρώτη δεκαετία ο Κόκκαλης με οκτώ πρωταθλήματα και τη δημιουργία του Καραϊσκάκη. Και στη δεύτερη δεκαετία ο Μαρινάκης με οκτώ (λογικά με το φετινό) πρωταθλήματα και με την μεγαλύτερη ιστορικά καταξίωση του Ολυμπιακού στην Ευρώπη.

Δυό μεγάλες μορφές στην ιστορία του συλλόγου!