Οι αδικίες πρέπει να τιμωρούνται…

• Φίλοι μου εγώ δεν έχω ξεχάσει ακόμη πως ο Ολυμπιακός πριν τρία χρόνια, περίπου τέτοιο καιρό, είχε αποκλειστεί από τους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ, εξαιτίας εκείνου του Ντόρτμουντ-Μαρσέϊγ 2-3 με τα δύο γκολ των Γάλλων μετά το 85’, όταν πια οι Γερμανοί ήξεραν (καθώς το ματς είχε καθυστερήσει να ξεκινήσει!!!) ότι ο Ολυμπιακός είχε βάλει και τρίτο γκολ κι είχε καθαρίσει τη νίκη επί της Άρσεναλ (3-1), άρα οι ίδιοι ήταν ξεγραμμένοι.

• Και με μεγάλη χαρά παρακολουθώ έκτοτε την πορεία της Μαρσέϊγ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Πέρσι είχε αποκλειστεί από την φάση των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ κιόλας, φτάνοντας στο σημείο να χάσει 3-0 στην Κύπρο από την ΑΕ Λεμεσού την τελευταία αγωνιστική. Και φέτος, τι ωραία (!), η κλήρωση την έφερε στον ίδιο όμιλο με την Ντόρτμουντ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και τι κάνει η Μαρσέϊγ; Ουραγός στον όμιλό της, με μηδέν βαθμούς! Δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, δηλαδή, αποκλεισμός.

• Τι κάνει η Ντόρτμουντ; Είναι τρίτη, με έξι πόντους, ενώ Άρσεναλ και Νάπολι έχουν από εννιά. Και θα είμαι μεγάλος ψεύτης αν δεν παραδεχθώ ότι θα χαρώ πολύ να αποκλειστεί η Μπορούσια κι απλά να συνεχίσει στο Γιουρόπα Λιγκ, παθαίνοντας μία μεγάλη οικονομική καταστροφή. Όπως είχα χαρεί αφάνταστα πέρσι, όταν έχασε στο 89’ τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ από την Μπάγερν Μονάχου.

• Γιατί οι αδικίες στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, πρέπει να τιμωρούνται. Με κάποιο τρόπο…