Οι 5 «κολόνες» του Μαρτίνς και το καρμπόν μετά από Μπέρνλι και Κράσνονταρ!

· Η πρεμιέρα έχει πάντα ιδιαιτερότητες και κρύβει παγίδες-το είδαμε, άλλωστε, και πώς με το ζόρι πήρε ισοπαλία ο Παναθηναϊκός στη Λαμία και πώς ο Άρης δεν κέρδισε μέσα στο Χαριλάου τον ΟΦΗ…

· Για τον Ολυμπιακό η παγίδα ήταν μεγαλύτερη, καθώς το παιχνίδι με τον Αστέρα ήταν ακριβώς ανάμεσα στα δύο ματς των πλέϊ οφς του Τσάμπιονς Λιγκ, στα οποία παίζονται (μίνιμουμ) 42 εκ. Ευρώ για το κλαμπ, συνακόλουθα τεράστια πριμ στους παίκτες κλπ, κλπ…

· Να υπενθυμίσω ότι και πέρσι ο Ολυμπιακός στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, πάλι μέσα στο Καραϊσκάκη, είχε κερδίσει με το ίδιο, οριακό, σκορ, 1-0, τον Λεβαδειακό, με ένα φάουλ τότε του Λάζαρου, ακριβώς τρεις ημέρες μετά το 3-1 επί της Μπέρνλι και τέσσερις πριν τη ρεβάνς την Αγγλία, όπου κρίνονταν η παρουσία στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ…

· Για τους «ερυθρόλευκους» το παιχνίδι ξεκίνησε ιδανικά: για πρώτη φορά στη φετινή σεζόν πέτυχαν το λεγόμενο γρήγορο γκολ, με το 1-0 μόλις στο 6’. Μόνο που αντί να τους βοηθήσει η συγκεκριμένη εξέλιξη μάλλον τους χαλάρωσε, αν κρίνουμε από την πολύ χαμηλών στροφών απόδοση τους για τουλάχιστον 10-15 λεπτά μετά το πρώτο δεκάλεπτο, δίνοντας έτσι θάρρος στην Τρίπολη.

· Ξέρετε, οι παίκτες του Ολυμπιακού υποσυνείδητα, όταν ανοίγει το σκορ στο Καραϊσκάκη, και δη γρήγορα, είναι βέβαιοι ότι θα κερδίσουν, με όποιον αντίπαλο κι αν παίζουν! Εδώ και χρόνια, έχουν ποσοστό νικών 95% σε όλες αυτές, τις δεκάδες, περιπτώσεις!!! Βέβαια, εν τέλει πάλι κέρδισαν, αλλά με μεγάλο άγχος, αφού όσο μένει το 1-0, ο Αστέρας ήταν ζωντανός. Κι εκεί ήταν το πρόβλημα για τον Ολυμπιακό, η αδυναμία να σκοτώσει τον αντίπαλο του…

· Δεν το έκανε ούτε στο τετ α τετ του Σουντανί στο φινάλε του ημιχρόνου, ούτε στις ευκαιρίες του Σουντανί (πάλι) και του Σεμέδο στις αρχές της επανάληψης, ούτε καν στο δοκάρι του Αραμπί στα μέσα του β΄ μέρους. Αν κι ακόμη μεγαλύτερη ευκαιρία ήταν αμέσως μετά εκεί που ο Αραμπί δεν είδε τον ευρισκόμενο δίπλα του Μασούρα, που απλά περίμενε την πάσα για να μπει με την μπάλα στα δίκτυα και έκανε το λάθος να πάει να «γυρίσει» πίσω την μπάλα στον Ποντένσε, ενώ μπορούσε ακόμη και να σουτάρει.

· Όταν λοιπόν φτάνει το 70’ και με τέτοιες ευκαιρίες, δεν έχεις καθαρίσει το παιχνίδι, αναπόφευκτα θα αγχωθείς. Και ιδιαίτερα όταν ο καλύτερος σου αμυντικός, ο Σεμέδο, είναι τόσο ασταθής στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Το είχε δείξει ο Πορτογάλος από το ξεκίνημα ότι δεν ήταν στα καλά του-πάσα σε πόδια αντίπαλου έδωσε από το πρώτο λεπτό…

· Ο θηριώδης κεντρικός αμυντικός είναι τεράστια μονάδα για τον Ολυμπιακό. Ακόμη και χθες, σε τέτοια βραδιά του, τον είδαμε πώς βγήκε πρώτος στην μπάλα, πόσο δυνατά έκοψε, πόσο καλή πίεση άσκησε κι έχασε ο αντίπαλος την μπάλα, αλλά και και το πόσο σωστά έκοψε και μοίρασε στη συνέχεια την μπάλα, ξεκινώντας τη φάση του δοκαριού του Ελ Αραμπί. Όμως, πρέπει να κοιτάξει το θέμα που έχει με τη συγκέντρωσή του.

· Το να χάσει την κεφαλιά από τον Ιγκλέσιας, στην καλύτερη ευκαιρία του Αστέρα στο α΄ ημίχρονο, είναι μέσα στο πρόγραμμα. Το να κάνεις και δεύτερη κακή πάσα, βγάζοντας την μπάλα αράουτ, επίσης είναι. Όπως και το να αστοχήσεις σε κοντινή κεφαλιά, όπως συνέβη στην εκτέλεση φάουλ του Ραντζέλοβιτς. Αλλά το να βάζεις τον αντίπαλο μέσα στο παιχνίδι με προσωπικά λάθη, δεν πρέπει να είναι στο πρόγραμμα!

· Γιατί ο Αστέρας εκεί γύρω στο 60’ φαινόταν έτοιμος να φάει το δεύτερο γκολ, αυτό που πάντα απελευθερώνει τον Ολυμπιακό και μετά «γράφει» τεσσάρες. Αλλά ο Σεμέδο επιπόλαια του έδωσε ένα φάουλ, σε ιδανική θέση για απευθείας σουτ για γκολ, στο 63’ και ο ίδιος ήταν που εξίσου επιπόλαια έδωσε στον Αστέρα καλή ευκαιρία στο 71’, με τον Σα να διώχνει σωστά με τα πόδια και να μπλοκάρει με τη δεύτερη.

· Η Τρίπολη πήρε αέρα από αυτές τις δύο στιγμές κι άρχισε σε ένα δεύτερο κομμάτι του παιχνιδιού να πιστεύει ότι μπορεί, βλέποντας και την τύχη να της χαμογελάει στο δοκάρι του Αραμπί. Και κάπως έτσι φτάσαμε και στην επίμαχη φάση του 79’. Ο Ομάρ την ξεκίνησε με τη λάθος πάσα στον Βαλμπουενά, ο Βαλμπουενά το συνέχισε γιατί και με το που κέρδισε πίσω την μπάλα έκανε λάθος κοντρόλ και φάουλ, βάζοντας τον Αστέρα στην περιοχή του Σα. Κι ο Αραμπί το ολοκλήρωσε με την χωρίς κανένα λόγο κίνηση του προς τον Μπαράλες, που εκτός των άλλων έκανε τον Σεμέδο να πέσει χάμω σκοντάφτοντας πάνω στον Μπαράλες και «χάνοντας» στη φάση τον Πασαλίδη, από την προβολή του οποίου η μπάλα εύκολα θα μπορούσε να καταλήξει στα δίχτυα.

· Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός πρέπει να αισθάνεται κι ανακουφισμένος με το τρίποντο, παρά τις τόσες φάσεις που έκανε. Το 1-0 είναι πάντοτε αγχωτικό, όταν βλέπεις ότι η μπάλα δεν μπαίνει μέσα στις ευκαιρίες σου. Κι ο Ολυμπιακός δεν έκανε το 2-0 ούτε καν στο 91’ με τον Αραμπί, πάλι. Και φτάνοντας στο 93’ είδαμε τον Ποντένσε να χάνει την μπάλα έξω από την περιοχή του Σα και τον Ομάρ (ξανά) να κάνει λάθος πάσα αμέσως μετά…

· Αν κάτι, πάντως, επιβεβαιώσαμε στο χθεσινό παιχνίδι είναι ότι ο Πέδρο Μαρτίνς θεωρεί πέντε παίκτες «κολόνες» της ενδεκάδας του: τον άξονα Σα-Σεμέδο-Γκιγέρμε και τους Ομάρ-Ποντένσε στα πλάγια. Μόνο αυτούς δεν άλλαξε χθες από την γνωστή πια ενδεκάδα των προκριματικών του Τσάμπιονς Λιγκ, προφανέστατα γιατί τους θεωρεί αναντικατάστατους…