Ο Τζούρτζεβιτς άργησε, αλλά έδειξε να μπήκε στο νόημα…

• Δεν ξέρω αν ίσχυσε αυτό που λέμε «κι ο άγιος φοβέρα θέλει»-εννοώ το τσουχτερό πρόστιμο, με το οποίο τιμωρήθηκε από τη διοίκηση για την αυθαιρεσία του με το πέναλτι στο 90’ στο Περιστέρι.

• Αλλά ξέρω ότι ο Τζούρτζεβιτς που είδαμε προχθές στο Καραϊσκάκη ήταν ο πιο ομαδικός Τζούρτζεβιτς από τότε που φόρεσε τα ερυθρόλευκα! Και θέλω να πιστεύω ότι η διαφοροποίηση της νοοτροπίας του έχει να κάνει με τη συνειδητοποίηση της γενικότερα λανθασμένης φιλοσοφίας που είχε κι όχι της καμπάνας που του επιβλήθηκε.

• Αλλά αυτό που είδα μέσα στα μόλις 19 λεπτά στα οποία έπαιξε την Κυριακή, ήταν μία άλλη εικόνα του Σέρβου. Το ξεκίνημα του δεν ήταν το καλύτερο, αφού μόλις ένα λεπτό αφότου μπήκε, ενώ ξεμαρκαρίστηκε πολύ ωραία και δέχθηκε την πάσα του Μιραλάς, δεν μπόρεσε να νικήσει τον Κότνικ στο τετ α τετ.

• Κι εκεί που άλλες φορές βλέπαμε έναν Τζούρτζεβιτς «τρελαμένο», δηλαδή ένα κυνηγό που θα έψαχνε μανιωδώς να ξαναβρεί την ευκαιρία για να σουτάρει και να ξανασουτάρει μήπως σκοράρει, αυτό που έκανε τώρα ο Ούρος ήταν να προσπαθήσει να περάσει μέσα σε λιγότερο από ένα δεκάλεπτο τρεις πάσες σε άλλους συμπαίκτες του για να τελειώσουν αυτοί τις φάσεις.

• Την πρώτη φορά στο 83’ επιχείρησε να περάσει την μπαλιά στον Μιραλάς, αλλά ο (συγκλονιστικός σε αυτό το ματς Γκιοατά) πρόλαβε κι έκοψε. Τη δεύτερη, στο 87’, έβγαλε την καλή πάσα στον Μαρτίνς, που σούταρε κι απέκρουσε ο Κότνικ. Και στην τρίτη, στο 91’, βρήκε τον Μιραλάς, που όμως δεν μπόρεσε να τελειώσει όπως ήθελε τη φάση.

• Δείτε μετά το 03.30 τρεις κινήσεις του εδώ.

• Η αίσθηση που μου έδωσε ο Τζούρτζεβιτς είναι ότι άργησε λίγο, αλλά άρχισε να μπαίνει στο νόημα. Ότι δηλαδή, οκ σέντερ φορ είναι και πρέπει να σκοράρει, αλλά πάνω απ΄ όλα είναι η ομάδα.