• Βάσει των αποτελεσμάτων και κατ΄ επέκταση της βαθμολογίας, η Πόρτο είναι το φαβορί για τη δεύτερη θέση του ομίλου, πίσω από τη Μάντσεστερ Σίτι.
• Είναι, όμως, εν τέλει η Πόρτο καλύτερη του Ολυμπιακού; Θεωρητικά η απάντηση είναι καταφατική. Η Πόρτο κέρδισε με καθαρό σκορ (2-0) τον Ολυμπιακό…η Πόρτο κέρδισε με θριαμβευτικό τρόπο (3-0) τη Μαρσέϊγ, ενώ ο Ολυμπιακός κέρδισε τους Γάλλους στο 91’…η Πόρτο έφαγε μεν κι αυτή τρία στο Μάντσεστρ από τη Σίτι, αλλά προηγήθηκε στο σκορ…
• Αν θέλουμε, όμως να κάνουμε μία βαθύτερη ανάλυση των αγώνων της Πόρτο και του Ολυμπιακού, μπορούμε να κάνουμε και κάποιες άλλες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις. Για παράδειγμα…
Η ΠΟΡΤΟ άνοιξε το σκορ και στα δύο νικηφόρα εντός έδρας παιχνίδια της πάρα πολύ γρήγορα, στο 5’ με τη Μαρσέϊγ και στο 11’ με τον Ολυμπιακό, έχοντας πραγματικά τύχη βουνό. Ο Μπουχαλάκης έβγαλε την…προασίστ στον παίκτη της Πόρτο στο ένα ματς και στο άλλο η μπάλα μετά από καραμπόλα σε πόδια δύο παικτών της γαλλικής ομάδας κατέληξε στον Κορόνα για την ασίστ…
ΣΤΗ μεν νίκη της επί του Ολυμπιακού η Πόρτο γλίτωσε την ισοφάριση, με τις ευκαιρίες των Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά και Ραντζέλοβιτς και τελικά κλείδωσε τη νίκη της στο 85’. Κι ακόμη και στο 87’ ο Ολυμπιακός είχε σπουδαία ευκαιρία να μειώσει το σκορ και να ξαναμπεί στο παιχνίδι.
ΣΤΗ δε νίκη της επί της Μαρσέϊγ η Πόρτο ήταν ακόμη πιο τυχερή, αφού λίγα λεπτά μετά το υπέρ της 1-0 οι Γάλλοι κέρδισαν πέναλτι κι ο Παγέτ έστειλε την μπάλα στα περιστέρια! Κι όχι μόνο αυτό! Ελάχιστα μετά, κέρδισε πέναλτι η Πόρτο από το πουθενά (σε μία «τελειωμένη» σέντρα, έγινε καθυστερημένο τάκλιν) κι έκανε αυτή το 2-0 στο 28’ καθαρίζοντας το παιχνίδι.
• Εξυπακούεται ότι δεν υποτιμάμε την Πόρτο, αλλά νομίζω ότι ξεκάθαρα είχε όλες τις συγκυρίες υπέρ της στις δύο νίκες στο γήπεδο της! Απίστευτα λάθη, καραμπόλες, χαμένα πέναλτι! Ο δε Ολυμπιακός ναι, πήρε το τρίποντο από τους Γάλλους με γκολ στις καθυστερήσεις, όμως ήταν μία νίκη που την άξιζε κι αφού προηγουμένως είχε χάσει σειρά σημαντικών ευκαιριών. Κι ακόμη και στην ήττα του στο Μάντσεστερ, ο Ολυμπιακός επανειλημμένως θα μπορούσε να ισοφαρίσει. Και μπορεί να φαίνεται υπερβολικό, αλλά η Σίτι από το 12’ που έκανε το 1-0, έως το 81’ που έκανε το 2-0, καθαρή ευκαιρία για γκολ δεν είχε! Ο Ολυμπιακός είχε πολύ πιο σημαντικές φάσεις για να σκοράρει σε αυτό το διάστημα.
• Νομίζω ότι η Πόρτο δεν μας βγάζει εικόνα ομάδας καλύτερης από τον Ολυμπιακό. Πιο αποτελεσματική, πιο κυνική, πιο σφιχτή ναι, καλύτερη νομίζω όχι. Αυτό που σίγουρα υπάρχει είναι η ευκολία με την οποία παίκτες του Ολυμπιακού κάνουν λάθη πουλώντας την μπάλα. Λέμε για τον Μπουχαλάκη, επειδή κόστισε η πάσα του σε αντίπαλο, αλλά ο Ελ Αραμπί και με τη Μαρσέϊγ εδώ και με τη Σίτι εκεί έδωσε ευκαιρίες για γκολ με τις επιπόλαιες πάσες του προς τα πίσω-απλά έτυχε κι ο Σα νίκησε στη μία περίπτωση τον Μπενεντέτο και στην άλλη τον Ντε Μπρόϊνε και «ξεχνάμε» τις φάσεις…
• Ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς έχει κάνει πραγματικά ωραία πράγματα στα μέχρι τώρα τρία παιχνίδια του, πράγματα τα οποία «δικαιολογούν» παραπάνω βαθμούς από τους τρεις που έχει. Ακόμη και στο Μάντσεστερ είδαμε τον πρωταθλητή Ελλάδας να δημιουργεί φάσεις απέναντι στη Σίτι με όλους τους τρόπους.
ΜΕ κάθετη πάσα (του Πέπε) στον σέντερ φορ (Ελ Αραμπί)…
ΜΕ σέντρα του ενός εξτρέμ (Μασούρας από δεξιά) στον άλλο εξτρέμ (Μπρούμα από αριστερά).
ΜΕ βαθιά πάσα του στόπερ (Σεμέδο) προς την επίθεση (Μασούρα) και πλαγιοκόπηση ακραίου μπακ (Χολέμπας)…
ΜΕ συντονισμένη πίεση πολύ ψηλά έξι παικτών (Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί, Μασούρας, Εμβιλά, Μπρούμα και κυρίως Πέπε), που έφερε την σπουδαία ευκαιρία του Βαλμπουενά…
ΜΕ πρέσινγκ κι από τα πλάγια (Βαλμπουενά), που έφερε σέντρα του Καμαρά προς τον Ελ Αραμπί…
ΜΕ στημένη φάση, το κόρνερ του Βαλμπουενά και την κεφαλιά που δεν βρήκε γεμάτα ο Καμαρά…
• Έλειψε πράγματι η καλή τελική στον Ολυμπιακό. Αλλά αυτό δεν πάει να πει ότι δεν έδειξε ακόμη και στην πιο βαριά (με τρία γκολ διαφορά για πρώτη φορά) ήττα της με τον Μαρτίνς στον πάγκο αυτή η ομάδα ότι είναι δυνατή. Και ότι μπορεί να σταθεί απέναντι σε κάθε αντίπαλο. Μην ακούτε τα παραμύθια ότι μετά το γρήγορο 1-0 η Σίτι κι ο Γκουαρντιόλα είχαν το μυαλό τους στο ντέρμπι της Κυριακής με τη Λίβερπουλ.
Η ΣΙΤΙ μπορεί να μην δημιουργούσε κλασικές ευκαιρίες, αλλά έψαχνε συνεχώς και το 2-0 ως το τέλος του α΄ ημιχρόνου, ενώ και στο β΄ ημίχρονο είχε τις φάσεις της-εξ ου άλλωστε και οι συνολικά 20 τελικές…
Ο ΔΕ Γκουαρντιόλα πραγματικά τα χρειάστηκε και βλέποντας τον Ολυμπιακό να ζορίζει αφάνταστα την ομάδα του έβαλε μέσα από το 68’ τον πιο βασικό του κεντρικό μέσο, τον Ρόντρι (ενδεκαδάτο και στα οκτώ προηγούμενα παιχνίδια πρωταθλήματος και Τσάμπιονς Λιγκ), αλλά και το φοβερό εργαλείο της επίθεσης, τον Ζεζούς (39 συμμετοχές και 18 γκολ στην Εθνική Βραζιλίας στα 23 του χρόνια!).
• Απλά ίσως κάποιες «λεπτομέρειες» στο παιχνίδι του Ολυμπιακού χρειάζονται αναθεώρηση, έστω δεύτερες σκέψεις.
ΓΙΑ παράδειγμα η επιμονή στο χτίσιμο επιθέσεων από πίσω με πάσινγκ γκέϊμ όταν γίνεται σε τέτοιο επίπεδο, με ομάδες που παίζουν τόσο ψηλά όσο η Σίτι, δεν είναι τόσο απλή διαδικασία. Τι είδαμε; Τρεις φορές τον Σισέ να κάνει πάσες σε αντίπαλο κοντά στην περιοχή του Σα-έτσι μπήκε το τρίτο γκολ. Μία φορά τον Σεμέδο να πάει να ξεφύγει μέσα από τρεις αντιπάλους στο ύψος της περιοχής του Σα και βέβαια να χάνει την μπάλα, δίνοντας στην Σίτι την πρώτη της καθαρή ευκαιρία για γκολ…
ΟΠΩΣ είναι ένα σοβαρό ζήτημα, ειδικά για τέτοιας δυσκολίας παιχνίδια, η ανταπόκριση του Βαλμπουενά στο αμυντικό κομμάτι, ειδικά παίζοντας στα πλάγια. Στη φάση του 2-0 ο Ματιέ μάρκαρε με τα μάτια, αλλά και πολύ νωρίτερα, στο α΄ ημίχρονο, ο Γουόκερ έφευγε αμαρκάριστος από δεξιά βγάζοντας πολύ επικίνδυνες σέντρες.
• Γενικά νομίζω ότι αν γίνει μία σωστή ανάλυση των τριών αγώνων του Ολυμπιακού στον α΄ γύρο της φάσης των ομίλων και διορθωθούν ακριβώς κάποιες «λεπτομέρειες», η ομάδα στον β΄ γύρο μπορεί να πάρει παραπάνω βαθμούς. Και να διεκδικήσει ως το τέλος τη συνέχεια της ευρωπαϊκής παρουσίας της, ακόμη και στο τσάμπιονς Λιγκ, σίγουρα δε στο Γιουρόπα Λιγκ.
Άσχετο:
_155038.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
