• Επειδή εμείς οι δημοσιογράφοι, αλλά και πάρα πολλοί οπαδοί, έχουμε νταλγκά ποιος θα παίξει στο τάδε η, στο δείνα ματς και ποιόν θα αφήσει έξω από την 11άδα η, την 18άδα ο Μπέντο, δεν σημαίνει ότι ο προπονητής του Ολυμπιακού έχει πονοκέφαλο γιατί έχει και Ιντέγε και Καρντόσο και Ανσαριφάρντ.
• Η, μάλλον, ο άνθρωπος έχει ευχάριστο πονοκέφαλο! Τι καλύτερο για ένα προπονητή σε μία μεγάλη ομάδα και δη στον Ολυμπιακό που παίζει σε τρία μέτωπα (πρωτάθλημα, Ευρώπη, Κύπελλο), να έχει τρεις καλούς σέντερ φορ, όπως τώρα έχει ο Πορτογάλος. Η παρουσία τους, του λύνει τα χέρια. Απλά όλοι εμείς προσπαθούμε να του κάνουμε πιο δύσκολη τη δουλειά, δημιουργώντας έτσι προβλήματα (ακόμη κι αν δεν το θέλουμε), γιατί νομίζουμε ότι ξέρουμε καλύτερα από τον προπονητή και θέλουμε να επιβάλλουμε με τον ένα η, με τον άλλο τρόπο αυτό που θεωρούμε σωστό…
• Χθες στο Χαριλάου, αποδείχθηκε ότι ορθά ο προπονητής, τουλάχιστον μέχρι αυτή την στιγμή, έχει ως Νο 2 σέντερ φορ τον Καρντόσο. Ο Παραγουανός ειδικά όσο είχε αντοχές και δυνάμεις έκανε ένα πολύ καλό παιχνίδι, έδωσε δύο πάσες για γκολ, είχε ο ίδιος δύο κεφαλιές για γκολ και τρία φάουλ-φαρμάκι, εκ των οποίων το ένα βρήκε το δοκάρι, ενώ δικό του κέρδος ήταν το φάουλ στο 96’, που θα έφερνε το 2-1 από το Μιλιβόγεβιτς, αν ο Διούδης δεν έκανε την επέμβαση του αγώνα. Αλλά πάνω απ΄ όλα ο Καρντόσο συμμετείχε πολύ στο παιχνίδι της ομάδας, έβγαινε από την περιοχή κι έπαιρνε κι έδινε την μπάλα, άνοιγε ωραία το παιχνίδι με τη μία πάσα κι από ατυχία δεν σκόραρε.
• Και χθες στο Χαριλάου αποδείχθηκε και κάτι άλλο: ότι ο Καρίμ βάζοντας πάνω του για πρώτη φορά τη βαριά φανέλα του Ολυμπιακού μπορεί να δώσει πολλές λύσεις, ειδικά όταν προσαρμοστεί στο παιχνίδι της ομάδας και βρει καλύτερες συνεργασίες με τους συμπαίκτες του-ήδη με τον Καρντόσο το έκανε κάποιες στιγμές. Ο Ανσαριφάρντ έδειξε πόσο επικίνδυνος φορ είναι, μπήκε σε φάσεις, έπαιξε σωστά τη θέση του φορ στο 4-4-2 βγαίνοντας έξω από την περιοχή και βοηθώντας στην κατοχή και την κυκλοφορία της μπάλας, ενώ την κρίσιμη στιγμή βρέθηκε στη σωστή θέση και έκανε τη δουλειά του σκοράροντας.
• Απλά μία παρατήρηση: λογικό είναι ο Καρίμ να ψάχνει συνεχώς το γκολ, όπως κάθε καλός φορ-σκόρερ, όμως στον Ολυμπιακό πρέπει να έχει στο μυαλό του ακόμη περισσότερο και την παράμετρο «ομαδικότητα». Αναφέρομαι στη φάση του θεαματικού εναέριου σουτ που επιχείρησε πριν το 1-1, μετά από το «ένα-δύο» με τον Σεμπά: η σωστή κίνηση ήταν να σπάσει πάλι την μπάλα στον Σεμπά, που θα έβγαινε μόνος του με το Διούδη.
• Καταλαβαίνω ότι ο Καρίμ είχε μεγάλο ενθουσιασμό στο ντεμπούτο του, αλλά και πίστη στον εαυτό του, που είναι πολύ σημαντικός παράγοντας. Αλλά σε μία μεγάλη ομάδα, όσο περισσότερες ασίστ δίνεις, τόσο περισσότερες ασίστ παίρνεις. Είναι αλυσίδα.