Όταν προκαλείς τη μοίρα σου: Τα πέντε συμπεράσματα από την ήττα του Ολυμπιακού στη Ναντ

Τα tips της ήττας του Ολυμπιακού στο Ναντ.

Οι Πειραιώτες λύγισαν με τρόπο-καρμπόν και στο «Μποζουάρ», με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν με το αριστερό στους ομίλους του Europa League και το sport-fm.gr επισημαίνει τα σημεία-κλειδιά στο 2-1 της ομάδας του Κορμπεράν από τον γαλλικό σύλλογο.

Η αχίλλειος πτέρνα των «ερυθρόλευκων», οι οποίοι συμπλήρωσαν δέκα παιχνίδια δίχως νίκη σε ευρωπαϊκό αγώνα και ο εφιάλτης που επανήλθε.

Ήττα με σκληρό τρόπο, αλλά στο τέλος το ταμείο: Πάντα πονάει όταν γνωρίζεις ήττα με γκολ λίγο πριν την εκπνοή και ειδικά σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι, όπως είναι κάθε ευρωπαϊκό. Από έναν βαθμό συν (αφού δεν ήταν στους… κυκλωμένους αγώνες) που πήγες να πάρεις, βρίσκεσαι με έναν βαθμό μείον σε σχέση με ό,τι είχες μέχρι το 90’+3’. Ο Ολυμπιακός έφτασε κοντά στην πηγή, αλλά δεν ήπιε καθόλου νερό και φωνάζει για την αμέσως προηγούμενη φάση, ζητώντας φάουλ εις βάρος του Αμπουμπακάρ Καμαρά. Μένει να φανεί στο… ταμείο του Νοέμβρη, αν θα κοστίσει ακριβά το αποτέλεσμα στο «Μποζουάρ».



Η τριάδα πίσω δεν σε θωρακίζει από μόνη της: Ο Κάρλος Κορμπεράν επέλεξε να παρατάξει με σύστημα 3-4-3 τον Ολυμπιακό με σκοπό να περιορίσει τη γαλλική ομάδα. Πρόκειται για κίνηση που ασφαλώς είχε λογική, αλλά από μόνη της δεν μπορούσε να λύσει προβλήματα των Πειραιωτών. Το μεγαλύτερο από την αρχή της σεζόν για τους «ερυθρόλευκους» είναι η άμυνά τους ή για να το θέσουμε καλύτερα η αμυντική τους λειτουργία και ο Ισπανός τεχνικός σκέφτηκε ορθώς ότι μπορεί να μουτζουρώσει τη συγκεκριμένη ανορθογραφία με αυτήν την επιλογή. Μόνο που, όπως έχει αποδειχθεί και στο πρόσφατο παρελθόν, δεν σε κάνει… μπετόν από μόνο του το σύστημα. Συνέβη άλλωστε και επί Μαρτίνς, όταν αποφάσισε να εφαρμόσει σύστημα που δεν είχε δουλέψει και το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό. Ο Ολυμπιακός πέρασε ένα πολύ δύσκολο πρώτο μέρος, στο οποίο η Ναντ δεν τον άφησε να πάρει ανάσα και το 1-0 λογικά άφησε ικανοποιημένους τους πρωταθλητές Ελλάδος. Όχι ότι έχασε ένα τσουβάλι ευκαιρίες, αλλά είχε αρκετές καλές φάσεις και ήταν σχεδόν μόνιμα εγκατεστημένη στην περιοχή του Ολυμπιακού, που δεν μπορούσε με τίποτα να κρατήσει την μπάλα. Τα λάθη ήρθαν από την αρχή, όπως συμβαίνει κατά κόρον φέτος, ενώ και το γρήγορο τρανζίσιον των «καναρινιών» δεν επέτρεπε στους Πειραιώτες είτε να χτυπήσουν στην κόντρα ή να προλάβουν να οργανωθούν καλά πίσω. Στο δεύτερο μέρος, αυτό έγινε σε πολύ μικρότερο βαθμό, αλλά δεν το απέφυγε στην τελική ευθεία ο Ολυμπιακός και σίγουρα του κόστισε. Παρουσίασε καλύτερο πρόσωπο, παίρνοντας θάρρος μετά την τυχερή ισοφάριση. Στο τέλος γύρισε πάλι πίσω σε υπερβολικό βαθμό και αφού δεν έμαθε με ό,τι έπαθε, το πλήρωσε. Κοντολογίς, το σύστημα με τριάδα δεν σε κάνει απαραίτητα και καλό αμυντικά.

Στο ίδιο έργο θεατές: Διαφορετικό σενάριο με το ίδιο φινάλε για τον Ολυμπιακό. Οι Πειραιώτες πορεύονται με τις γνωστές παθογένειες από την αρχή της σεζόν. Μια από αυτές, η οποία γίνεται όλο και μεγαλύτερη συνήθεια, είναι το να δέχονται γκολ στο φινάλε. Δέχθηκαν απέναντι στη Μακάμπι το 1-1 στο 90’+2’ και δεν κατάφεραν να πάνε με πολύ καλύτερη προίκα στη ρεβάνς του «Γ. Καραϊσκάκης», όπου ηττήθηκαν με το βαρύ 4-0, έγινε το ίδιο στο δεύτερο παιχνίδι με τη Σλόβαν και πήγε το παιχνίδι στην παράταση, όπου μπήκαν σε μεγάλες περιπέτειες, αλλά τους έσωσε ο Βατσλίκ στα πέναλτι. Δέχθηκαν το 1-1 στο 90’ από τον Πίττα στη ρεβάνς με τον Απόλλωνα Λεμεσού και ενώ δεν είχαν απειληθεί ιδιαίτερα από την ομάδα της Κύπρου, με τον Τσέχο τερματοφύλακα να τους σώζει και πάλι στα πέναλτι. Επαναλήφθηκε και σήμερα, αλλά θα το δείξει η τελική βαθμολογία το πόσο τους κόστισε. Στον Ολυμπιακό ξυπνάνε… εφιάλτες άλλης περιόδου, όπου δεν μπορούσε να κρατήσει το αποτέλεσμα που είχε, όταν δεχόταν γκολ στα τελευταία λεπτά (κυρίως εκτός έδρας) στο Champions League.





Η πληγή από τα αριστερά: Ένας μεγάλος «πονοκέφαλος», ένα άλυτο πρόβλημα σε ολόκληρο το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός είχε αχίλλειο πτέρνα την αριστερή πλευρά της άμυνάς του σχεδόν σε ολόκληρο το παιχνίδι. «Έφαγε» πολλές φάσεις από τον χώρο δράσης του Ρέαμπτσιουκ, ο οποίος έχει τη μεγαλύτερη, αλλά όχι και τη μοναδική ευθύνη. Ασφαλώς και ο Μολδαβός είχε μια κακή (και δύσκολη) ημέρα στη δουλειά, η Ναντ το «διάβασε» και χτύπησε αλύπητα πάνω στη συγκεκριμένη πληγή. Στο πρώτο μέρος έβγαινε συχνά-πυκνά με παίκτη παραπάνω από τα δεξιά της η γαλλική ομάδα, βάζοντας με «όπλο» τη γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας της, στη μέση είτε τον Ρέαμπτσιουκ ή ένα από τα στόπερ των Πειραιωτών (συνήθως τον Σισέ). Ο 24χρονος μπακ είναι μέσα και στη φάση του 2-1. Επέλεξε να κάνει πίσω βήματα, ο Μπας το εκμεταλλεύτηκε και παίζοντας ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο έβγαλε συστημένη σέντρα για τον Γκεσάν που λύτρωσε τους γηπεδούχους. Πρέπει να σημειωθεί, πάντως, ότι λίγο πριν και συγκεκριμένα στη φάση που μανούριασε με τον Μπας ο Ρέαμπτσιουκ, έδειξε με τον τρόπο που πήγε να σταματήσει τον αντίπαλό του, ότι είχε ξεμείνει από δυνάμεις. Αν αυτό αποτελεί δικαιολογία…



Δέκα ματς είναι πολλά: Μ’ αυτά και μ’ αυτά, παρότι δεν αποτελούσε μονόδρομο το «τρίποντο», ο Ολυμπιακός έφτασε τα δέκα παιχνίδια χωρίς νίκη στην Ευρώπη. Μετά το 1-0 επί της Φενέρμπαχτσε τον περασμένο Νοέμβριο, με το οποίο σφράγισαν τη δεύτερη θέση και την πρόκριση στον επόμενο γύρο του Europa League, οι Πειραιώτες αγνοούν τη νίκη εκτός των συνόρων. Από τότε έχουν 0-5-5 και ακόμα και τις δύο προκρίσεις που πήραν το φετινό καλοκαίρι, τις εξασφάλισαν από την άσπρη βούλα. Όταν αυτό το διάστημα έχεις αντιμετωπίσει κατά σειρά Αντβέρπ, Αταλάντα (X2), Μακάμπι Χάιφα (X2), Σλόβαν Μπρατισλάβας, Απόλλωνα Λεμεσού (X2) και τη Ναντ, που ασφαλώς είναι γαλλικός σύλλογος με ποιοτικό ρόστερ, αλλά απείχε 20 χρόνια από την Ευρώπη, το να μην έχεις πετύχει ούτε μια νίκη, σίγουρα δεν σε τιμά…