Το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Παναθηναϊκού είναι ο φόβος στα μάτια τους...

«Fear is a tool». Ή αλλιώς «ο φόβος είναι ένα εργαλείο». Η φράση αυτή αποτελεί μία από τις πρώτες που ακούγονται στην ταινία του 2022 «The Batman», όταν ο λατρεμένος μασκοφόρος ήρωας μιλάει για το πώς χρησιμοποιεί υπέρ του τον τρόμο που προκαλεί και μόνο η... ύπαρξή του στους εχθρούς του. Το ίδιο, ακριβώς, δηλαδή, που έκανε ο Παναθηναϊκός τη «χρυσή» εποχή του Ομπράντοβιτς και του Διαμαντίδη. Το ίδιο ακριβώς, δηλαδή, που κάνει και τώρα.

Προφανώς, υπάρχουν αγωνιστικοί παράγοντες που έφεραν την τρομερή ανατροπή των «πράσινων» με τη Μακάμπι. Όμως όταν για 32 λεπτά τα κάνεις όλα λάθος, και ξαφνικά στα τελευταία 8 τα κάνεις όλα σωστά, τα αίτια δεν μπορούν παρά να είναι κυρίως ψυχολογικά. Το αντίστροφο, φυσικά, ισχύει για την «ομάδα του λαού», η οποία στο τέλος... φοβήθηκε να κερδίσει!

Πώς αλλιώς, άραγε, να ερμηνευτεί το γεγονός, πως οι Ισραηλινοί έκαναν ένα αψεγάδιαστο παιχνίδι μέχρι το τέταρτο δεκάλεπτο, όμως από εκεί και πέρα δεν μπορούσαν να σκοράρουν ούτε σουτ εξ επαφής; Η μόνη λογική εξήγηση είναι ο... φόβος στα μάτια τους. Ο ίδιος φόβος τον οποίο βίωσε στο ΟΑΚΑ πριν μια εβδομάδα η Άλμπα, που δέχθηκε ένα αντίστοιχο σερί στο φινάλε. Ο ίδιος φόβος που έκανε τον Ολυμπιακό να ελπίζει να αστοχήσει ο Κώστας Σλούκας, σε ένα ματς που ήταν στη μεγαλύτερη διάρκειά του «ερυθρόλευκο πάρτι», πριν από δύο εβδομάδες.



Πέρα από τους τίτλους που έχουν ήδη έρθει και αυτούς που πιθανώς θα έρθουν, το παραπάνω είναι ένα εξίσου μεγάλο κατόρθωμα του Παναθηναϊκού. Ότι δηλαδή κατόρθωσε να επαναφέρει το «DNA» που για πολλά χρόνια τον καθιστούσε «φόβο και τρόμο» στα ευρωπαϊκά παρκέ. Αυτή την ατελείωτη πίστη πως κάτι θα γίνει και θα κερδίσει, ακόμη και όταν οι συγκυρίες είναι κάθε άλλο παρά ευνοϊκές. Όπως ακριβώς και στο Βελιγράδι, δηλαδή.

Όσοι δεν κοιτάζουν μόνο ρεκόρ και βαθμολογίες, σίγουρα ήταν ανήσυχοι για το ματς των «πράσινων» με τη Μακάμπι, και για σοβαρούς λόγους. Πρώτος και βασικότερος, οι πολλοί τραυματισμοί, που ανάγκασαν τον Παναθηναϊκό να πάει στη σέρβικη πρωτεύουσα χωρίς τριάρι και με μόλις ένα πεντάρι έτοιμο να βοηθήσει. Παράλληλα, οι Ισραηλινοί μετρούσαν πριν από αυτό το ματς τέσσερις συνεχόμενες νίκες (το μεγαλύτερό τους σερί φέτος), και αρέσκονται σε ένα στυλ μπάσκετ το οποίο δεν βοηθάει καθόλου έναν αντίπαλο που διαθέτει περιορισμένες λύσεις.

Και επειδή ο Νόμος του Μέρφυ διδάσκει πως «ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά», στο παιχνίδι που το «τριφύλλι» είχε τις λιγότερες λύσεις στο ρόστερ του από ποτέ τη φετινή σεζόν, είδε τους Ντίνο Μήτογλου και Λορέντζο Μπράουν να αντιμετωπίζουν από νωρίς πρόβλημα με τα φάουλ και τον Τζέριαν Γκραντ να αγωνίζεται με στομαχικές διαταραχές, που σαφέστατα έπαιξαν ρόλο στη μέτρια προς κακή απόδοση του Αμερικανού γκαρντ.



Κάπως έτσι, για 32 λεπτά, η Μακάμπι έκανε ό,τι ακριβώς ήθελε στο παρκέ. Πήγε το ματς σε υψηλό τέμπο, εξουθένωσε τους διαθέσιμους παίκτες του Παναθηναϊκού, βρήκε ρυθμό από μακριά και ανανέωσε σχεδόν κάθε επίθεση την οποία έχασε. Το +15 (82-67) στο οποίο βρέθηκε η ομάδα του Όντεντ Κάτας 8 λεπτά πριν το φινάλε ήταν πέρα για πέρα δίκαιο. Εκεί μπήκε στο παιχνίδι ο «φόβος» που αναφέρθηκε παραπάνω, αφού υπήρχε μία γενικότερη αίσθηση πως ο Παναθηναϊκός θα γυρνούσε το ματς, παρόλο που αγωνιστικά τίποτα δεν προμήνυε κάτι τέτοιο.

Αυτή η αίσθηση έγινε ακόμη πιο έντονη όταν οι Χουάντσο Ερνανγκόμεθ και Κέντρικ Ναν άναψαν τη «σπίθα» της ανατροπής με συνεχόμενα τρίποντα που έκαναν τη διαφορά μονοψήφια (82-73). Ο Αμερικανός υπερπαίκτης έκανε ένα από τα καλύτερά του παιχνίδια με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, καθώς σκόραρε 26 πόντους και δημιούργησε άλλους 18. Συμμετείχε, δηλαδή, σε 44 από τους 99 πόντους της ομάδας του, μένοντας στο παρκέ σχεδόν όσο η... μπάλα, αφού ξεκουράστηκε για μόλις 1 λεπτό και μερικά δευτερόλεπτα.

Ο Ισπανός, ωστόσο, ήταν ο (όχι και τόσο) κρυφός MVP της αναμέτρησης. Μπορεί πολλοί να μην το κατάλαβαν, αλλά ο Χουάντσο έκανε ρεκόρ καριέρας στην Ευρωλίγκα σε πόντους (18), εύστοχα τρίποντα (4) και βαθμούς αξιολόγησης (27). Για να το καταφέρει αυτό, σκόραρε 11 πόντους στο τελευταίο δεκάλεπτο, ενώ έβαλε ουσιαστικά το μακρινό σουτ που άρχισε την ανατροπή (82-70) και αυτό που την ολοκλήρωσε (92-97). Τεράστιο ματς για τον «Μπο Κρουζ», που δεν ήταν ο μοναδικός διεθνής της Ισπανίας που ξεχώρισε.

Πράγματι, αυτό που ήταν φανερό εδώ και δύο εβδομάδες, έγινε πλέον και επίσημο: ο Λορέντζο Μπράουν είναι εδώ! Παρόλο που δεν έπαιξε όσο θα μπορούσε λόγω των φάουλ με τα οποία χρεώθηκε από νωρίς, ο έμπειρος γκαρντ ήταν καθοριστικός στην τελική ευθεία του αγώνα και σκόραρε για δεύτερη σερί αγωνιστική τρίποντο προβαδίσματος μετά από ανατροπή (82-83), μετά από αυτό κόντρα στην Άλμπα. Σε ένα γήπεδο που το έμαθε καλά πέρυσι και απέναντι σε μία ομάδα με τη φανέλα της οποίας «έλαμψε», ο Μπράουν επιβεβαίωσε πως βρήκε τον καλό εαυτό του την κατάλληλη στιγμή. Το +18 του Παναθηναϊκού με αυτόν στο παρκέ τα λέει όλα.

Ο μοναδικός που είχε ανώτερη επίδοση από την προαναφερθείσα ήταν ο έτερος «αναγεννημένος», ο Ντίνος Μήτογλου, που μέτρησε +22. Ο Έλληνας φόργουορντ ολοκλήρωσε το ματς με 12 πόντους και 5 ριμπάουντ, έβαλε επίσης μεγάλα καλάθια στην τελική ευθεία, και απέδειξε ότι αισθάνεται πάρα πολύ καλά. Αλήθεια, υπάρχει καλύτερο δίδυμο στο «4» στην Ευρωλίγκα, από αυτό του Χουάντσο με τον «καλό» Μήτογλου;

Με πρωταγωνιστές τους παραπάνω, ο Παναθηναϊκός κέρδισε ένα παιχνίδι που φαινόταν «κομμένο και ραμμένο» για να το χάσει. Για δύο συνεχόμενες εβδομάδες, μετέτρεψε διαφαινόμενες «γκέλες» κόντρα σε κατώτερου επιπέδου ομάδες, σε θριάμβους που απέδειξαν τον απαράμιλλο χαρακτήρα που τον διακρίνει. Με δύο «τριάρια» και δύο «πεντάρια» νοκ άουτ, με τον Κώστα Σλούκα σε κακές βραδιές και γενικότερα με κάθε είδους αντιξοότητες, το «τριφύλλι» άντεξε. Ομάδα που φοβίζει, αλλά δεν έχει τίποτα να φοβηθεί...