• Η στιγμή είναι από το Ηρακλής-Ολυμπιακός την Τετάρτη. Στο 81ο λεπτό. Με πρωταγωνιστή τον Ερνάνι. Μία στιγμή στην οποία μπορείς να ανακαλύψεις όλη την αλήθεια για τον Πορτογάλο άσο. Μπορείς να δεις μαζί το χάρισμα και την επιπολαιότητα, δηλαδή τα δύο κυριότερα στοιχεία του παιχνιδιού του.
• Από τη μία κάνει μία εκπληκτική ντρίμπλα και απαλλάσσεται με μοναδικό τρόπο από τον προσωπικό του αντίπαλο κι από την άλλη ενώ τρεις συμπαίκτες του περιμένουν για σέντρα στην περιοχή, ο Κασάμι, ο Ιντέγε κι ο Πάρντο, αυτός επιχειρεί να σκοράρει με ένα σουτ σχεδόν από την γραμμή του άουτ κι αστοχεί, φυσικά.
• Καμιά φορά σκέφτομαι ότι μπορεί να φύγει ο Ερνάνι το καλοκαίρι και να χάσει ο Ολυμπιακός έναν από τους λίγους παίκτες που έχουν απομείνει να παίζουν και λίγο ποδόσφαιρο για να ευχαριστιέται κι ο φίλαθλος-όχι μόνο ο προπονητής. Θεαματικό ποδόσφαιρο, με ντρίμπλα, προσποίηση, τακουνάκια.
• Από την άλλη, ακριβώς εκεί φαίνεται να είναι το πρόβλημα με αυτό το παιδί και δεν κάνει έτσι το παραπάνω στην καριέρα του: δεν μπορεί να ισορροπήσει στο ποδόσφαιρο που θέλει να παίζει ο ίδιος και στο ποδόσφαιρο που θέλουν να βλέπουν οι προπονητές.
• Αυτές τις φορές που τα έχει καταφέρει να ισορροπήσει σε αυτά τα δύο πράγματα, βγάζει μία εικόνα εξτρέμ που ασφαλώς και μπορεί να παίξει βασικός στον Ολυμπιακό. Γιατί έχει και τη δημιουργία και την εκτέλεση, που δεν τα βρίσκεις εύκολα, και τα δύο μαζί, σε ακραίους κυνηγούς.
• Αν μπορέσει να προσθέσει στο παιχνίδι του περισσότερη αγωνιστική πειθαρχία κι επενδύσει λίγο πιο πολύ στην ουσία από το ζογκλερισμό, ο Ερνάνι είναι παίκτης να κάνει τη διαφορά. Όμως, αυτό που πρέπει να προσέξει είναι ότι καμιά φορά τα όρια του ζογκλερισμού και του (ποδοσφαιρικού) τσαρλατανισμού δεν είναι μακρινά…