· Ο Φετφατζίδης αδικεί τον εαυτό του, αδικεί και τον Ολυμπιακό που τον έφερε, αδικεί και τον προπονητή που τον στηρίζει.
· Δεν χρειάζεται να είσαι μεγάλος γκολτζής για να κάνεις γκολ τα τέσσερα τετ α τετ που είχε με τον ΠΑΣ, την Μπέτις, την ΑΕΚ και τον Απόλλωνα. Συγκέντρωση, προσοχή και ένα καλό πλασέ είναι αυτές οι φάσεις.
· Όχι ότι δεν χάνονται αυτά τα γκολ. Δείτε στην παρακάτω φωτογραφία ένα παρόμοιο γκολ που έχασε ο Λαμέλα στο Τότεναμ-Μάντσεστερ Σίτι το Σαββατοκύριακο. Κι αυτός αριστεροπόδαρος, από θέση λουκούμι για γκολ. Η λεπτομέρεια είναι ότι ο Αργεντίνος έχει βάλει πέντε γκολ στα προηγούμενα παιχνίδια της Τότεναμ, ενώ ο Φετφατζίδης κανένα.
· Δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις για αδιαφορία τον Φετφατζίδη. Για παράδειγμα στο Ηράκλειο μπήκε αλλαγή στο ημίχρονο και πραγματικά βοήθησε πολύ τον Ολυμπιακό να αλλάξει θεαματικά την εικόνα του παιχνιδιού, δίνοντας μάλιστα και δύο πάσες που εύκολα θα μπορούσαν να είχαν γίνει γκολ από τον Γκερέρο και τον Νάτχο. Όμως, και τις δύο φορές που βρέθηκε σε θέση να σουτάρει, τα τελειώματα του ήταν απογοητευτικά. Όπως και προχθές με τον Απόλλωνα-και δεν εννοώ μόνο το πλασέ στην μεγάλη ευκαιρία του, αλλά και σε άλλη μία περίπτωση που βρέθηκε σε θέση βολής.
· Δεν μπορεί να έχει παράπονα από τον προπονητή. Ο Μαρτίνς τον έχει βάλει βασικό σε δύο παιχνίδια πρωταθλήματος και σε δύο Γιουρόπα Λιγκ (στα τρία ολόκληρο το 90λεπτο) κι αλλαγή σε άλλα οκτώ παιχνίδια. Κι όλα αυτά παρότι στην προετοιμασία αυτό που βλέπαμε ήταν ένας παίκτης που είχε να δουλέψει σε προπόνηση επί μήνες…
· Στη φωτογραφία, μετά το παιχνίδι με τον Απόλλωνα, βλέπουμε τον Μαρτίνς να έχει πάρει αγκαλιά τον Φέτφα και να τα λένε σε πολύ ωραίο κλίμα. Ο ίδιος ο Φετφατζίδης πρέπει να βοηθήσει τον εαυτό του. Να επιμείνει στο δημιουργικό παιχνίδι, βγάζοντας ασίστ (είναι και γκαντέμης, αφού καμία πάσα του δεν έχει γίνει γκολ!), αλλά και να βρει άλλη αυτοσυγκέντρωση και ψυχολογία στα τελειώματα του. Γιατί έχει ένα πλεονέκτημα-παίρνει καλές θέσεις στην αντίπαλη περιοχή. Τη Δευτέρα τέσσερις φορές ήταν σε θέση για γκολ από δεξιά, άσχετα αν οι πάσες που του έδωσαν ήταν δύο, ο Λάζαρος κι ο Νάτχο-στις άλλες δύο ο Λάζαρος επέλεξε να σουτάρει.
· Τέλος πάντων, αφού βάζω φωτογραφίες από το τελευταίο παιχνίδι του Ολυμπιακού, να και μία ακόμη, με τον Μαρτίνς και τον Νάτχο, στο τέλος του αγώνα.
· Και με αφορμή την ωραία φωτογραφία, να γράψω ότι ο Ισραηλινός μου αρέσει πολύ γιατί είναι παίκτης που μπορείς να πεις έως κι ότι έχει αδικηθεί, αλλά κάθε φορά που μπαίνει έστω αλλαγή τον βλέπεις να τα δίνει όλα, με το δικό του στιλ βεβαίως. Να εμψυχώνει τους συμπαίκτες του, να βγάζει μία θετική αύρα.
· Κι αν προσέξατε, σαν δεύτερος προπονητής μέσα στο γήπεδο, με το που σκόραρε ο Μάνος, ενώ όλοι πανηγύριζαν, ο Νάτχο πήγε στον πάγκο και κάτι συζήτησε με τον Μαρτίνς, προφανώς κάποιο αγωνιστικό θέμα, που έπρεπε να διορθωθεί για το τελευταίο πεντάλεπτο.
· Δεν είναι τυχαία αρχηγός στην Εθνική ομάδα της χώρας του.
_155038.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
