• Η εύκολη ανάγνωση του χθεσινού ντέρμπι είναι μία: ο Μπέργκ κέρδισε τον διαιτητή Παπαδόπουλο. Κι είναι και εύκολη και σωστή.
• Ο Σουηδός ήταν μέσα στις πέντε από τις εφτά φάσεις του Παναθηναϊκού (!): έκανε δύο γκολ, έφτιαξε το άλλο, είχε την πάσα στον Κλωναρίδη στο πέναλτι που δεν δόθηκε κι έχασε κι ο ίδιος μία σπουδαία ευκαιρία, στο τσίμπημα της μπάλας, που δεν έγινε γκολ..
• Σημαντικό: ο Μπεργκ έδειξε χαρακτήρα, γιατί δύο-τρεις φορές αποτέλεσε «άσχημο» στόχο των αμυντικών της ΑΕΚ, χωρίς όμως να κωλώσει από τα κτυπήματα που δέχθηκε. Απάντησε με γκολ. Επίσης σημαντικό: στο β΄ ημίχρονο, όταν άδειασαν οι μπαταρίες του, μετά τα ταξίδια με την εθνική Σουηδίας, δεν υπήρχε επιθετικά Παναθηναϊκός, μέχρι τη φάση του 3-2 στο 90’.
• Ο Μακεδόνας Παπαδόπουλος αποδείχθηκε άστοχη επιλογή. Δεν ήταν έτοιμος για το πρώτο ντέρμπι της καριέρας του. Προσπάθησε με πολλά φάουλ (34) να κρατήσει το ματς, αλλά δεν έπαιξε 50-50. Όλες οι κρίσιμες φάσεις πήγαν στην έδρα: δεν έδωσε το πέναλτι υπέρ του Κλωναρίδη, αντίθετα έδωσε ένα που δεν ήταν εις βάρος του Βιγιαφάνιες. Αυτά αρκούν.
• Η απόφαση του για δίλεπτη καθυστέρηση ήταν "νόμιμη", αφού οι δύο αλλαγές έγιναν στο ημίχρονο, όμως δεν είχε κατά βάση ποδοσφαιρική λογική-νομίζω ότι κατά βάση ο ίδιος βιαζόταν να τελειώσει το ντέρμπι για να μην του τύχει κι άλλη δύσκολη φάση στις καθυστερήσεις. Αλλά του έκατσε το 3-2 στο 90' και στο τέλος τα άκουσε κι από πάνω από τον προπονητή της ΑΕΚ!
• Ο επόπτης Μερκενίδης, κι αυτός από τη Μακεδονία, είχε δύο δύσκολες φάσεις για οφσάϊντ. Λάθεψε και στις δύο. Με τη διαφορά ότι στην πρώτη ο Κουλιμπαλί είχε προλάβει κι είχε σώσει την ομάδα του, οπότε η λάθος υπόδειξη δεν θα είχε συνέπεια. Όμως στη δεύτερη είχε συνέπεια, την ισοφάριση σε 2-2.
• Στη μάχη των πάγκων, ο Ουζουνίδης έκανε και στο ΟΑΚΑ ό,τι ακριβώς είχε κάνει στη Λεωφόρο με τον Ολυμπιακό: μπήκε δυνατά, για να προηγηθεί στο σκορ. Και πάλι δικαιώθηκε, έχοντας τον ίδιο ήρωα, τον γνωστό, τον Μπεργκ. Αυτή τη φορά μάλιστα προηγήθηκε με 2-0 στο ημίχρονο, όπως με 2-0 θα μπορούσε να προηγηθεί κι επί του Ολυμπιακού.
• Η διαφορά των δύο ντέρμπι ήταν διπλή: αφενός μεν ο Ολυμπιακός προερχόμενος από το 1-4 από την Μπεσίκτας τρεις ημέρες πριν δεν είχε κουράγια και δυνάμεις να αντιδράσει, αντίθετα με την ΑΕΚ, που είχε δυνάμεις, έπαιζε και στο σπίτι της κι αντέδρασε, αφού άλλωστε αν συνέχιζε έτσι, θα διασύρονταν μπροστά στους 20.000 οπαδούς της. Αφετέρου δε ο Παπαδόπουλος σφύριζε πρίμα για την ΑΕΚ, ενώ στη Λεωφόρο ο Κομίνης σφύριζε πρίμα για τον Παναθηναϊκό από το 1΄ ως το 90'.
• Ο Χιμένεθ, που την πάτησε με την επιλογή του Πατίτο, όπως την είχε πατήσει και με τον Ολυμπιακό με εκείνη του Μπακασέτα ως βασικού, ενήργησε έξυπνα κάνοντας δύο αλλαγές από το ημίχρονο και παίζοντας φουλ επίθεση από το πρώτο δευτερόλεπτο.
• Ο Ουζουνίδης την είχε «κάτσει» στο μισό β΄ ημίχρονο κι απάντησε κι αυτός με δύο αλλαγές στο ίδιο λεπτό-ίσως μάλιστα άργησε λίγο, όμως ήταν καλή η απάντηση, όπως αποδείχθηκε στη φάση του 3-2, με πρωταγωνιστές, δημιουργικά, τις δύο αλλαγές.
• Κι άλλη νίκη ψυχολογίας, αλλά και ουσίας, αφού ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά εξασφάλισε την παρουσία του στα πλέϊ οφς.