Η μετά Σερ Άλεξ Φέργκιουσον εποχή για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αποτελεί ένα βαρέλι δίχως πάτο για την πλούσια ιστορία της ομάδας.
Τελευταίο πρωτάθλημα, που πανηγύρισαν οι «κόκκινοι διάβολοι», ήταν με τον Σκωτσέζο θρύλο του κλαμπ τη σεζόν 2012/13 στο δικό του «Last Dance» και έκτοτε η Γιουνάιτεντ έχει φτάσει απλώς τη 2η θέση μόλις δύο φορές, κάτι, μάλιστα, που θεωρήθηκε τεράστια επιτυχία. Για Champions League, βέβαια, ούτε λόγος.
Ο πάγκος της Μάντσεστερ αποτελεί πλέον κέντρο διερχομένων, με τη διοίκηση να ψάχνει μανιωδώς να βρει τον κατάλληλο άνθρωπο για να αναλάβει τον πάγκο της ιστορικής αυτής ομάδας, και τη μία αποτυχία να διαδέχεται την άλλη.
Τελευταίο όνομα σε αυτή την απογοητευτική λίστα ήταν το «στοίχημα» Έρικ Τεν Χαγκ, που σαν σίφουνας έφερε την ομάδα στην κατάσταση, που βρίσκεται τώρα. Πολλές και πανάκριβες μεταγραφές, που προσέφεραν ελάχιστα στον αγωνιστικό χώρο (βλέπε τα 100 εκατομμύρια του Άντονι), την ώρα, που στα αποδυτήρια οι «βεντέτες» είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο, με τον Ολλανδό να τα κάνει… μπίλιες με παίκτες, που θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά, όπως οι Κριστιάνο Ρονάλντο και Τζέιντον Σάντσο.
Αυτή η απομάκρυνση άργησε πάρα πολύ, διότι από νωρίς φαινόταν πως με τον Ολλανδό ως καπετάνιο το πλοίο κατευθυνόταν στα βράχια. Ναι μεν κατέκτησε δύο τρόπαια, όμως η ψυχολογική κατάσταση των οπαδών της Γιουνάιτεντ μετά τις εξάρες και τις επτάρες από Σίτι και Λίβερπουλ αντιστοίχως δύσκολα μπορεί να γιατρευτεί με ένα Λιγκ Καπ .
Πλέον τα βλέμματα όλων πέφτουν πάνω στον Ρούμπεν Αμορίμ, τον οποίο στο Μάντσεστερ υποδέχονται ως… σωτήρα για να αλλάξει την καταθλιπτική κατάσταση που επικρατή τη δεδομένη στιγμή στο «Θέατρο των Ονείρων». Ο Πορτογάλος καταφθάνει στην Αγγλία με ένα αρκετά ενδιαφέρον βιογραφικό πλούσιο με τρόπαια, αλλά κυρίως με όμορφο ποδοσφαιρικό πλάνο. Πρώτη μεγάλη επιτυχία του Αμορίμ ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Πορτογαλίας με την Μπράγκα τη σεζόν 2019/20, με την Σπόρτινγκ Λισαβόνας να τον «τσιμπάει» την αμέσως επόμενη σεζόν και να τον κάνει δικό της.
Με τον Αμορίμ τα «λιοντάρια» επανήλθαν στην κορυφή του πορτογαλικού ποδοσφαίρου μετά από 19 ολόκληρα χρόνια, ενώ την περασμένη σεζόν πανηγύρισαν άλλο ένα, μαζί με δύο Κύπελλα, την ώρα, που ο ίδιος αποθεωνόταν σε κάθε μία από αυτές τις κατακτήσεις. Άλλωστε, δεν είχε ακουστεί τυχαία το όνομα του το καλοκαίρι για τον πάγκο της Λίβερπουλ.
O Αμόριμ καταφθάνει στο Μάντσεστερ με σκοπό να ανακαινίσει την καμένη γη που θα βρει. Ο Πορτογάλος αγωνίζεται αποκλειστικά με τριάδα στην άμυνα και θα αναλάβει μία ομάδα στην οποία ο Τεν Χαγκ δεν χρησιμοποίησε ποτέ τέτοιο σύστημα. Δεν είναι απίθανο, λοιπόν, να δούμε στο σύντομο μέλλον μία εντελώς διαφορετική Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Θα πέσει στα βαθιά και θα το κάνει με τη νοοτροπία, που ο ίδιος υποστηρίζει. Το 3-4-2-1 αποτελεί το αγαπημένο του σχήμα με τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας, το οποίο το ακολουθούσε με μικρές παραλλαγές. Σύντομα, λοιπόν, αναμένουμε και τους «κόκκινους διαβόλους» να παραταχθούν έτσι στον αγωνιστικό χώρο του «Ολντ Τράφορντ», καθώς το υλικό, που διαθέτουν, μπορεί εν μέρει να το υπηρετήσει, σίγουρα, όμως, όχι στον επιθυμητό βαθμό.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Ντε Λιχτ έχει αγωνιστεί σε αυτήν τη θέση ειδικά στην Γιουβέντους όπου πέρασε τρία χρόνια. Ο υγιής Μαρτίνες θα ήταν μία εξαιρετική λύση για τα αριστερά της άμυνας. Ολόκληρη τη δεξιά πλευρά θα μπορούσε να την αναλάβει είτε ο Νταλότ, είτε ο Μαζραουί, οι οποίοι έχουν πολλές αρετές στο επιθετικό, αλλά και στο αμυντικό τομέα του παιχνιδιού, με τον Πορτογάλο, μάλιστα, να έχει την ευχέρεια να αγωνιστεί και στην απέναντι πλευρά μέχρι να επιστρέψει ο τραυματίας Σο.
Ακόμη και στην επίθεση η αλλαγή συστήματος μπορεί να βοηθήσει, διότι οι Χόιλουντ και Ζίρκζε δεν είναι τα κλασικά βαριά σέντερ φορ του παρελθόντος, καθώς βγαίνουν πολύ από την αντίπαλη περιοχή για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη. Με έναν πιο ελεύθερο ρόλο που θα τους παρέχει ο Αμορίμ και οι δύο θα βγάλουν με μεγαλύτερη ευκολία την ικανότητα, που έχουν στις εκτελέσεις των φάσεων, κάτι που μέχρι στιγμής δεν το πραγματοποιούν σε σταθερή βάση.
Επιπλέον θα βρεθεί ξανά με έναν παλιό του γνώριμο. Ο Μάνουελ Ουγκάρντε αποτελεί μία από τις πιο δαπανηρές κινήσεις του καλοκαιριού για τη Γιουνάιτεντ, όμως μέχρι στιγμής δυσκολεύεται να βρει τα πατήματά του. Ο Ουρουγουανός μαζί με τον Αμορίμ πραγματοποίησε εμφανίσεις καριέρας, που του χάρισαν και την πανάκριβη μεταγραφή του στην Παρί Σεν Ζερμέν. Η αγωνιστική του αναγέννηση θα αποτελεί ένα προσωπικό στοίχημα του Αμορίμ και αν τα καταφέρει, η Γιουνάιτεντ θα επωφεληθεί επιτέλους από έναν χαφ με σπουδαίο ταλέντο που δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα.
Έξτρα κίνητρο για τον ίδιο θα αποτελούν και κάποια σπουδαία ταλέντα νεαρής ηλικίας που υπάρχουν στην ομάδα, όπως οι Πόρο, Γκαρνάτσο και Μέινου, με τον Πορτογάλο να έχει αποδείξει ήδη πως μπορεί εξελίξει τους νέους παίκτες, μετατρέποντας τους σε ποδοσφαιριστές παγκόσμιας κλάσης.
Βέβαια και ο ίδιος θα χρειαστεί να προσθέσει μερικά δικά του υλικά σε αυτή την συνταγή, καθώς οι λύσεις της Γιουνάιτεντ είναι φανερά περιορισμένες, όπως τον Γκονζάλο Ινάσιο για το κέντρο της άμυνας, αλλά και σαφώς τον Βίκτορ Γιόκερες ως αιχμή του δόρατος. Δύο παίκτες, που ήδη ακούγονται έντονα ως μελλοντικοί μεταγραφικοί στόχοι.
Όλα τα προαναφερθέντα σαφώς και είναι θεωρίες, όμως η προϊστορία του Αμορίμ αυτό έχει αποδείξει και ο Πορτογάλος δεν θα πάει στην Αγγλία για να ακολουθήσει την περπατημένη, θα πάει για να ολοκληρώσει το δικό του σχέδιο, αυτό που του έχει χαρίσει μέχρι στιγμής τόσες και τόσες επιτυχίες. Το αν θα πιάσει και στο «Νησί» είναι μία απάντηση που θα πάρουμε οσονούπω. ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube