· Προεξοφλούσα πριν τον αγώνα με τον Παναιτωλικό, ότι η ομάδα του Χάβου θα έβαζε δύσκολα στον Ολυμπιακό-όπως κι έγινε. Αλλά τέλος πάντων εγώ θέλω να σταθώ σε ένα από τα πρόσωπα του Ολυμπιακού σε αυτό το παιχνίδι, στον Σέποβιτς.
· Δεν έχω κρύψει από την πρώτη στιγμή που τον είδα την εκτίμησή μου στα προσόντα του. Αλλά και δεν μπορώ να βγάλω από δίπλα του το ερωτηματικό για το αν θα μπορέσει κάποια στιγμή να πιάσει αυτός ο παίκτης στον Ολυμπιακό.
· Ότι «κάτι» έχει, είναι δεδομένο. Η τεχνική του για τη θέση του σέντερ φορ είναι απαράμιλλη. Ο τρόπος με τον οποίο ξεμαρκάρεται και μπορεί να βγάλει ένα συμπαίκτη του σε θέση γκολ, μας παραπέμπει σε φορ κλάσης. Οι ασίστ που έδωσε χθες πρώτα στον Σαβιόλα (λανθασμένα τον υπέδειξε σε θέση οφσάϊντ ο επόπτης Μερκενίδης) και μετά στον Ολαϊτάν (άσχετα αν το έχασε το γκολ ο μικρός) δεν δίνονται εύκολα από σέντερ φορ.
· Και δεν μπορείς να πεις ότι ο Σέρβος δεν μπήκε κι ο ίδιος σε φάσεις γκολ. Κατ΄ αρχήν ήταν μέσα στο 1-1, για την ακρίβεια το μισό γκολ ήταν δικό του. Είχε ένα φαρμακερό σουτ, που έβγαλε δύσκολα ο γκολκίπερ. Κι άλλες δύο φορές βρέθηκε σε θέση βολής από θέση μέσα δεξιά-τη μία προτίμησε πάσα (κακή), αντί να τελειώσει τη φάση και την άλλη την τελείωσε τη φάση, αλλά άσχημα.
· Γενικά τον βλέπεις τον Σέποβιτς-έχει ενδιαφέρον. Θα σου κάνει ένα τακουνάκι με προοπτική να σου βγάλει φάση από το πουθενά. Θα κοιτάξει να κάνει τη συνεργασία για να απειλήσει με «ένα-δύο». Όμως…
· Όμως, όσο έχει «κάτι», άλλο τόσο του λείπει «κάτι» αυτή την στιγμή. Η διάρκεια; Το εύκολο γκολ; Η προσωπικότητα; Η ένταση μέσα στο παιχνίδι; Η, απλά του λείπουν παιχνίδια, ώστε να βρει ρυθμό και χημεία;
· Πάντως, κάτι του λείπει κι όσο του λείπει αυτό το κάτι, θα είναι σε δεύτερη και τρίτη μοίρα στον Ολυμπιακό.
Κ. Νικολακόπουλος