Κάποτε η Εθνική μας είχε «χαρακτήρα»…

· Κάθε ομάδα την κρίνεις από τον χαρακτήρα της, αυτό που έχουμε συνηθίσει στο ποδόσφαιρο να λέμε το μέταλλο της. Η Εθνική μας ομάδα, λοιπόν, από χαρακτήρα είναι ας το να πάει…

· Πώς φαίνεται το μέταλλο μίας ομάδας; Από το πώς διαχειρίζεται τις πιο δύσκολες καταστάσεις. Για παράδειγμα, πώς συμπεριφέρεται όταν μένει πίσω στο σκορ, όταν δηλαδή της στραβώνει το παιχνίδι και δεν βάζει αυτή το πρώτο γκολ, αλλά προηγείται ο αντίπαλος της με 1-0.

· Εδώ και τέσσερα ολόκληρα χρόνια η Εθνική Ελλάδας ξέρετε πόσα επίσημα παιχνίδια της έχει «γυρίσει;» Ένα. Ποιο; Στην Κύπρο, που το 0-1 εις βάρος της το έκανε 2-1. Στην Κύπρο, με μία αδιάφορη βαθμολογικά τοπική ομάδα, χωρίς άλλα σχόλια…

· Αρκεί αυτό για να καταλάβουμε για ποιο χαρακτήρα Εθνικής ομάδας μιλάμε; Πάντοτε οι ελληνικές ομάδες, σε συλλογικό κι εθνικό επίπεδο είχαν πρόβλημα με την ψυχολογία τους, όταν έρχονταν τα δύσκολα. Αυτό που θέλουν όλες είναι να ανοίγουν το σκορ και μετά να διαχειρίζονται το παιχνίδι. Αλλά τουλάχιστον τα προηγούμενα χρόνια η Εθνική μας, αφού γι΄ αυτήν αναφερόμαστε, έβγαζε κάποιες φορές ένα άλλο ψυχισμό.

· Το 2014 στα τελικά του Μουντιάλ ισοφάρισε (1-1) στις καθυστερήσεις την Κόστα Ρίκα. Το 2012 στα τελικά του ΓΙΟΥΡΟ ισοφάρισε 1-1 την Πολωνία, που είχε προηγηθεί με τον Λεβαντόφσκι. Το 2010 στα τελικά του Μουντιάλ ανέτρεψε το εις βάρος της 0-1 και κέρδισε 2-1 τη Νιγηρία. Σε δε προκριματικές φάσεις είχε κάνει αρκετές ανατροπές, έστω κι αν μιλάμε για αντιπάλους τύπου Λετονίας (2-1 από 0-2 το 2012) και Γεωργίας (το ίδιο το 2011).

· Πλέον, από την αποχώρηση του Φερνάντο Σάντος, η Ελλάδα σε κάθε παιχνίδι στο οποίο δέχεται πρώτη γκολ όχι απλά δεν μπορεί να το κερδίσει, αλλά και το χάνει! Από Ρουμανία, Βόρεια Ιρλανδία, Φερόε, Φινλανδία, Κροατία, Βέλγιο, Ουγγαρία…Εξαίρεση που απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα, η ισοφάριση μας (1-1) με τη Βοσνία στις καθυστερήσεις.

· Με τέτοιο χαρακτήρα που ΔΕΝ έχει η Εθνική περιμέναμε να πάει να κερδίσει χθες στη Φινλανδία, όπου ιστορικά δεν είχε κερδίσει ποτέ…Εδώ είχαμε προηγηθεί το 2014 εκεί μέσα και δεν κερδίσαμε (ισοφάρισαν 1-1)…

· Τέλος πάντων, πλέον στην Εθνική δεν μπορείς να είσαι βέβαιος ούτε καν αν το βασικό πρόβλημα είναι ο προπονητής. Γιατί, όπως αποδεικνύεται, μία θα φταίει ο Ιταλός που μετά πήγε στην Πρέμιερ Λιγκ και πήρε πρωτάθλημα με τη Λέστερ, την άλλη θα φταίει ο Γερμανός κ.ο.κ.

· Ειδικά δε για το χθεσινό παιχνίδι, οι Φινλανδοί, με μοναδικό παίκτη σε υψηλό επίπεδο τον γκολκίπερ τους (στην Μπάγερ Λέβερκουζεν) και με τον μόνο τους σκόρερ, τον Πούκι, να τραυματίζεται από τα…αποδυτήρια, ήταν ξεκάθαρα καλύτεροι απέναντι στην ομάδα μας. Και άξιζαν το αποτέλεσμα, πώς να το κάνουμε. Με παιδιά ως επί το πλείστον 22 έως 24 ετών…

· Ήταν, κατ΄ αρχάς, σαφώς πιο απειλητικοί. Έβαλαν δύο γκολ, είχαν δοκάρι σε απίστευτη διπλή ευκαιρία, ενώ έσωσαν επικίνδυνες καταστάσεις δύο-τρεις φορές ο Μπακάκης με τον Τσιμίκα και μία-δύο φορές κι ο Μπάρκας. Τι να λέμε τώρα;.

· Η Εθνική μας ήταν ό,τι μπορούσε να βγάλει ο Φορτούνης. Πέρασε μία καλή προσπάθεια στο α΄ ημίχρονο στον Πέλκα κι αυτός αντί να του γυρίσει πίσω την μπάλα, πήγε να γίνει ήρωας κι επέλεξε ένα άστοχο σουτ. Και τσίμπησε κι ωραία την μπάλα στο β΄ ημίχρονο σε εκείνο το φαρμακερό σουτ του Κουλούρη, που έφυγε ελάχιστα άουτ, μοναδική φορά που πραγματικά πλησιάσαμε στο 1-1. Απλά, θα μπορούσε στο β΄ ημίχρονο ο Φορτούνης να στρώσει με το κεφάλι στον Λάζαρο που ήταν μέσα στη μικρή περιοχή κι όχι να κάνει το λάθος να την σπάσει έξω από την περιοχή στον Τζιόλη, που πλέον έχει χάσει και το καλό σουτ που κάποτε είχε.

· Δεν μπορεί, όμως, η Εθνική να βασίζεται δημιουργικά-επιθετικά μόνο στο τι θα μπορέσει να βγάλει ένας παίκτης. Δεν γίνεται αυτό. Ο Πέλκας κι ο Μπακασέτας μοιάζουν ακόμη ανέτοιμοι γι΄ αυτό το επίπεδο. Ο Μήτρογλου έχει γυρίσει στα…παλιά και παίζει αραχτός μέσα στην περιοχή περιμένοντας την πάσα. Άμαχος κυριολεκτικά.

· Και πίσω ο Τζαβέλλας δεν είναι δυνατόν να διώχνει έτσι την μπάλα όπως στο πρώτο γκολ της Φινλανδίας... Ο Τσιμίκας στο δεύτερο γκολ, μετά το «άδειασμα» του Λουντ στον Μπακάκη, καθυστέρησε χαρακτηριστικά να πάει πάνω στην μπάλα... Ούτε νομίζω ο Μπάρκας είναι για βασικός γκολκίπερ της Εθνικής αυτή την στιγμή...

· Αλλά τι να λέμε τώρα. Εδώ ο Μανωλάς της Ρόμα κι ο Σωκράτης της Άρσεναλ και σε όλα αυτά τα παιχνίδια του διμήνου μόνο εμπιστοσύνη δεν ενέπνεαν…