· Στα δύο τελευταία παιχνίδια στα οποία ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ μέσα στο Καραϊσκάκη, τόσο με την ΑΕΚ, όσο και με τον Ατρόμητο, ο Πέδρο Μαρτίνς αντέδρασε με τον ίδιο τρόπο: έκανε από το ημίχρονο κιόλας δύο αλλαγές.
· Με την ΑΕΚ πέρασε τον Λάζαρο αντί του Ζιλ Ντίας στην επίθεση και τον Τοροσίδη αντί του Βούκοβιτς στην άμυνα. Και με τον Ατρόμητο πέρασε τον Χασάν αντί του Γκερέρο και τον Ζιλ Ντίας αντί του Μασούρα. Κι η αλήθεια είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις, οι κινήσεις του προπονητή του Ολυμπιακού λειτούργησαν, καθώς τα αποτελέσματα τον δικαίωσαν, καθώς το εις βάρος 0-1 μετατράπηκε σε υπέρ του 4-1 και 2-1.
· Να θυμίσω ότι και στην αρχή της σεζόν, όταν το Ολυμπιακός-Λεβαδειακός ήταν 0-0 στο ημίχρονο κι ο Ολυμπιακός δεν τράβαγε, ο Πορτογάλος τεχνικός και τότε είχε κάνει δύο αλλαγές στην ανάπαυλα, βγάζοντας τους Τοροσίδη και Πάρντο και βάζοντας τους Μπουχαλάκη και Χασάν.
· Αξίζουν μπράβο στον Μαρτίνς, που επενέβη έγκαιρα και κατάλληλα στα τρία αυτά παιχνίδια και βοήθησε την ομάδα του να τα «γυρίσει». Μόνο που αν το δούμε πιο σφαιρικά, θα δούμε μία άλλη πραγματικότητα.
· Γιατί ο Μαρτίνς ακριβώς το ίδιο πράγμα έχει κάνει και σε τρία ακόμη παιχνίδια!
· Δύο αλλαγές έκανε στο ημίχρονο κι όταν ο Ολυμπιακός έχανε από τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο (0-1). Είχε βγάλει τον Καμαρά και τον Τουρέ και είχε περάσει τους Νάτχο και Φετφατζίδη. Αλλά το 0-1 παρέμεινε ως το τέλος.
· Δύο αλλαγές έκανε στο ημίχρονο κι όταν ο Ολυμπιακός έχανε από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα (0-2). Είχε βγάλει τους Νάτχο και Λάζαρο και είχε περάσει τους Καμαρά και Ζιλ Ντίας. Αλλά απλά το 0-2 έγινε 1-3.
· Δύο αλλαγές έκανε στο 55’ κι όταν ο Ολυμπιακός έχανε με γκολ στο 52’ από τη Λαμία στο Καραϊσκάκη (0-1). Είχε βγάλει τους Μπουχαλάκη, Γκερέρο και είχε περάσει τους Φορτούνη και Ποντένσε. Αλλά το 0-1 παρέμεινε ως το τέλος.
· Βλέπουμε λοιπόν ότι συνταγές που σου εγγυούνται την επιτυχία δεν υπάρχουν. Σε τρία ματς του βγήκαν οι γρήγορες αλλαγές του Μαρτίνς, όμως σε άλλα τρία δεν του βγήκαν. Και τα τρία που δεν του βγήκαν, του κόστισαν τους δύο τίτλους…
· Γενικά, η γρήγορη αντίδραση του πάγκου, ακόμη και με εύστοχες επιλογές, δεν σου διασφαλίζει τίποτα. Θέλετε κι άλλα δύο παραδείγματα; Στον α΄ γύρο, στο Περιστέρι, ο Ολυμπιακός έχανε από τον Ατρόμητο (0-1) και ο Μαρτίνς πάλι από το ημίχρονο πέρασε τον Φορτούνη αντί του Νάτχο. Και το 1-0 υπέρ του Ατρόμητου έγινε 1-2 υπέρ του Ολυμπιακού. Όμως, στο Κίεβο, όπου ο Ολυμπιακός κι εκεί έχανε 0-1 από την Ντιναμό κι ο Μαρτίνς πέρασε στο ημίχρονο τον Μασούρα αντί του Ζιλ Ντίας, το 1-0 υπέρ της Ντινάμο παρέμεινε ως το τέλος…
· Που θέλω να καταλήξω: είναι μεγάλη ιστορία και μαγκιά για ένα προπονητή να παρεμβαίνει κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, όταν αυτός στραβώνει για την ομάδα του, και να τον βοηθάει, ακόμη και διορθώνοντας δικά του λάθη-γιατί δεν μπορεί να μην έχει κάνει λάθη και ο ίδιος για να μην «τραβάει» η ομάδα του και να χάνει…Αλλά είναι ακόμη πιο μεγάλη ιστορία και μαγκιά να μπορεί η ομάδα του να ελέγχει καλύτερα τα παιχνίδια της από το α΄ ημίχρονο και να μην βρίσκεται στη θέση «τρέχω και δεν φτάνω» τόσο συχνά.
· Διότι ο Ολυμπιακός φέτος βρίσκεται υπερβολικά συχνά σε τέτοια θέση, «τρέχω και δεν φτάνω», αφού σε 12 παιχνίδια του ο αντίπαλος έχει προηγηθεί στο σκορ…