· Όλοι επαινέσαμε και παραδεχθήκαμε τον Ολυμπιακό για την τεράστια προσπάθεια του στην πρεμιέρα του στο Τσάμπιονς Λιγκ.
· Το άξιζε, άλλωστε, καθότι έκανε την φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ να υποφέρει. Για να δικαιωθεί και η απίστευτη παράδοση που έχει εδώ και 35 χρόνια να παίρνει αποτελέσματα όταν υποδέχεται τις ηττημένες φιναλίστ ευρωπαϊκής διοργάνωσης την αμέσως προηγούμενη σεζόν! Αυτό με την Τότεναμ έγινε για 8η φορά!!!
· Είχε ξεκινήσει με το 1-0 επί της Μπενφίκα το 1983 και το 0-0 (πρόκρισης) με τη Μονακό το 1992 και συνεχίστηκε και το 2000 με το 1-0 επί της Βαλένθια, το 2002 με το 6-2 επί της Λεβερκούζεν και το 2004 με το 1-0 ξανά επί της Μονακό, αλλά και ακόμη πιο πρόσφατα, το 2013 με το 1-0 πάλι επί της Μπενφίκα και το 2014 με το 3-2 επί της Ατλέτικο Μαδρίτης.
· Μία ομάδα από το ελληνικό πρωτάθλημα, με προπονητή (Μαρτίνς) που έκανε ντεμπούτο στο Τσάμπιονς Λιγκ και με εννιά από τους 14 παίκτες (Τσιμίκα, Μεριά, Γκιγέρμε, Μπουχαλάκη, Ποντένσε, Γκερέρο, Μασούρα, Αραμπί, Ραντζέλοβιτς) που επίσης δεν είχαν ξαναπαίξει Τσάμπιονς Λιγκ, αν μη τι άλλο έφερε σε απίστευτα δύσκολη θέση μία άλλη ομάδα, σταθερά στις θέσεις 2 έως 4 στο αγγλικό πρωτάθλημα εδώ και μία τετραετία. Αυτό από μόνο του λέει πολλά.
· Το στενάχωρο από αυτό το παιχνίδι είναι ίσως το παθητικό των δύο γκολ. Ο Ολυμπιακός μας είχε καλοσυνηθίσει, με μόλις ένα γκολ εις βάρος του στα εννιά πρώτα επίσημα παιχνίδια του στη σεζόν, οπότε τα δύο γκολ μας χαλάνε, έστω κι αν είναι από την Τότεναμ, από τον Χάρι Κέιν (χρηματιστηριακή αξία 150 εκ. Ευρώ!) κι από τον Λούκας Μούρα, που με χατ τρικ μέσα στον Άγιαξ είχε στείλει την ομάδα του πέρσι στον τελικό της διοργάνωσης.
· Για τον Ζοσέ Σα σίγουρα ήταν ένα ξεχωριστό παιχνίδι. Βλέπετε, η τελευταία συμμετοχή του στο Τσάμπιονς Λιγκ ήταν πάλι εναντίον μίας αγγλικής ομάδας, ως γηπεδούχος ο ίδιος και τότε, αλλά με πολύ άσχημο αποτέλεσμα: Πόρτο-Λίβερπουλ 0-5 στις 14 Φλεβάρη του 2018! Μία εβδομάδα αργότερα ο Πορτογάλος ήταν για τελευταία φορά κάτω από τα δοκάρια της Πόρτο, καθώς δεν τον εμπιστεύθηκαν ξανά ποτέ…
· Φαντάζομαι ότι η επιστροφή του στο Τσάμπιονς Λιγκ, συμπίπτοντας με το Ολυμπιακός-Τότεναμ, έκανε τον Σα να θυμηθεί εκείνο το Πόρτο-Λίβερπουλ. Και ίσως η σκέψη αυτή να τον έκανε και πιο δυνατό, πιο αποφασιστικό! Το φοβερό είναι ότι όπως την Τετάρτη στο Καραϊσκάκη ο Σα βρέθηκε να δέχεται δύο γκολ μέσα σε πέντε λεπτά, από το 26’ έως το 30’, έτσι και τότε είχε φάει δύο γκολ από τη Λίβερπουλ στο ίδιο χρονικό σημείο, με 0-2 στο πεντάλεπτο 25’-29!!!
· Δεν ξέρω τι μπορεί να σκέφθηκε ο πάρα πολύ καλός Πορτογάλος γκολκίπερ μετά το 0-2 του Λούκας Μούρα. Ξέρω ότι κατά βάθος όλοι φοβηθήκαμε ότι μπορεί να εξελίσσονταν πολύ άσχημα η βραδιά. Το 2-3 από την Σπόρτινγκ (0-3 στο ημίχρονο κι ως το 88’) δεν ήταν πολύ μακριά…
· Πάνω απ΄ όλα, όμως, ξέρω τι αντίδραση έβγαλε όλος ο Ολυμπιακός γενικά κι ο Σα ειδικά. Ο Πορτογάλος μετά την ψυχρολουσία των δύο τερμάτων στο πεντάλεπτο (με τον Κέιν να του στέλνει την μπάλα έξυπνα στο κέντρο της εστίας και τον Λούκας να τον κεραυνοβολεί από τα 25 μέτρα με φαρμακερό σουτ) μπόρεσε και στάθηκε όρθιος και τον είδαμε και να βγαίνει απολύτως έγκαιρα στα πόδια του Λούκας στο 36’ στην πονηρή κάθετη πάσα προς τον Βραζιλιάνο και στο β΄ημίχρονο να βγάζει (με τα πόδια) το δύσκολο σουτ του Άλι και να μην αιφνιδιάζεται ούτε από το δυνατό σουτ του Λαμέλα στην κλειστή γωνία του. Και να έχει και την τύχη του καλού γκολκίπερ στην πολύ κοντινή αλλά άστοχη κεφαλιά του Κέιν…
· Κάπου δε ίσως όλο αυτό το πράγμα, με τον Σα να ζει και να βοηθάει κι αυτός στην ανατροπή του 0-2 σε 2-2 στο Τότεναμ-Ολυμπιακός, σε πλήρη αντίθεση με το 0-2 που έγινε 0-5 στο Πόρτο-Λίβερπουλ, για το οποίο είχε θεωρηθεί κι αυτός υπεύθυνος, να δείχνει και πόσο έχει ωριμάσει κι ο ίδιος ο Πορτογάλος παίζοντας πλέον κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού σε μόνιμη βάση από τα τέλη του περασμένου Οκτώβρη, δηλαδή επί 11 μήνες, κάτι που δεν του είχε ξανασυμβεί ποτέ άλλοτε στην καριέρα του.