Η ανάλυση των αντιπάλων του Ολυμπιακού

Μια περιπέτεια ολοκληρώθηκε με οδυνηρό τρόπο, μια άλλη ξεκινά σε λίγες ώρες. Το διαπιστώνεις εύκολα κοιτώντας στις 32 ομάδες που συμμετέχουν στην πρώτη νοκ άουτ φάση του Γιουρόπα Λιγκ ότι η έτσι κι αλλιώς ενισχυμένη τα τελευταία χρόνια διοργάνωση έχει πλέον απογειωθεί. Το επίπεδο των διεκδικητών του τροπαίου είναι υψηλότατο, άρα και οι προκλήσεις που έχει εμπρός του ο Ολυμπιακός τεράστιες.

Μαζί με τους νταμπλούχους Ελλάδας στην κληρωτίδα θα μπουν ομάδες που θα μπορούσαν όχι απλά να συμμετάσχουν αλλά και να πρωταγωνιστήσουν στο Τσάμπιονς Λιγκ: από τη Λίβερπουλ και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στην Τότεναμ και τη Νάπολι στην Ντόρτμουντ, τη Βαλένθια, τη Σαχτάρ και την ομάδα – δυνάστη της διοργάνωσης Σεβίλλη. Μια μικρή λίστα συμμετεχόντων που «βγάζουν» ζευγάρια επιπέδου τελικής 8άδας στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Δεν είναι, όμως, αυτοί που συνεχίζουν το ευρωπαϊκό τους ταξίδι μέσω του Γιουρόπα Λιγκ. Υπάρχουν κι άλλοι διεκδικητές και «διεκδικητές». Ομάδες χαμηλής μεν δυναμικότητας αλλά επικίνδυνες λόγω άγνοιας κινδύνου και άλλες σημαντικές που στην καλή τους βραδιά μπορούν να νικήσουν τον καθένα. Υπάρχουν παλιοί γνωστοί και εχθρικοί γείτονες. Σε τούτο το κομμάτι θα μιλήσουμε για τους μισούς απ’ όσους θα μπουν στην κληρωτίδα. Γι’ αυτούς που μπορεί να τεθούν αντιμέτωποι με τον Ολυμπιακό στη φάση των «32». Και για να γίνει η κουβέντα με πιο βολικό τρόπο, θα τους χωρίσουμε σε υποομάδες…

Μακριά κι αγαπημένοι

Κατανοητό γίνεται και μόνο από τον τίτλο ότι καλό θα είναι η κληρωτίδα να αποφύγει να στείλει αυτές τις ομάδες στο κατόπι του Ολυμπιακού. Ντόρτμουντ, Βαλένθια, Σαχτάρ και Σεβίλλη είναι με διαφορά οι ισχυρότεροι από τους πιθανούς αντιπάλους των πρωταθλητών. Είναι ομάδες που θα μπορούσαν κάλλιστα να συνεχίσουν και να πάνε μακριά στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και φυσικά είναι ομάδες που μπορούν με ευκολία να κουβαλήσουν την ταμπέλα του φαβορί της διοργάνωσης.

Σεβίλλη

Και μόνο το γεγονός ότι η ομάδα της Ανδαλουσίας έχει πάρει 4 φορές το τρόπαιο λέει πολλά. Είναι μια από τις ομάδες που «υποβιβάστηκαν» από το Τσάμπιονς Λιγκ στο οποίο συγκέντρωσε 6 βαθμούς με δύο νίκες κόντρα σε Γκλάντμπαχ και Γιουβέντους στο «Σαντσέθ Πιθχουάν», ενώ έκανε και 4 ήττες. Δεν λες, λοιπόν, ότι εντυπωσίασε και κανέναν. Αλήθεια είναι ότι χλωμή παρουσιάζεται και εντός συνόρων καθώς φιγουράρει στη 10η θέση με 19 βαθμούς, 15 λιγότερους από την πρωτοπόρο Μπαρτσελόνα και 9 περισσότερους από την ουραγό Λας Πάλμας. Ο Ουνάι Έμερι παρέταξε την ομάδα του με διάταξη ίδια με αυτή που χρησιμοποιεί και ο Σίλβα (4-2-3-1) και στα 6 παιχνίδια της Σεβίλλης στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ. Η αγαπημένη του ενδεκάδα: Σέρχιο Ρίκο στο τέρμα, Κόκε, Κολοτζιέτζακ, Ραμί και Τρεμουλινάς στην άμυνα, Κρικόβιακ και Μπανέγα έπαιζαν στον άξονα με τους Βιτόλο και Κονοπλιάνκα Ενζονζί εμπρός τους και τον Γκαμέιρο στην κορυφή.

Βαλένθια

Στην ίδια πάνω – κάτω κατάσταση με την Σεβίλλη είναι και οι «νυχτερίδες». Έχουν μόλις 20 βαθμούς στο πρωτάθλημα μετά από 14 αγωνιστικές ενώ και στο Τσάμπιονς Λιγκ κατάφεραν να μείνουν πίσω από τη Γάνδη και να τερματίσουν στην 3η θέση. Οι κλυδωνισμοί οδήγησαν και σε αλλαγή προπονητή κι έφεραν τον Γκάρι Νέβιλ στον πάγκο της. Φυσικά και δεν πρόλαβε να δώσει στίγμα στην εντός έδρας ήττα από τη Λιόν για την 6η αγωνιστική του Τσάμπιονς Λιγκ, έχει μεγάλο ενδιαφέρον, όμως, να δούμε ποιες ιδέες του θα προσπαθήσει να περάσει στην ομάδα. Στα 6 παιχνίδια της πάντως στον όμιλο η Βαλένθια έπαιξε μόνο με διάταξη 4-3-3. Πιο συνηθισμένη 11άδα έφερνε τον Ντομενέκ τερματοφύλακα, τους Κανσελό, Μουστάφι, Αμπντενούρ, Γκαγιά στην άμυνα, τους Παρέχο, Χάβι Φουέγο και Πέρεζ στη μεσαία γραμμή και τους Φεγκουλί, Πιάτι (Αλκάθερ), Σάντι Μίνα στην επίθεση.

Ντόρτμουντ

Όσοι άκουσαν μόνο το σκορ του αγώνα με τον ΠΑΟΚ μπορούν να πουν πολλά. Όσοι είδαν και το παιχνίδι θα διαπίστωσαν ότι οι Γερμανοί έχασαν από καθαρή συγκυρία. Αλήθεια είναι ότι μετά την περσινή απογοητευτική χρονιά έχει βρει ξανά ρυθμό, φιγουράρει στη 2η θέση της Μπουντεσλίγκα, ενώ έκανε και μια διαδικαστική πορεία πρόκρισης στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ. Ο Τόμας Τούχελ παρουσίασε μια ομάδα με διάταξη 4-2-3-1 στα πέντε από τα έξι παιχνίδια στον όμιλο, ενώ μόνο στο ματς της Τούμπας άλλαξε σε 4-1-4-1. Ο Βάιντενφέλερ είχε 5 συμμετοχές στη θέση του τερματοφύλακα, ο Γκίντερ με τον Πίστσεκ εναλλάσσονται στο δεξί άκρο της άμυνας, Χούμελς, Παπασταθόπουλος και Μπέντερ είναι η τριάδα από την οποία προκύπτει με διάφορους συνδυασμούς το κεντρικό αμυντικό δίδυμο ενώ Σμέλτσερ και Παρκ αλλάζουν στη θέση του αριστερού μπακ. Βάιγκλ και Κάστρο παίζουν συνήθως στον άξονα, με τους Χόφμαν, Γκουντογκάν (Μικιταριάν) και Ρόις να δραστηριοποιούνται πίσω από τον Ομπαμεγάνγκ.

Σαχτάρ Ντόνετσκ

Άλλος κακός μπελάς οι Ουκρανοί που έχουν ήδη κατακτήσει το τρόπαιο. Έστω και αν η διοργάνωση τότε ακόμα λεγόταν Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (2008-2009). Αλήθεια είναι ότι πέτυχαν ελάχιστα στον όμιλό του Τσάμπιονς Λιγκ που συμμετείχαν (μόνο μια νίκη επί της Μάλμε) αλήθεια είναι επίσης ότι δεν μπορούσαν να ζητούν και πολλά περισσότερα σε παιχνίδια με τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Παρί Σεν Ζερμέν. Στα έξι τους ματς στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση φέτος ο Λουτσέσκου εμπιστεύθηκε ισάριθμες φορές διάταξη 4-2-3-1, ενώ απέφυγε και τις πολλές αλλαγές. Ο Πιάτοφ έπαιζε στο τέρμα, ο Σρνά δεξιά, ο Αζεβέδο (ή ο Ισμαϊλι) αριστερά και οι Ρακίτσκι, Κούτσερ στο κέντρο της άμυνας. Φρεντ και Άλεξ Τεξέιρα έπαιζαν στον άξονα της μεσαίας γραμμής, ο Μάρλος δεξιά, ο Τάισον με τον Μπέρναρντ εναλλάσσονταν αριστερά ενώ ο Στεπανένκο έπαιζε πίσω από τον προωθημένο Γκλάντκι.

Οι παλιοί γνωστοί

Μίτσελ, Περέιρα αλλά και Σπόρτινγκ. Με άλλα λόγια οι δύο προηγούμενοι προπονητές του Ολυμπιακού και η τελευταία ομάδα του Μάρκο Σίλβα είναι μεταξύ των υποψηφίων αντιπάλων των πρωταθλητών. Πέρα από τα συναισθήματα που θα προκαλέσει ένα ενδεχόμενο σταύρωμα με αυτούς ας δούμε τι άλλοι μπελάδες κρύβονται.

Μαρσέιγ

Πέρασε μεγάλη φουρτούνα στη Μασσαλία ο Μίτσελ. Το λιμάνι του γαλλικού νότου δεν αποδείχθηκε το ίδιο ασφαλές με το δικό μας. Ωστόσο δείχνει να έχει αρχίσει να βλέπει φως. Στο πρωτάθλημα δείχνει σημάδια ζωής και θα παλέψει για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, ενώ στο Γιουρόπα έκανε 4 νίκες και προκρίθηκε σχεδόν διαδικαστικά στους «32». Ο Ισπανός κόουτς παρέταξε την ομάδα του 4 φορές με διάταξη 4-2-3-1 και άλλες δύο με 4-3-3. Συχνότερη 11άδα του: Μανταντά, Ίσλα, Ρέκικ, Σπαράνια, Μεντί, Ρομάο, Καμπέγια, Αλεσαντρινί, Λούκας Σίλβα, Οκάμπος και Μπατσουαγί.

Φενέρ

Και ο Περέιρα πέρασε μπόρα στην Πόλη και αυτός μοιάζει να την ξεπερνά. Στο πρωτάθλημα είναι σε διαρκή επαφή με την κορυφή ενώ στο Γιουρόπα Λιγκ κατάφερε να μάζεψε βαθμούς μόλις έλυσε το θέμα που είχε στο ξεκίνημα με την αμυντική λειτουργία της ομάδας του. Ο Πορτογάλος έπαιξε κυρίως το κλασικό 4-3-3 που παίζουν οι συμπατριώτες του, ενώ μόλις μία φορά παρέταξε την ομάδα του με 4-1-4-1. Η συνηθισμένη 11άδα: Φαμπιάνο, Γκιονούλ, Μπρούνο Άλβες, Κιέρ, Καλντιρίμ, Τουφάν, Τοπάλ, Μειρέλες, Σόουζα, Νάνι και Φαν Πέρσι.

Σπόρτινγκ

Μόνο συντρίμμια δεν άφησε πίσω του ο Σίλβα φεύγοντας από τη Λισσαβώνα. Η Σπόρτινγκ φιγουράρει στην πρώτη θέση της βαθμολογίας στο πρωτάθλημα ενώ είναι στα πολύ πάνω της μετά την εντυπωσιακή επικράτησή της επί της Μπεσίκτας στον τελικό του ομίλου και μάλιστα με ανατροπή. Ο Ζέσους τα μπερδεύει λίγο φέτος, καθώς δοκιμάζει πολλές και διαφορετικές παρατάξεις με κοινή συνισταμένη την 4άδα στην άμυνα. Η πιο «φορεμένη» 11άδα των Πορτογάλων στο φετινό Γιουρόπα Λιγκ: Ρουί Πατρίτσιο, Εσγκάιο, Φιγκουερέδο, Εβέρτον, Σίλβα, Ακουιλάνι, Μάρτινς, Μανέ, Άντριεν Σίλβα, Μπρούνο, Μοντέρο.

Περνάει στα ίσια!

Θα μπορούσαν να είναι οι 5 του συγκεκριμένου γκρουπ σε ένα μαζί με τους προηγούμενους τρεις. Με τον τίτλο «ισοϋψείς ή σχεδόν τέτοιοι». Κι εδώ υπάρχει διαβάθμιση: είναι μεγαλύτερος μπελάς η πολύ ωραία και επικίνδυνη Φιορεντίνα ή η Γαλατά και λιγότερο η Σεντ Ετιέν ή η Βιγιαρεάλ.

Φιορεντίνα

Είναι μια από τις πιο ωραίες στο μάτι ομάδες και με όπλο το παραγωγικό ποδόσφαιρο που παίζει είναι σε επαφή και με την κορυφή στο Καμπιονάτο. Στο Γιουρόπα πλήρωσε τις δύο εντός έδρας ήττες της και τερμάτισε στη 2η θέση που την οδήγησε και στους λεγόμενους «αδύναμους» της κλήρωσης. Κοιτώντας κανείς τα 6 ματς των «Βιόλα» στο Γιουρόπα Λιγκ διαπιστώνει ότι ο Πάολο Σόουζα εμπιστεύεται σχήματα με τρεις παίκτες στην άμυνα. Μόνο εντός έδρας κόντρα στη Λεχ έπαιξε με 4άδα στα μετόπισθεν. Ο Σέπε έχει παίξει και στα 6 ματς τερματοφύλακας, ο αμυντικός Αστόρι μετρά επίσης 6 συμμετοχές, ενώ δίπλα του είχε δύο εκ των Ρονκάγκλια, Γκονζάλο και Τόμοβιτς. Ο Σόουζα μοίρασε τις συμμετοχές και στους παίκτες της μεσαίας γραμμής με τους Μπάντελι, Βέσινο, Σουάρες, Μπερναντέσκι να έχουν από τρεις συμμετοχές. Ρόσι (4), Ίλισιτς (3), Φερνάντεζ και Μπαμπακάρ (3) ήταν οι πιο πολυχρησιμοποιημένοι στην επίθεση.

Άντερλεχτ

Μπορείς να πεις ότι έκανε και μια μικρή υπέρβαση η Άντερλεχτ δεδομένου ότι απέκλεισε τη Μονακό για να περάσει στους «32». Χάι λάιτ της πορείας της είναι φυσικά η εντός έδρας νίκη της επί της Τότεναμ (4-3-1-2) αλλά και η επικράτησή της με 2-0 στο «Λου Ντε» (4-4-2). Σημαντικό επίσης για τους Βέλγους ότι δεν τους κόστισε σημαντικά η ευρωπαϊκή τους πορεία στο εγχώριο πρωτάθλημα. Βρίσκονται στην 4η θέση με 33 βαθμούς, 4 λιγότερους από τους πρωτοπόρους (Μπριζ, Γάνδη) αλλά έχει κι ένα ματς λιγότερο. Άρα μπορεί να μειώσει τη διαφορά στον πόντο. Η καλή της 11άδα αποτελείται από τους Προτό, Ζιλέ, Ντεσάχτ, Καρά, Ομπράντοβιτς, Ναχάρ, Ντεφούρ, Ντεντόκερ, Πρατ, Οκάκα Τσούκα και Τίλεμανς.

Γαλατά

Άλλη μια ομάδα που έρχεται από το Τσάμπιονς Λιγκ, άλλη μια ομάδα που ψάχνεται στο εγχώριο πρωτάθλημα και σίγουρα ένας αντίπαλος που κουβαλά σε ενδεχόμενο σταύρωμα με τον Ολυμπιακό και μια φόρτιση λόγω γειτονίας. Η Γαλατά πληρώνει στο πρώτο μισό της χρονιάς την κακή αμυντική της λειτουργία (έχει τη χειρότερη άμυνα της κορυφαίας 6άδας στο πρωτάθλημα) ενώ αντίθετα σκοράρει πιο πολύ από κάθε ομάδα στη Λίγκα. Στο Τσάμπιονς Λιγκ παιξε με 4-2-3-1 σε 5 ματς και μόνο στην εκτός έδρας ήττα από την Ατλέτικο όπου είχε αναλάβει προσωρινά ο Ταφαρέλ έπαιξε με σχηματισμό 4-1-4-1. Με το που ανέλαβε ο Ντενιζλί το 4-2-3-1 επέστρεψε. Ο Μουσλέρα δεν έχει χάσει ούτε ένα από τα 6 ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ. Σαρίογλου και Ντεναγέρ μοιράστηκαν τις συμμετοχές σε θέση δεξιού μπακ, ενώ αριστερά ο Καρολέ έκανε 3 συμμετοχές, ο Αντίν 2 και ο Μπαλτά 1. Στο κέντρο της άμυνας συχνότερα έπαιζαν οι Καγιά (4), Μπαλτά (4) ενώ ο Σετζού είχε 3 συμμετοχές. Από εκεί και μετά αρχίζουν τα προβλήματα για τους άλλους. Ινάν και Σνέιντερ δεν κουνιούνται από τον άξονα, στην τριάδα εμπρός τους πρωταγωνιστούν Ποντόλσκι, Κίσα και Οζτεκίν ενώ στην επίθεση ο Γιλμάζ έπαιξε δύο ματς και ο Μπουλούτ 2.

Σεντ Ετιέν

Όσο και να μην εντυπωσιάζει η Σεντ Ετιέν είναι και αυτή μια ομάδα που μπορεί να προκαλέσει μπελάδες. Άλλωστε, το έχει κάνει και στο παρελθόν όταν απέκλεισε – πάλι ως αουτσάιντερ – τον Ολυμπιακό. Στο πρωτάθλημα των δεύτερων της Γαλλίας, δηλαδή από Παρί και κάτω οι «Στεφανουά» πάνε μια χαρά καθώς απέχουν μόλις 4 πόντους από τη δεύτερη Ανζέ. Διαφορά που στη Γαλλία είναι σχεδόν τίποτα. Στο Γιουρόπα Λιγκ κατάφερε και προκρίθηκε στηριζόμενη στην άρνησή της να χάσει. Νίκησε μέσα – έξω την Ντνίπρο, ενώ πήρε ισοπαλίες εκτός με Ρόζενμποργκ και εντός με τους Νορβηγούς και τη Λάτσιο. Στα 6 παιχνίδια της στο Γιουρόπα Λιγκ έπαιξε με 3 διαφορετικές διατάξεις, όλες με 4 παίκτες στην άμυνα. Ακόμα και στις δύο νίκες με τους Ουκρανούς έπαιξε τη μία με 4-4-2 και την άλλη με 4-3-3. Ο Ρουφιέρ είναι ο βασικός γκολκίπερ, Κλερκ (δεξιά) και Ασού Εκοτό (αριστερά) οι πλάγιοι μπακ, ενώ Περέν και Πογκμπά παίζουν στο κέντρο της άμυνας. Λεμουάν, Κλεμάν, Παζό και Εισερίκ φτιάχνουν συνήθως την 4άδα της μεσαίας γραμμής ενώ Μπέριτς και Ρου είναι οι προωθημένοι.

Βιγιαρεάλ

Άλλος ένας μεγάλος μπελάς έρχεται από Ισπανία μεριά. Το «κιτρινο υποβρύχιο» κάνει εξαιρετική χρονιά, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ισπανία. Στο πρωτάθλημα είναι στην 5η θέση, πίσω δηλαδή από τους 3 μεγάλους και τη Θέλτα, ενώ στον όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ συγκέντρωσε 13 βαθμούς κι έμεινε πίσω από την εκπληκτική Ραπίντ. Πορεύεται με οδηγό το κλασικό 4-4-2, ενώ αποφεύγει και τις μεγάλες αλλαγές στις 11άδες της. Ο Μπαρμπόσα παίζει στο τέρμα, ο Ρουκάβινα δεξιός μπακ, ο Τζόκιτς αριστερά ενώ ο Βίκτορ Ρουίθ είναι ο βασικός στόπερ με τους Μπαιγί και Μάριο Γασπάρ να παίζουν δίπλα του εναλλάξ. Σάμου και Καστιγέχο εναλλάσσονται στο δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής, ο Σουάρες παίζει αριστερά, ενώ Τζόναθαν και Μπρούνο Σοριάνο είναι βασικοί στον άξονα. Στην επίθεση παίζει ο Σολδάδο και έχει παρτενέρ έναν εκ των Μπακαμπού και Λέο Μπαπτιστάο.

Καλώς τα παιδιά

Μην παρασύρεστε από τον τίτλο. Δεν προαναγγέλλουμε τριάρες σε ενδεχόμενο σταύρωμα του Ολυμπιακού με κάποια από τις ομάδες που θα αναφέρουμε εδώ αλλά – όπως και να το κάνουμε – ούτε η Σιόν, ούτε η Μίντιλαντ, ούτε η Σπάρτα Πράγας, ούτε η Άουγκσμπουργκ μπορούν να τρομάξουν τους πρωταθλητές Ελλάδας. Αντίθετα, αυτοί οι 4 είναι και οι πλέον επιθυμητοί αντίπαλοι.

Σιόν

Ο Γιούργκεν Κλοπ γκρίνιαξε για την ποιότητα του αγωνιστικού χώρου στο γήπεδό της στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει το 0-0 της Λίβερπουλ την τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ. Και να μη θέλει κάποιος να σταθεί εκεί, πρέπει να κοιτάξει τους αριθμούς, που λένε ότι η Σιόν σκοράρει αραιά και που… Έχει την 3η χειρότερη επίθεση στο πρωτάθλημα της Ελβετίας ενώ δεν σκόραρε στα 2 τελευταία ματς στο Γιουρόπα. Παίζει συνήθως 4-3-3, ενώ ο κόουτς της δοκιμάζει και διατάξεις 4-2-3-1. Ο Λετονός Βάνινς είναι ο βασικός της γκολκίπερ, ο Ζβέροτιτς παίζει δεξί μπακ, οι Λακρουά και Τσίκλερ στόπερ, ενώ αριστερά βρίσκεται ο Πα Μοντού. Στα χαφ κυριαρχούν οι Σάλατιτς, Φερνάντες και Μπιράμα ενώ στην επίθεση παίζουν συνήθως ο Κονατέ με τον Ασίφουα και τον Καρλίτος.

Μίντιλαντ

Συνεχίζει στην Ευρώπη μόνο και μόνο επειδή έκανε εντυπωσιακή αρχή με δύο νίκες (Λέγκια 1-0, Μπριζ 3-1). Από εκείνο το βράδυ στο Βέλγιο όμως την 1η Οκτώβρη μέχρι και το φινάλε των ομίλων οι Δανοί έκαναν 3 ήττες και μια ισοπαλία. Στα ματς με τη Νάπολι, δε, έβαλαν 1 γκολ και δέχθηκαν 9! Παίζει συνήθως με διάταξη 4-1-4-1, ενώ έχει παίξει και με παραλλαγές του ίδιου συστήματος αλλά πάντα με 4άδα στην άμυνα. Ο Άντερσεν είναι ο βασικός γκολκίπερ, ο Ρέμερ με τον Μπαχ Μπακ εναλλάσσονται στο δεξί άκρο της άμυνας, αριστερά παίζει ο Νόβακ και στο κέντρο της δεσπόζουν οι Σβιατσένκο και Χάνσεν. Εμπρός τους συνήθως παίζει ο Σπαρβ, ενώ Ρόγιερ, Πόουλσεν, Όλσον και Σίστο είναι η συνηθέστερη μεσαία τετράδα. Εμπός παίζει ο Ράσμουσεν και τα ρεπό του κάνουν οι Πούσιτς και Ονουάχου.

Σπάρτα Πράγας

Αλήθεια είναι ότι οι Τσέχοι ψάχνουν τρόπο να συνδεθούν με το ένδοξο παρελθόν τους και είναι στο σωστό δρόμο. Στον όμιλο όπου συμμετείχαν με τον Αστέρα Τρίπολης, τον ΑΠΟΕΛ και τη Σάλκε κατάφεραν να τερματίσουν αήττητοι με 3 νίκες και 3 ισοπαλίες. Η Σπάρτα παίζει μόνο με 4-1-4-1, ενώ έχει να λέει πως στο πρωτάθλημα της Τσεχίας δεν έχει χάσει φέτος ούτε πόντο εντός έδρας. Ο Μπίτσικ είναι βασικός γκολκίπερ, οι Μάρετσεκ (δεξιά) και Χιμπς (αριστερά) οι πλάγιοι μπακ και οι Ενχαμοινέσκου και Μπράμπετς οι κεντρικοί αμυντικοί. Ο Γίρατσεκ παίζει στον άξονα κι έχει συμπαραστάτες στη μεσαία γραμμή τους Ματεγιόφσκι, Ντότσκαλ, Κρέιτσλ και Φάται ενώ ο Λάφατα είναι ο βασικός επιθετικός.

Άουγκσμπουργκ

Μπορεί η εκπρόσωπος της Μπουντεσλίγκα να θεωρείται επιθυμητός αντίπαλος; Μπορεί αν πρόκειται για μια ομάδα που έμπλεξε με τις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις και βρέθηκε στη ζώνη του υποβιβασμού. Λογικό είναι να στρέφει την προσοχή της αρκετά και στη μάχη της παραμονής πλέον. Ίσως περισσότερο και από τα επόμενα παιχνίδια στο Γιουρόπα. Ένα από τα προβλήματά της είναι η κακή επίδοση εντός έδρας (μία νίκη στο πρωτάθλημα και άλλη μία στο Γιουρόπα) ενώ η αγαπημένη διάταξη του κόουτς είναι το 4-2-3-1. Ο Χιτς παίζει κάτω από τα δοκάρια, ο Βερχέγκ είναι ο βασικός δεξιός μπακ ενώ αριστερά εναλλάσσονται ο Φόιλνερ με τον Μαξ αλλά και τον Σταφυλίδη. Στο κέντρο της άμυνας παίζει συνήθως ο Εσθονός Κλάβαν με έναν εκ των Κάλσεν – Μπράκερ και Γιάνκερ. Μπάιερ και Κοχρ είναι δίδυμο στον άξονα με τους Εσβάιν, Γι και Άλτιντοπ ή Τροχόφσκι να παίζουν πίσω από τον Μάταβζ.