• Ο Ανδρούτσος ήταν χθες στη Βέροια ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού σε διάρκεια απόδοσης.
• Μπορεί ο Σεμπά να ήταν φωτιά στο α΄ ημίχρονο κι ο Μιλιβόγεβιτς, παρότι κόφτης, με την ποιότητά του να έκανε τη διαφορά δημιουργικά-επιθετικά (αντίθετα δεν βοήθησε ανάλογα ανασταλτικά), αλλά σαν συνολική εικόνα ο 19χρονος μέσος ήταν ο καλύτερος.
• Την περασμένη Κυριακή, στον αγώνα με την Ξάνθη στο Καραϊσκάκη, ο Ανδρούτσος δεν ήταν το ίδιο καλός. Προσπάθησε και τότε εξίσου, αλλά είχε κάνει λάθη. Απλά ίσως να το δουν λίγο αυτό το πράγμα κι οι πιστοί φίλοι του Ολυμπιακού, που ναι μεν έχουν πάντα μεγάλες απαιτήσεις, όμως υπάρχει και ο παράγοντας άγχος και πίεση. Ο μικρός έπαιξε για πρώτη φορά στην αρχική ενδεκάδα του Ολυμπιακού με την Ξάνθη. Με την μπάλα να καίει.
• Δεν είναι τόσο…εύκολο, όσο ίσως φαίνεται. Και γίνεται ακόμη πιο δύσκολο, όταν στην πρώτη σου φορά μετά από κάποια λάθη δεν έρχεται χειροκρότημα κι ενθάρρυνση, αλλά μουρμούρα και δυσφορία. Ενώ στο αμέσως επόμενο παιχνίδι στο οποίο ξεκίνησε βασικός, το εκτός έδρας, ήταν πολύ καλύτερος. Ίσως με λιγότερο βάρος στα πόδια του…
• Τέλος πάντων, ανεξάρτητα από την χθεσινή εμφάνιση του Ανδρούτσου, που ήταν πολύ καλή, υπάρχει από πολλούς το ερώτημα, γιατί τον προτιμάει τον μικρό ο Μπέντο, τώρα που λείπει ο Αντρέ Μαρτίνς, ενώ έχει στη διάθεση του για τη θέση Νο 8 τον πολύ έμπειρο Καμπιάσο και τον Μπουχαλάκη, που αν μη τι άλλο έχει άλλες παραστάσεις και κοντεύει 24 ετών.
• Η απάντηση είναι απλή: γιατί ο Ανδρούτσος βοηθάει περισσότερο την ομάδα.
• Ο Καμπιάσο ξεκίνησε βασικός το ματς με τον Αστέρα στο Καραϊσκάκη-έγινε αλλαγή στο 63’ (από τον Ανδρούτσο). Κι έπαιξε και σε όλο το β΄ ημίχρονο του αγώνα της Τρίπολης. Και στα δύο παιχνίδια είχε μία μέτρια παρουσία.
• Ο Μπουχαλάκης έπαιξε βασικός με τον Άρη στο Χαριλάου. Έγινε αλλαγή στο 68’ (από τον Ανδρούτσο).
• Δεν είναι δηλαδή ότι δεν τους έβαλε ο Μπέντο να παίξουν. Τους έβαλε. Και όταν τους έβγαλε, η ομάδα ήταν καλύτερη με τον Ανδρούτσο…
• Ας σκεφθούμε και το άλλο: με τον Ελιονούσι προερχόμενο από τραυματισμό και μακριά από τον καλό εαυτό του, ο Ολυμπιακός παίζει σχεδόν πάντα με τον Μάριν στο ένα άκρο της επίθεσης. Με Μάριν και Φορτούνη μαζί στην ενδεκάδα, η ομάδα έχει ανάγκη από όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες με τρεξίματα και διάθεση να παίξουν μπρος-πίσω, κάτι που δεν είναι και το πιο…δυνατό σημείο των δύο μπαλαδόρων, όπως είδαμε και χθες στο απαράδεκτο μαρκάρισμα του σκόρερ Σαρπόνγκ από τον Μάριν στην φάση του 1-1 (κι όχι μόνο).
• Αυτά τα στοιχεία λοιπόν, τα τρεξίματα και το μπρος πίσω, δεν μπορεί να τα βγάλει πλέον ο (εννοείται χαρισματικός) Καμπιάσο, αλλά (στο βαθμό που το κάνει ο μικρός) ούτε ο Μπουχαλάκης. Όπως δεν έχει π.χ. ο Ανδρούτσος τη μακρινή πάσα των δύο αυτών παικτών η, το σουτ του Μπούχα η, την ικανότητα του Αργεντίνου να τελειώνει φάσεις.
• Όμως η δουλειά που κάνει ο Ανδρούτσος για την ομάδα είναι ανεκτίμητη. Και μπροστά και πίσω. Θυμηθείτε ποιός έκανε την πάσα στον Φορτούνη στην ευκαιρία του μόλις στο πρώτο λεπτό, αλλά και ποιος έκανε σωτήριο τάκλιν προ του Σαρπόνγκ, στη φάση που ο Καπίνο έχασε την μπάλα μέσα από τα χέρια του. Εκείνη την στιγμή το σκορ ήταν 1-1 κι η Βέροια θα είχε προηγηθεί 2-1...