Γιάννης Αντετοκούνμπο: Το πεπρωμένο του με την Εθνική

Λίγους μήνες πριν κλείσει τα 28, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έχει κατακτήσει όλο τον κόσμο. Αν κάτι όμως του λείπει για να συμπληρώσει το πλήρες παζλ της απόλυτης μπασκετικής καταξίωσης είναι μια μεγάλη διάκριση με το εθνόσημο. Είναι κάτι που στριφογυρίζει στο μυαλό του εδώ και χρόνια, που συνεχίζει να τον βασανίζει και που δεν θα τον αφήσει να… ησυχάσει αν δεν το καταφέρει.

Φέτος, περισσότερο από ποτέ άλλοτε τα τελευταία χρόνια, φαίνεται πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να κάνει ο Greek Freak αυτό που φαντάζει με πεπρωμένο του. Τόοο από τον ίδιο, όσο και από όσους τον πλαισιώνουν και τον συμπληρώνουν στη μεγάλη προσπάθεια του Ευρωμπάσκετ.

Ρίσκαρε το ΝΒΑ για να παίξει με τη… Νέων

Ο χρόνος περνά πολύ γρήγορα. Όσο κι αν δεν είναι εύκολο να τι αντιληφθεί κανείς, πλησιάζουμε στη συμπλήρωση δεκαετίας από τότε που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πρωτοφόρεσε το εθνόσημο. Τον Ιούλιο του 2013, λίγες μόνο βδομάδες αφότου επιτέλους και μετά από απίστευτη ταλαιπωρία και τους συνεπακόλουθους κινδύνους αναγνωρίστηκε ως Έλληνας, συμμετείχε με την Εθνική Νέων Ανδρών στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Ταλίν της Εσθονίας.

Η λαχτάρα του να παίξει με τη γαλανόλευκη ήταν τέτοια, που δεν υπολόγισε το ρίσκο ενός τραυματισμού ενώ μόλις στις 27 Ιουνίου είχε επιλεγεί στο νούμερο 15 του ντραφτ από τους Μπακς και δεν είχε καν υπογράψει το πρώτο του συμβόλαιο στο ΝΒΑ (κάτι που συνέβη στις 30 Ιουλίου, περίπου δέκα μέρες μετά το Ευρωμπάσκετ U20). Μάλιστα για χάρη του 18χρονου άσου ο τότε προπονητής των Μπακς, Λάρι Ντρου, είχε ταξιδέψει στο Ταλίν για να τον παρακολουθήσει. Η ελληνική ομάδα τερμάτισε πέμπτη, ο ίδιος αν και ξεχείλιζε από ταλέντο και προοπτική δεν είχε καμία σχέση ακόμη με τον παίκτη στον οποίο εξελίχθηκε, αλλά το «μικρόβιο» είχε περάσει στο αίμα του.

Οι δύο ήττες που τον πείσμωσαν και το κλάμα του Ζήση που τον ενέπνευσε

Η προαγωγή στην Ανδρών ήταν φυσικό επόμενο για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Το 2014 στο Παγκόσμιο Κύπελλο και το 2015 στο Ευρωμπάσκετ, πριν καν ανέλθει στο επίπεδο σούπερ σταρ στο ΝΒΑ, ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας που άρχισε και τις δύο διοργανώσεις με μεγάλες υποσχέσεις αλλά ολοκλήρωσε αμφότερες άδοξα με μία και μόνο ήττα. Το 2014 μετά τις πέντε νίκες στον όμιλο της Σεβίλλης ήρθε το στραπάτσο στους «16» από τη (μετέπειτα δευτεραθλήτρια κόσμου) Σερβία και το 2015 μετά από ένα σερί επτά νικών στον όμιλο του Ζάγκρεμπ και στους «16» απέναντι στο Βέλγιο, ήρθε μία ακόμη ήττα από τον κακό δαίμονα (και μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης) Ισπανία στη Λιλ για τα προημιτελικά.



Ο Γιάννης, με όλο και καλύτερες εμφανίσεις με τη γαλανόλευκη, αποκάλυψε πως κατάλαβε τι σημαίνει Εθνική ομάδα για όλους τους Έλληνες μετά τον αποκλεισμό από τη Σερβία το 2014. «Έζησα μια στιγμή με τον Ζήση, που είναι έμπειρος παίκτης κι έχει ζήσει πολλά με αυτή την ομάδα και τον είδα μετά το παιχνίδι να δακρύζει...Για μένα άλλαξε όλη η εικόνα και κατάλαβα τι σημαίνει Εθνική για κάποια παιδιά και ελπίζω μετά από κάποια χρόνια να είμαι και εγώ στην θέση του και να σημαίνει και για μένα τόσα πολλά. Ήδη σημαίνει πάρα πολλά για μένα αυτή η ομάδα», είχε δηλώσει τότε.

Το 2016, σε μια αποδεκατισμένη Εθνική ομάδα, ήταν και πάλι παρών στο Προολυμπιακό του Τορίνο, όπου η ήττα από την Κροατία συνέχισε την κακή παράδοση της «επίσημης αγαπημένης» στα συγκεκριμένα τουρνουά (με εξαίρεση αυτό του 2008 στην Αθήνα). «Είναι δύσκολο να φεύγεις και να σου μένει αυτή η πικρή γεύση. Φταίω για την ήττα. Πρέπει να μάθουμε από τα λάθη μας για τις επόμενες διοργανώσεις, να προσπαθήσουμε να πάμε καλύτερα», δήλωνε μετά τον άδοξο αποκλεισμό δίχως να κρυφτεί ο Γιάννης.

Η μοναδική απουσία και η πιο ηχηρή παρουσία

Το 2017 καταγράφηκε η πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα απουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο από την Εθνική ομάδα. Συμμετείχε σε ένα μόνο φιλικό προετοιμασίας για το Ευρωμπάσκετ, αλλά ένα πρόβλημα στο γόνατο σε συνδυασμό με τις πιέσεις των Μπακς, έκαναν τη συμμετοχή του αδύνατη. «Είμαι πραγματικά πολύ απογοητευμένος που δεν θα βοηθήσω την ομάδα στο Ευρωμπάσκετ. Το πιο σημαντικό όμως είναι η υγεία. Μακάρι να πάνε καλά και εγώ εδώ θα είμαι για τα επόμενα 15 χρόνια, το έχω ξαναδηλώσει. Μακάρι να είμαστε όλοι καλά, για να τα πούμε πάλι σε δύο χρόνια», είχε δηλώσει αποχωρώντας από το ΟΑΚΑ αφότου αποχαιρέτησε το σοκαρισμένη ελληνική αποστολή, που πάντως έφτασε ως τα προημιτελικά του Ευρωμπάσκετ.

Λαϊκό προσκύνημα στον MVP, αδικία και αποτυχία στην Κίνα

Η τελευταία, πριν τη φετινή, παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο με την Εθνική ήρθε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας. Εκεί που χιλιάδες άνθρωποι συνέρρεαν ακόμη και δύο ώρες πριν τους αγώνες στις κερκίδες απλώς για να δουν τον Greek Freak να κάνει ζέσταμα και σουτάκια. Ολόκληρες στρατιές ξένων fans του φορώντας το «34» των Μπακς ή και της… Ελλάδας ήταν σε κάθε γήπεδο που έπαιζε η Εθνική ομάδα για χάρη του. Βλέπετε πλέον δεν ήταν απλώς ένας σταρ του ΝΒΑ, αλλά ο MVP.

Η ήττα στο νήμα από την Βραζιλία στους ομίλους και η άδικη αποβολή του στο ματς με την Τσεχία αποδείχτηκαν καταδικαστικά για την «επίσημη αγαπημένη», που έμεινε εκτός οκτάδας. Ο ίδιος ολοκλήρωσε το τουρνουά με 14,8 πόντους, 8,8 ριμπάουντ, 2,4 ασίστ και 2,4 κλεψίματα ανά αγώνα, χωρίς να βοηθήσει ή να βοηθηθεί όσο θα έπρεπε για να έρθει κάτι μεγάλο.

Στη γειτονιά του Προολυμπιακού, έπαιρνε πρωτάθλημα

Το καλοκαίρι του 2021 ο Γιάννης Αντετοκούνμπο απουσίασε από την προσπάθεια της Εθνικής ομάδας στο Προολυμπιακό Τουρνουά, αλλά είχε έναν… πολύ καλό λόγο. Βλέπετε, πάνω που τελείωνε άδοξα η προσπάθεια της «επίσημης αγαπημένης» με την ήττα στον τελικό από την Τσεχία στον Καναδά, άρχιζαν οι τελικοί του ΝΒΑ. Εκεί που ο Greek Freak με ιστορικά σπουδαίες εμφανίσεις και επιδόσεις οδήγησε τους Μπακς στο πρωτάθλημα κερδίζοντας ο ίδιος το βραβείο του MVP.

Το απωθημένο και η καλύτερη ώρα να το βγάλει από μέσα του

Στο απόγειο της καριέρας του, πιο ώριμος από ποτέ και με τις καλύτερες προϋποθέσεις από ποτέ άλλοτε στην εθνική ομάδα, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ονειρεύεται αυτή τη φορά να οδηγήσει την Εθνική ομάδα στην Γη της Επαγγελίας.

«Θέλω να κερδίσω κάτι με την Εθνική. Μπορεί να μην είναι χρυσό μετάλλιο, μπορεί να βγούμε δεύτεροι. Θέλω να κάνω κάτι σπουδαίο με την Εθνική. Είναι κάτι που πάντα ονειρευόμουν σαν πιτσιρικάς και δεν το έχω καταφέρει ακόμη. Έχω πάρει πρωτάθλημα, έχω κάνει ωραία πράγματα που ανήκουν στο παρελθόν τώρα. Πρέπει να συνεχίσω να βελτιώνομαι και μακάρι να βρεθεί μια ευκαιρία να καταφέρω κάτι με την Εθνική, να κερδίσουμε κάτι και να κάνουμε την Ελλάδα περήφανη. Δεν θέλω να βάλω πίεση. Θέλω να πάμε και να το διασκεδάσουμε! Δεν παίζεις στην Εθνική ούτε για λεφτά, ούτε για τίποτα... Ζεις για να ακούς τον κόσμο να σου λέει ‘μας έδωσες χαρά που κερδίσαμε’ Όταν δεν έχεις κερδίσει, δεν το καταλαβαίνεις αυτό... Πήγα στην παρέλαση των Μπακς και είδαμε 200.000 κόσμο, όλοι τους με χαμόγελο. Φαντάζεσαι να δώσουμε χαρά σε 10 εκατομμύρια κόσμο;».

Γιάννη, φυσικά και το φανταζόμαστε. Και το ονειρευόμαστε. Μακάρι να το ζήσουμε παρέα. Γιατί όχι και φέτος…