• Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται ένα γρήγορο σέντερ μπακ. Ένα καλό, γρήγορο σέντερ μπακ, που θα ταιριάξει με τους όποιους δύο από τους τρεις ήδη υπάρχοντες παραμείνουν (πιθανότατα τους Μποτία και Σιόβα, αφού ο Ντα Κόστα, τον οποίο περνάει ο πολύς κόσμος γενεές δεκατέσσερις, εμφανίζεται να έχει μεγαλύτερη πέραση στην αγορά-δεν απασχολεί άραγε αυτό;…).
• Τέλος πάντων, ξεκινάω από αυτό, ώστε να μην προκύψουν μετά παρεξηγήσεις ότι και καλά υπονοώ ότι ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να πάρει ένα καλό κεντρικό αμυντικό-διότι πλέον αν δεν τα κάνεις όλα πενηνταράκια, σε βγάζουν να εννοείς άλλα από αυτά που πραγματικά έχεις πει.
• Γνώμη μου είναι, που λέει και μία ψυχή, ότι η μεγάλη προτεραιότητα του Ολυμπιακού είναι η ενίσχυσή του επιθετικά.
• Τρία επίσημα παιχνίδια έχει δώσει η ομάδα-κι όχι με…θηρία-κι έχει σκοράρει μόλις μία φορά (με Χάποελ 0-0, 0-1 και με Αρούκα 1-0). Κι ακόμη και στα τρία τελευταία σοβαρά φιλικά που έχει δώσει, γκολ έχουμε δει μόνο με το σταγονόμετρο (0-0 με την Κλαμπ Μπριζ, 1-3 στο Περιστέρι και 0-1 στην Μπεσίκτας).
• Οι αριθμοί λοιπόν λένε ότι από τα έξι τελευταία παιχνίδια του ο Ολυμπιακός έχει σκοράρει στα δύο. Συγνώμη, αλλά με όλο το σεβασμό στον Άρη, δεν μπορώ να λογαριάζω ως σοβαρό τεστ το πρόσφατο 3-1 επί της ομάδας της Θεσσαλονίκης, που έπαιζε μέχρι το Μάη στη Γ΄ κατηγορία).
• Και ξέχωρα από τους αριθμούς, υπάρχουν και τα…κουκιά στο ρόστερ. Έχουν φύγει οι Ντουρμάζ, Ερνάνι, Φουστέρ, Κολοβός σε σχέση με το πώς τέλειωσε η ομάδα την περασμένη σεζόν κι έχει έρθει μόνο ο πιτσιρικάς Μανθάτης, να πλαισιώσει τους Πάρντο, Σεμπά.
• Βεβαίως κι αυτό που έγινε πέρσι, να έχει δηλαδή η ομάδα εφτά πλάγιους κυνηγούς (μέχρι το Γενάρη ήταν κι ο Γιαννιώτας) για δύο θέσεις, ήταν υπερβολή. Δεν είχε νόημα κι έτσι ο μεν Γιαννιώτας έφυγε μεσούσης της σεζόν, οι δε Κολοβός, Ερνάνι και Φουστέρ τελικά έπαιξαν...από λίγο ο καθένας.
• Και να συνυπολογίσουμε ότι όντως υπάρχει σοβαρό ενδιαφέρον από τη Βόρεια και την Κεντρική Αμερική για τον Πουλίδο-παρεμπιπτόντως, επίσης υπερβολή το περσινό, με την παρουσία και Ιντέγε και Πουλίδο και Φινμπόγκασον, με συνέπεια την αποχώρηση το Γενάρη του Ισλανδού.
• Υπό αυτές τις συνθήκες, νομίζω ότι είναι απολύτως κατανοητή η κίνηση του Ολυμπιακού για το Νίλμαρ, αλλά και η κινητικότητα απόκτησης ενός εξτρέμ επιπέδου. Και το ιδανικό νομίζω θα ήταν να αποκτηθεί, εκτός ενός Νίλμαρ, κι ένας ακόμη επιθετικός (εφόσον φύγει ο Πουλίδο), με δυνατότητα να παίζει και στο κέντρο και στα πλάγια της επίθεσης.
• Να έχει δηλαδή η ομάδα εφτά κυνηγούς για τρεις θέσεις, συν την επιλογή, εναλλακτικά, του Φορτούνη από πλάγια.