• Χθες στον τίτλο του κομματιού («από Φορτούνη-Ποντένσε, σε Φέτφα-Γκερέρο και στον «σε όλα τα γκολ μέσα» Βούκο!») ήταν τα ονόματα των δύο σκόρερ και του καλύτερου παίκτη-οι άλλοι δύο δεν έπαιζαν. Σήμερα, όμως, ας σταθούμε σε τρεις από τους «μικρούς ήρωες» του αγώνα του Ολυμπιακού με τη Λαμία.
• Ο Μιράντα είχε να παίξει από τις 8 Νοεμβρίου. Ο Μπουχαλάκης ουσιαστικά από τις 29 Νοεμβρίου. Κι ο Νάτχο ήταν στην αρχική ενδεκάδα τελευταία φορά από τις 25 Νοεμβρίου.
• Χθες, στο παιχνίδι με τη Λαμία, ο Πέδρο Μαρτίνς τους επέλεξε να ξεκινήσουν, προκειμένου να έχει η ομάδα φρέσκα πόδια, τρία 24ωρα μετά την υπερπροσπάθεια κόντρα στη Μίλαν. Κι οι τρεις ήταν σαν να μην είχαν λείψει καθόλου από την δράση. Επιτυχία και για τους ίδιους και για τον προπονητή, να έχει ο Ολυμπιακός παίκτες να έρχονται από πίσω από την βασική ενδεκάδα και να παίζουν καλά.
• Ο Μιράντα ήταν κατά την άποψη μου ένας από τους καλύτερους παίκτες του Ολυμπιακού χθες. Είχε πάνω από μία ντουζίνα επεμβάσεις, εκ των οποίων μία πολύ δύσκολη, ενώ κι η γενικότερη εικόνα του ήταν καλή. Βγήκε μπροστά και προώθησε την μπάλα, κερδίζοντας μέχρι και φάουλ, ενώ έδειξε αυτό το σημαντικό προσόν που έχει για ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, που χτίζει τις επιθέσεις του από πίσω: όταν κόβει, δίνει την μπάλα σωστά.
• Η φάση του 1-0 έχει τη σφραγίδα του Μιράντα! Διότι, μιλάμε για μία φάση στην οποία χάνουν την μπάλα από ασυνεννοησία τους οι Κούτρης, Φετφατζίδης, την κερδίζει ο Μιράντα και με τη Λαμία να έχει ανέβει ψηλά και να πιέζει, ο Πορτογάλος κεντρικός αμυντικός την βγάζει από την άμυνα δύο φορές με φοβερή ψυχραιμία και ακρίβεια στις πασες του. Και τη δεύτερη μάλιστα φορά τη μοιράζει κι έξοχα, κάθετα στον Νάτχο, που ξεκινάει έτσι την κούρσα προς το γκολ.
• Είναι δε πολύ σημαντικό για τον Ολυμπιακό να έχει ένα τρίτο στόπερ έτοιμο ανά πάσα στιγμή για όταν τον χρειαστεί η ομάδα. Ο Μιράντα έχει ποιότητα κι όποιος δεν το βλέπει, είμαι εμπαθής. Έχει όμως κι ένα κουσούρι, που πραγματικά το είχαμε αντιληφθεί από την πρώτη στιγμή και που δεν το κόβει: σχεδόν σε κάθε ματς θα κάνει ένα σοβαρό λάθος, μία κακή εκτίμηση. Το ίδιο συνέβη και χθες, στο 56’, όταν σε μία βαθιά πάσα, ενώ πήγε σωστά πρώτος στην μπάλα για να διώξει με το κεφάλι, αυτό που τελικά έκανε ήταν να την γυρίσει προς τα πίσω σε αντίπαλο και να δημιουργηθεί κίνδυνος για την εστία του Σα, που έσβησε χάρη σε μία πολύ γρήγορη επιστροφή κι εξαιρετική επέμβαση του Μπουχαλάκη.
• Ο Μπούχα χθες έπαιξε σε ένα διαφορετικό ρόλο από αυτόν που τον είχαμε συνηθίσει στην αρχή της σεζόν. Με τη θέση του αμυντικού μέσου να έχει καπαρωθεί όπως φαίνεται από τον Γκιγιέρμε, ο Έλληνας άσος χρησιμοποιήθηκε σαν εσωτερικός χαφ, με καθήκοντα να βοηθάει και μπρος και πίσω, αφού, κακά τα ψέματα, ο έτερος εσωτερικός μέσος, ο Νάτχο, δεν είναι για πολλά πολλά στο ανασταλτικό κομμάτι.
• Κι επειδή το ποδόσφαιρο είναι ένα από παιχνίδι, ο Μπουχαλάκης όταν μπήκε πραγματικά στο παιχνίδι είχε πολύ καλές κινήσεις. Τόσο αμυντικά, στην παραπάνω φάση, αλλά και σε μία καλή κόντρα που έβαλε σε ένα σουτ του Επστάϊν στο 66’, όπως και σε κεφαλιές που πήρε σε στημένες φάσεις, όσο και δημιουργικά, με αποκορύφωμα τη φάση του 3-0, την οποία και ξεκίνησε ο ίδιος με μία έξοχη πάσα στον Κούτρη, αλλά και την συνέχισε κερδίζοντας δύο διαδοχικές κόντρες και δίνοντας σωστά την μπάλα στον Φορτούνη.
• Ο Μπουχαλάκης, που σε ορισμένες στιγμές πρέσαρε αρκετά καλά και ψηλά, αλλά και βοήθησε με τις «αλλαγές» του παιχνιδιού, σίγουρα πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του για το χθεσινό παιχνίδι και να δει π.χ ότι είχε υπερβολικά πολλές κακές πάσες για το καλό αριστερό πόδι που διαθέτει, αλλά και γιατί σε πολλές φάσεις στο α΄ ημίχρονο μπήκε χαλαρά, με αποτέλεσμα να χάσει την μπάλα και να βγάλει επιθέσεις η Λαμία.
• Του Νάτχο τα μειονεκτήματα τα ξέρουμε και τα είδαμε πάλι: δεν βγαίνει νικητής στις προσωπικές μονομαχίες και τα τρεξίματα του είναι συγκεκριμένα. Ωστόσο, η ευχέρεια που έχει στην κυκλοφορία της μπάλας και στην πάσα στα 20-25 μέτρα είναι προσόν ανεκτίμητο, αφού βοηθάει πολύ να ρολάρει η ομάδα και να βγάζει φάσεις με μία μπαλιά.
• Με την τριάδα Γκιγιέρμε-Καμαρά-Φορτούνη στα χαφ να είναι όλα τα λεφτά στο φετινό Ολυμπιακό, ο Νάτχο δύσκολα βρίσκει πολύ χρόνο, αλλά ίσως μία πιο καλή διαχείριση μπορεί να φέρει περισσότερα οφέλη για την ομάδα. Γιατί στο ελληνικό πρωτάθλημα ενίοτε αρκούν δύο καλές μπαλιές για να ξεκλειδώσει ένα παιχνίδι…