Έτσι πρέπει να παίζει ο Ποντένσε! Η λέξη κλειδί είναι η ωριμότητα

· Το παιχνίδι στα Γιάννινα είναι ίσως μία καλή ευκαιρία για να δούμε πιο καθαρά κάποια πράγματα για τον Ποντένσε.

· Για παράδειγμα εγώ λέω ότι μπορεί να μην έλαμψε στον συγκεκριμένο αγώνα ο Πορτογάλος, αλλά νομίζω ότι έτσι πρέπει να παίζει, όπως έπαιξε εναντίον του ΠΑΣ! Τι εννοώ; Πολύ απλά ότι κάθε παίκτης πρέπει να επενδύει στα δυνατά του σημεία. Και το δυνατό σημείο του Ποντένσε είναι η δημιουργία, άρα αυτό πρέπει πρωτίστως να αξιοποιήσει, υπέρ της ομάδας, αλλά και για δικό του λογαριασμό.

· Δεν είναι το δυνατό του σημείο το τελείωμα των φάσεων-το είδαμε και το Σάββατο, όταν στο 20’ τον έβγαλε ο Φορτούνης σε καλή θέση μέσα στην περιοχή, αλλά σαν να σάστισε και δεν σούταρε καν, με συνέπεια εύκολα να κοπεί. Προσέξτε, δεν υποστηρίζω ότι ο Ποντένσε δεν πρέπει να κυνηγάει το γκολ, ίσα ίσα. Ασφαλώς κι όταν βρεθεί σε καλές θέσεις, πρέπει να επιδιώκει να σκοράρει. Όμως, δεν έχει κανένα νόημα να αγχώνεται και να εκβιάζει το γκολ όπως έχουμε δει σε κάποια παιχνίδια να το κάνει-και τα αποτελέσματα τα έχουμε δει.

· Αντίθετα, το Σάββατο, επικεντρώνοντας στο δημιουργικό κομμάτι, ήταν πολυτιμότατος για την ομάδα, ιδίως στο α΄ ημίχρονο, που μπορούσε να παιχτεί κάπως καλύτερα ποδόσφαιρο, αφού όταν πατήθηκε ο αγωνιστικός χώρος ήταν πια σκέτο λασπουριά στο β΄ μέρος. Και δεν είναι μόνο ότι ο Ποντένσε έφτιαξε με αυτή την έξοχη ενέργεια το νικητήριο 2-1 του Λάζαρου. Είναι κι οι άλλες φάσεις στις οποίες συμμετείχε, με τις συνεργασίες του με τον Λάζαρο και τον Φορτούνη. Μία ασίστ, ισοδυναμεί με ένα γκολ. Το ίδιο βοηθάει την ομάδα και ο σκόρερ, ο Λάζαρος στην περίπτωση του 2-1, αλλά κι αυτός που έκανε την πάσα, ο Ποντένσε.

· Ο Πορτογάλος έκανε αυτό που ξέρει καλά να κάνει και γι΄ αυτό βοήθησε την ομάδα. Χωρίς πολλά φρου φρου κι αρώματα, με ουσία στο παιχνίδι. Αλλά και μαχητικότητα-δύο φορές σκίστηκε κι έκανε σπριντ βγάζοντας σέντρα πάνω στην γραμμή του άουτ. Ο Ποντένσε εκεί πρέπει να επιμείνει, στην ουσία. Κι όχι όπως έκανε σε μία άλλη φάση, που ενώ έκλεψε ωραία την μπάλα άρχισε τα εξεζητημένα και την έχασε εύκολα. Η, σε μία άλλη που ενώ έπαιξε ωραία το «ένα-δύο» με τον Φορτούνη το χάλασε στο τέλος.

· Πρέπει να γίνει πιο ώριμος στο παιχνίδι του ο Ποντένσε. Αν το κάνει, θα καταστεί σημαντική μονάδα για τον Ολυμπιακό κι ας μην γίνει ποτέ εξτρέμ-σκόρερ. Αυτή είναι η λέξη κλειδί για τον βραχύσωμο αλλά θαυματουργό άσο, η ωριμότητα. Ό,τι ακριβώς δεν έκανε δηλαδή στο 85’, σε μία φάση που λίγο έλειψε να στοιχίσει ακριβά στον Ολυμπιακό. Κι αναφέρομαι στην κεφαλιά λίγο άουτ του Τζημόπουλου, σε εκτέλεση φάουλ υπέρ του ΠΑΣ από την αριστερή πλευρά της άμυνας του Ολυμπιακού.

· Τι συνέβη σε εκείνη την περίπτωση; Ο Ποντένσε έχασε μία μονομαχία και στη συνέχεια αντέδρασε άσχημα κτυπώντας ένα παίκτη του ΠΑΣ. Ο διαιτητής υπέδειξε το φάουλ, του έβγαλε και κίτρινη κάρτα και από το φάουλ δεν ήθελε πολύ να προκύψει το 2-2, επαναλαμβάνω στο 85’ (και μετά τρέξε να γυρίσεις το ματς…). Ήταν μία απερίσκεπτη ενέργεια του Ποντένσε, που μας θύμισε εκείνες στο παιχνίδι πρωταθλήματος στην Ξάνθη. Και μην στέκεστε στο ότι το ριπλέι της φάσης έδειξε ότι δεν έκανε φάουλ ο παίκτης του Ολυμπιακού, γιατί ο διαιτητής είχε «γυρίσει» πίσω τη φάση, όταν όντως ο Πορτογάλος υπέπεσε σε φάουλ.

· Παρεμπιπτόντως, δύο πράγματα για τον Γκερέρο: σίγουρα είναι ένα θέμα να μην τροφοδοτηθεί καλά σε ένα παιχνίδι, όπως συνέβη στα Γιάννινα. Αλλά από αυτό μέχρι να μην συμμετέχει σχεδόν καθόλου στο παιχνίδι στα 71 λεπτά στα οποία αγωνίστηκε, και να φαίνεται σαν να παίζει η ομάδα με παίκτη λιγότερο, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Και θα πρέπει να το δει ο Ισπανός, διότι η διάρκεια κι η σταθερότητα παίζουν μεγάλο ρόλο. Και δεν έχει νόημα στο ένα παιχνίδι να είναι πολύ καλός και στο επόμενο σαν να μην υπάρχει.