Ο Έντζο Σίφο γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1966 στην Λα Λουβιέρ του Βελγίου. Το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο δεν άργησε να ξεδιπλωθεί και γρήγορα αποκόμισε το παρατσούκλι «μικρός Πελέ» στις νεανικές κατηγορίες, σκοράροντας 432 γκολ σε μόλις 4 σεζόν. Ήταν γιος μεταναστών και στα νεανικά του χρόνια ήρθε πολλάκις αντιμέτωπος με τον ρατσισμό.
Αγωνιζόταν στις υποδομές της Άντερλεχτ και έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα στα 17 του, το 1983. Ήταν χαρισματικό δεκάρι, με εξαιρετικές δημιουργικές ικανότητες, ενώ ταυτόχρονα ήταν και συνεπέστατος σκόρερ. Γρήγορα καθιερώθηκε στη βασική ενδεκάδα και ήταν παράγοντας που ξεχώρισε στην ξέφρενη πορεία της ομάδας του μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου UEFA το 1984, όπου στη διαδικασία των πέναλτι η τύχη χαμογέλασε στην Τότεναμ και κατέκτησε το τρόπαιο.
Ήταν σημαντικό στέλεχος της εθνικής ομάδας του Βελγίου. Πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση σε φιλική αναμέτρηση το 1984, ενώ μαγνήτισε τα βλέμματα το ίδιο έτος, όταν οδήγησε την ομάδα του στη νίκη με 2-0 επί της Γιουγκοσλαβίας, για το Euro. Έσπασε μάλιστα το ρεκόρ και έγινε ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής που είχε αγωνιστεί μέχρι τότε στην τελική φάση της διοργάνωσης.
Το 1986, όταν ξεκινούσε το Μουντιάλ, ήταν ήδη ένας φτασμένος ποδοσφαιριστής με σημαντικό κύρος σε παγκόσμιο επίπεδο και συγκαταλεγόταν στους κορυφαίους, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Το βέλγικο ποδόσφαιρο γνώριζε μεγάλη ακμή, καθώς Άντερλεχτ και Κλαμπ Μπριζ διέθεταν ισχυρές ομάδες στις οποίες υποκλινόταν η Ευρώπη, με παρουσία και κατακτήσεις Κυπέλλων Κυπελλούχων. Η Κλαμπ Μπριζ, μάλιστα, είχε φθάσει ως τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1978.
Tο Βέλγιο, παρότι εξέπληξε συμμετέχοντας μέχρι τον τελικό του Euro το 1980, γνωρίζοντας την ήττα στις λεπτομέρειες, με 2-0 από τη Δυτική Γερμανία στο Ολίμπικο, στο Μουντιάλ του 1982 και το Euro 1984 δεν είχε ανάλογη πορεία. Ξεκινώντας το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1986, οι Βέλγοι είχαν εναποθέσει πολλά στον Ένζο Σίφο και εκείνος δεν τους απογοήτευσε. Άλλωστε είχε δίπλα του άξιους συμπαραστάτες, όπως οι Κέλεμανς και Γκέρετς ενώ στην τεχνική ηγεσία είχε αναλάβει ο Γκι Τάις, που καθοδηγούσε ιδανικά την ποιοτικότατη εκείνη φουρνιά των Βέλγων ποδοσφαιριστών.
Η κλήρωση τους έφερε αντιμέτωπους με το Μεξικό, την Παραγουάη και το Ιράκ, στα πλαίσια του 2ου ομίλου. Το Μεξικό επιβλήθηκε στην πρεμιέρα με 2-1 του Βελγίου, εκμεταλλευόμενο την ώθηση που έδινε η έδρα. Στην κρίσιμη δεύτερη αναμέτρηση με το Ιράκ, το Βέλγιο πήρε αγχωτικά με 2-1 τους τρεις βαθμούς. O Σίφο είχε ανοίξει το σκορ στο 16'. Όλα ήταν ανοιχτά για την υπόθεση πρόκριση.
Τελευταίο εμπόδιο για το Βέλγιο ήταν η Παραγουάη, μια κλασική λατινοαμερικάνικη ομάδα με σκληράδα που δεν θα άφηνε την ομάδα του Σίφο να περάσει στην επόμενη φάση χωρίς να ματώσει. Το Βέλγιο προηγήθηκε δύο φορές, με την Παραγουάη να ισοφαρίζει ισάριθμες και στο τελικό σφύριγμα της λήξης ο φωτεινός πίνακας έγραφε 2-2. Το Βέλγιο ήταν στους «16 του θεσμού.
Στη Β' φάση ο αγώνας ανάμεσα στο Βέλγιο και τη Σοβιετική Ένωση ήταν ο πλέον ενδιαφέρον. Σε ένα συγκλονιστικής εξέλιξης αγώνα, οι Βέλγοι αν και βρέθηκαν δύο φορές πίσω στο σκορ, κατάφεραν να ισοφαρίσουν ισάριθμες φορές και να στείλουν το παιχνίδι στην παράταση. Και τα δύο γκολ ήταν οφσάιντ. Ο Σίφο ήταν εντυπωσιακός, πέτυχε το πρώτο τέρμα της ομάδας του και αποτελούσε διαρκή πονοκέφαλο για τους σοβιετικούς. Στην παράταση οι Βέλγοι σημείωσαν άλλα δύο γκολ, οι Σοβιετικοί πέτυχαν και τρίτο με τον Μπελάνοφ που σημείωσε χατ-τρικ, για να διαμορφωθεί το τελικό 4-3.
Oι παίκτες του Βαλερί Λομπανόφσκι είχαν κάθε λόγο να έχουν παράπονα, αφού τα τρία γκολ των Βέλγων ξεκίνησαν από θέση οφσάιντ. Επρόκειτο για μια ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος, μια διαιτητική «σφαγή» από τον Σουηδό Φρέντρικσον που μνημονεύεται ακόμη και σήμερα.
Επόμενος αντίπαλος ήταν η Ισπανία, φιναλίστ στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1984. Βρισκόταν σε φοβερή κατάσταση, έχοντας διαλύσει με 5-1 τη Δανία. Από την άλλη το Βέλγιο,με την ψυχολογία στα ύψη και έχοντας θέσει νοκ άουτ την πανίσχυρη ΕΣΣΔ ήλπιζε σε ακόμη μεγαλύτερες διακρίσεις. Η κανονική διάρκεια ολοκληρώθηκε στο 1-1, κάτι που δεν άλλαξε στην παράταση και ο αγώνας οδηγήθηκε στα πέναλτι. Οι Βέλγοι ευστόχησαν και στα πέντε, ο Ζαν-Μαρί Πφαφ απέκρουσε την εκτέλεση του Ελόι και έστειλε το Βέλγιο στον ημιτελικό.
Το... όνειρο του Σίφο και του Βελγίου, ανέλαβε να το σβήσει η Αργεντινή του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, η οποία στάθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο. Ο Μαραντόνα ήταν μια ομάδα μόνος του και με δυο γκολ, στο 52' και το 63' έβαλε τέλος στις προσδοκίες του Βελγίου για παρουσία στον τελικό. Ο Σίφο ήταν πανταχού παρών, ωστόσο δεν κατόρθωσε να αντιστρέψει το, εις βάρος του Βελγίου, αποτέλεσμα και το 2-0 παρέμεινε.
Κάπως έτσι πέρασε στην ιστορία η μαγική πορεία του Βελγίου στο Μουντιάλ του 1986. O Σίφο απονεμήθηκε με το βραβείο του καλύτερου νέου παίχτη της διοργάνωσης και η φανταστική του παρουσία είχε προκαλέσει τον θαυμασμό στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα.
Επιμέλεια: Λευτέρης Παύλου ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
