• Κατηγορείται από κάποιους ο Ολυμπιακός ότι πουλάει με ευκολία παίκτες του. Τον κριτικάρουν, παρότι μάλιστα παραδέχονται ότι δεν ξεπουλάει, αλλά ίσα ίσα ότι πουλάει ακριβά.
• Κι εγώ δεν υποστηρίζω ότι είναι ωραίο να πουλάς…αβέρτα κουβέρτα-και δεν το κάνει κιόλας αυτό το πράγμα ο Ολυμπιακός. Λέω, όμως, να δούμε λίγο και κάποια παραδείγματα πολύ κοντινά μας.
• Όπως το παράδειγμα του Παναθηναϊκού, που περνάει πολύ δύσκολες στιγμές λόγω των οικονομικών του προβλημάτων, αφού ο Αλαφούζος προφανώς έκρινε σκόπιμο να μην επενδύσει κι άλλα χρήματα στον σύλλογο, πέραν των όσων είχε βάλει. Κι η ερώτηση είναι απλή: αν ο Παναθηναϊκός όλα αυτά τα χρόνια έκανε και δη με σωστό τρόπο κάποιες επιλεγμένες πωλήσεις ποδοσφαιριστών του, χωρίς να είχε επηρεαστεί από τις επιθυμίες της εξέδρας, δεν θα ήταν σε πολύ καλύτερη μοίρα τώρα;
• Αν είναι αληθή τα νούμερα του transfermarkt, επί Αλαφούζου ο Παναθηναϊκός είναι ζήτημα να έβαλε στα ταμεία του 11 εκ. Ευρώ από πωλήσεις (τα λεφτά από Καρέλλη, Καπίνο, Μαυρία, Καρνέζη, Φιγκερόα και κάτι ψιλά). Με τέτοια έσοδα πώς θα επιβιώσει ένας μεγάλος σύλλογος;…
• Να πάμε λίγο πιο πίσω, σε άλλο παράδειγμα; Η ΑΕΚ πριν φτάσει να πέσει στην Γ΄ κατηγορία, στην πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας της, επί μία ολόκληρη 12ετία είχε έσοδα από πωλήσεις παικτών της μετά βίας 20 εκ. Ευρώ (από Παπασταθόπουλο, Κυργιάκο, Σκόκο και κάποιους άλλους). Τι να φτάσουν αυτά τα λεφτά και για ποιόν; Όμως κι η ΑΕΚ τότε, όπως ο Παναθηναϊκός τώρα, είτε δεν έδινε κάποιους παίκτες φοβούμενη τις αντιδράσεις της κερκίδας, είτε όταν τους έδινε δεν τους έδινε στην τιμή που έπρεπε…
• Που καταλήγουμε; Εάν οι μεγάλες αυτές ομάδες του πρωταθλήματος μας είχαν καλύτερη πολιτική έστω στον τομέα των πωλήσεων κάποιων καλών παικτών τους, αν μη τι άλλο δεν θα είχαν φτάσει εκεί που έφτασαν, τότε η ΑΕΚ και τώρα ο Παναθηναϊκός, κάνοντας μία καλή διαχείριση βέβαια των εσόδων τους από αυτές τις κινήσεις…