Βεζένκοφ για Πρίντεζη: «Όταν ήρθε η ώρα να βγω εγώ μπροστά, δεν στάθηκε ποτέ εμπόδιο, ήθελε το καλό μου - Τον ευχαριστώ»

Μία μέρα πριν από την εκδήλωση στο ΣΕΦ για τον Γιώργο Πρίντεζη πραγματοποιείται στον Αστέρα Βουλιαγμένης το λαμπερό gala, που διοργανώνει ο Ολυμπιακός προς τιμήν του παλαίμαχου φόργουορντ.

Εκεί βρέθηκε φυσικά και ο Σάσα Βεζένκοφ, ο οποίος μίλησε για τη συνύπαρξη με τον «Πρι», όχι μόνο στους «ερυθρόλευκους», αλλά και στην ίδια θέση, και τόνισε πως τον βοήθησε πάρα πολύ να φτάσει μέχρι εδώ στην καριέρα του.

Αναλυτικά όσα δήλωσε:

Το να μοιράζομαι την ίδια θέση με τον Πρίντεζη ήταν πολύ δύσκολο στην αρχή, γιατί ήταν ένα από τα καλύτερα τεσσάρια στην Ευρώπη, αν όχι το καλύτερο, και ήταν στο πράιμ του. Από την άλλη ήταν και πάρα πολύ ευχάριστος, γιατί είναι ένας φοβερός τύπος, που μαθαίνεις συνεχώς δίπλα του.

Είναι ανιδιοτελής και θέλει οι γύρω του να γίνονται καλύτεροι. Δεν τον ενδιαφέρει ποτέ το τι θα κάνει αυτός, αλλά η ομάδα. Είμαι ευλογημένος που έπαιξα δίπλα του. Σαν αντίπαλος ήταν από τους πιο δύσκολους. Τον θυμάμαι και όταν ήμουν πιο μικρός. Είναι στην κορυφαία ομάδα της δεκαετίας (στην EuroLeague), legend. Όσο καλός παίκτης ήταν και τον θαυμάζαμε για αυτό, άλλο τόσο τον θαυμάζουμε και για το πόσο καλός άνθρωπος είναι.

Γενικά μου αρέσει το floater και προσπαθούσα να το βάλω στο παιχνίδι μου, αλλά ο Γιώργος έχει ένα ιδιαίτερο στιλ, που δεν μπορούσε να αντιγραφεί. Πολλά πράγματα μου έχει μάθει, αλλά αυτό το ένα που κρατάω μέχρι σήμερα, είναι ότι πρέπει να επιτίθεσαι πρώτος. Δεν πάει ο άλλος να είναι καλύτερος από εσένα ή ο καλύτερος παίκτης της άλλης ομάδας. Πρέπει και αυτός να σε μαρκάρει, άρα πρέπει εσύ να επιτεθείς πρώτος. Το κρατάω μέχρι και σήμερα. Όπως και πολλά άλλα της ζωής.

Δεν μπορώ να απαντήσω στο αν θα είχα φτάσει εδώ, αν δεν είχα δουλέψει με τον Γιώργο. Σίγουρα αυτό βοήθησε πάρα πολύ, γιατί παίρνεις εμπειρίες κάθε μέρα. Ήμουν καταδικασμένος να παίζω λίγο και το γνώριζα. Πάντα ένας αθλητής θέλει να παίζει πολύ, αλλά πρέπει να ξέρεις ποιος είναι μπροστά σου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιώργο, γιατί όταν ήρθε η ώρα εγώ να βγω μπροστά, δεν στάθηκε ποτέ εμπόδιο. Ήθελε το καλό μου και πάντα με συμβούλευε. Ξέρετε ότι στο μπάσκετ ο εγωισμός είναι πάρα πολύ μεγάλος. Πάντα ήταν δίπλα μου, μου στάθηκε και τον ευχαριστώ πολύ.

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχει δώσει είναι να είμαι ταπεινός και να δουλεύω κάθε μέρα. Να μην ξεχνάω από που έχω ξεκινήσει και να προσπαθώ να βελτιώνομαι κάθε μέρα. Γενικά ο Γιώργος είναι ένας άνθρωπος που δεν μιλάει πολύ για μπάσκετ, πιο πολύ μιλάμε για τη ζωή και τα ενδιαφέροντα μας, οπότε έχω μάθει πολλά.

Στο κομμάτι του χαβαλέ, κανείς δεν μπορεί να φτάσει τον Γιώργο, έχει ένα χιούμορ ιδιαίτερο και όμορφο. Και νομίζω αυτό είναι και λίγο αντιστές. Βλέπει ποιος είναι στρεσαρισμένος, ποιος το αντέχει, ποιος δεν τον αντέχει. Νομίζω ξέρει και που να το χρησιμοποιεί, που είναι και το σωστό και το όμορφο.

Αυτό λέγαμε σήμερα και με την κοπέλα μου, ότι πέρασε ένας χρόνος (σ.σ. από την αντίστοιχη βραδιά του Σπανούλη) πάρα πολύ γρήγορα. Έτσι μας φαίνεται τουλάχιστον. Ακόμα προσπαθώ να το συνειδητοποιήσω. Δεν είναι θέμα προσαρμογής. Είμαι εδώ που με αγαπάνε, εδώ που θέλω εγώ να είμαι, νιώθω οικεία. Χαίρομαι που, πλέον, δεν είμαι καλεσμένος, αλλά είμαι ως άνθρωπος της ομάδας σε αυτό το γκαλά, σε αυτή την εκδήλωση. Ανυπομονώ για το αυριανό παιχνίδι. Φιλικό, αλλά το πρώτο μετά από καιρό και νομίζω θα είναι ενδιαφέρον.