• Σήμερα λοιπόν όλοι λένε για τον Κούτρη.
• Εγώ σας εξήγησα μόλις την Πέμπτη πως είχε πάει να τον χάσει ο Χάσι και πώς τον κέρδισε ο Λεμονής.
• Και είχα εξηγήσει πριν λίγες ημέρες και γιατί είχα χαρεί πολύ για το «λιονταράκι» του Ολυμπιακού.
• Τέλος πάντων, σήμερα θα ήθελα να γράψω δύο πράγματα για ένα άλλο παίκτη του Ολυμπιακού, που νομίζω είναι λίγο παρεξηγημένος. Στον Ταχτσίδη αναφέρομαι, που κατά την γνώμη μου ήταν ο παίκτης-κλειδί στην πολύ καλή χθες εικόνα του Ολυμπιακού από το 25’ έως το 65’.
• Κι η αναφορά μου στον Έλληνα διεθνή μέσο έχει να κάνει κυρίως με ένα πράγμα: κάνει ένα λάθος και χάνει κάποιες από τις εντυπώσεις, χωρίς να υπάρχει λόγος. Γιατί ενώ είναι καλό για ένα παίκτη να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, ο Ταχτσίδης επειδή για αμυντικός μέσος έχει αριστερό πόδι…«10αριού», συχνά παρασύρεται και πάει να κάνει το κάτι παραπάνω, το πολύ δύσκολο. Να βάλει γκολ από θέση που δεν είναι για γκολ (το έκανε χθες στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου, καταλήγοντας σε ένα τραγικό σουτ), να κάνει τις πιο δύσκολες και όχι τις πιο απλές πάσες κλπ. Κι όταν δεν του βγαίνουν και η εξέδρα κάπου «χαλιέται» κι ο ίδιος χάνει την ψυχολογία του.
• Και δεν θα στεκόμουν στον Ταχτσίδη αν δεν τον θεωρούσα εξαιρετική μονάδα για τον Ολυμπιακό για τη θέση του κεντρικού χαφ, Νο 6. Μετά την αποχώρηση του Μιλιβόγεβιτς, η ομάδα έχει ανάγκη από ποιότητα σε αυτά τα τετραγωνικά του γηπέδου. Ο Ρομάο είναι φοβερός εργάτης και υπερπολύτιμος παίκτης, αλλά πρώτον είναι 34 ετών και δεύτερον έχει χίλια δύο καλά, αλλά όχι την στόφα του παίκτη που κάνει τη διαφορά.
• Κι επειδή η εικόνα μιλάει μόνη της, έχει ένα νόημα να δούμε τρία χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από το βίντεο του χθεσινού παιχνιδιού.
• Στο 02.25 η κάθετη πάσα του Ταχτσίδη στον Κούτρη, στη φάση του πέναλτι, είναι μοναδική. Σηκώνει το κεφάλι, βλέπει την φοβερή κίνηση του συμπαίκτη του και του στέλνει την μπάλα με ακρίβεια διαβήτη, κόβοντας σαν με μαχαίρι την αντίπαλη άμυνα.
• Στο 01.30 βλέπουμε την απίστευτη ικανότητα του Έλληνα άσο να περνάει την μπάλα μέσα από τις γραμμές της αντίπαλης ομάδας, προσόν που σημαίνει πολλά για κάθε ομάδα που επιτίθεται συνεχώς και παίζει κόντρα σε κλειστές άμυνες, όπως ο Ολυμπιακός. Πρόκειται για τη φάση του 1-0, με τον Ταχτσίδη να πασάρει υποδειγματικά στον Φορτούνη.
• Και στο 00.43 βλέπουμε τον Ταχτσίδη και σε ρόλο εκτελεστή, σε φάση που την ξεκινάει ο ίδιος με υπέροχο τακουνάκι προς τον Φορτούνη, αλλά και την τελειώνει ο ίδιος με ένα καλό σουτ, που το βγάζει όμως ο καλός γκολκίπερ του Λεβαδειακού. Κι εδώ έχει σημασία η παρατήρηση ότι ο αριστεροπόδαρος άσος το «έχει» να πατάει την αντίπαλη περιοχή και να γίνεται εξτρά κυνηγός.
• Που θέλω να καταλήξω: ο Ταχτσίδης κι έτσι όπως είναι τώρα, αποτελεί ήδη σπουδαίο εργαλείο για τον Ολυμπιακό. Αν φτιάξει τις αντοχές του, παίξει πιο μυαλωμένα η, αν θέλετε λιγότερο επιπόλαια και εισπράξει περισσότερο και την αγάπη της εξέδρας (χθες στο 59’ έπρεπε να είχε δει τον ολομόναχο από δεξιά Ομάρ κι όχι να κάνει μία πάσα με ρίσκο προς την περιοχή, με συνέπεια την μουρμούρα του κόσμου), εγώ πιστεύω ότι ο παίκτης αυτός θα εξελιχθεί σε καταλύτη για την ομάδα.