Αλώβητος έφυγε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά από το Καραΐσκάκη ο Παναθηναϊκός, που άγγιξε το σπουδαίο διπλό αλλά τελικά λύγισε στο φινάλε και ισοφαρίστηκε από τον παθιασμένο Ολυμπιακό. Οι πράσινοι απέδειξαν μέσα στο γήπεδο ότι δεν απέχουν έτη φωτός από τους ερυθρόλευκους και παρά το γεγονός ότι η τύχη τους γύρισε τη πλάτη, έδειξαν ότι η φανέλα παραμένει βαριά. Επίσης θεωρείται δεδομένο ότι στον 2ο γύρο που θα είναι σοφότεροι στα ντέρμπι, τα πράγματα θα είναι ακόμη πιο δύσκολα για τους αντίπαλους τους.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη επιτυχία του Παναθηναϊκού δεν είναι ούτε ο βαθμός σε μια δύσκολη έδρα, ούτε το αήττητο. Το μεγαλύτερο παράσημο για την ομάδα του Δώνη είναι ότι αυτό το αποτέλεσμα συνδυάστηκε από μια μέτρια εμφάνιση και πολλές δυσκολίες που προέκυψαν μέσα στη διάρκεια του αγώνα.
Όπως τόνισε ο τεχνικός του τριφυλλιού και μπορούν να επιβεβαιώσουν όσοι βλέπουν ανελλιπώς το τριφύλλι, η εμφάνιση της ομάδας δεν πλησίασε τα γνωστά στάνταρ. Ήταν ένα παιχνίδι που οι πράσινοι ήταν πολύ κακοί στην κυκλοφορία της μπάλας και δεν κατάφεραν αν ελέγξουν τον ρυθμό. Σε αυτό έπαιξε ρόλο φυσικά και ο Ολυμπιακός με το πρέσινγκ και τα τρεξίματα, όμως η αλήθεια είναι ότι ακόμη κι όταν οι ερυθρόλευκοι έδιναν χώρο, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν στη μέρα του δημιουργικά.
Από εκεί και έπειτα, πολλά πράγματα πήγαν στραβά. Ο τραυματισμός του Διούδη όχι μόνο στέρησε από τον Παναθηναϊκό τον βασικό και έμπειρο τερματοφύλακα του, αλλά σόκαρε και τους συμπαίκτες. Ταυτόχρονα, ο Κότσαρης κλήθηκε να υπερασπιστεί για πρώτη φορά τη πράσινη εστία, σε ένα πολύ δύσκολο περιβάλλον και σε μια φάση του αγώνα, που ο Ολυμπιακός έκανε κατάθεση ψυχής για να αποφύγει την ήττα.
Την ίδια στιγμή, ο Μαυρομμάτης δεν κατάφερε να βγάλει το παιχνίδι και αυτό οδήγησε σε δεύτερη αναγκαστική αλλαγή. Αυτό όχι μόνο ανέτρεψε τα πλάνα του Δώνη όσον αφορά στην τακτική, αλλά ανάγκασε τους πράσινους να κρατήσουν τον Μακέντα για 100 λεπτά στο γήπεδο, κάτι για το οποίο δεν είναι έτοιμος αυτή την εποχή. Κάπως έτσι, το τριφύλλι δεν μπόρεσε να φρεσκάρει καταλλήλως το σχήμα του και αποτέλεσμα αυτού ήταν η ασφυκτική πίεση από το 80΄ και έπειτα, που έφερε νε τέλει και την ισοφάριση των ερυθρόλευκων.
Σε ότι αφορά τη συνολική εικόνα του αγώνα, ο Παναθηναϊκός ασφαλώς και θα μπορούσε να παίξει καλύτερα. Όμως το καλύτερο νέο για τη νεανική ομάδα του Δώνη είναι ότι έφυγε από το γήπεδο με το 1-1 και απογοητευμένος, όχι με χαμόγελα και πανηγύρια, αλλά με προβληματισμό. Αυτό αποτελεί εγγύηση ότι ο Παναθηναϊκός είναι όλο και πιο κοντά να ξαναγίνει ένας «φυσιολογικός», δηλαδή μια ομάδα που θα παίζει για να νικάει παντού και να διεκδικεί τίτλους. Όποιος δεν το καταλαβαίνει απόλυτα, ας διαβάσει όσα είπε ο Γιώργος Δώνης στη συνέντευξη Τύπου.
Τώρα τα ντέρμπι πέρασαν το πρόγραμμα των πράσινων φτιάχνει και πλέον οι πράσινοι καλούνται μετά τη διακοπή να μαζέψουν νίκες και βαθμούς για να πάρουν τη θέση τους στη πεντάδα.
Υ.Γ. Κρίμα και άδικο για τον άνθρωπο που έχασε τη ζωή του, αυτά είναι τα σοβαρά και τα ποδοσφαιρικά απλά τα δευτερεύοντα. Κουράγιο στην οικογένεια του.
Υ.Γ. 1 Από τον επίσημο Ολυμπιακό προκύπτει δυσαρέσκεια για τη διαιτησία του ντέρμπι… Ευτυχώς που το μεγαλύτερο κομμάτι των φίλων της ομάδας του Πειραιά δεν ταυτίζεται με τη θέση αυτή και αναρωτιέται γιατί οι ποιοτικοί παίκτες που στελεχώνουν το ρόστερ δεν έχουν γίνει ακόμη ομάδα. Μάλλον αυτό θα πρέπει να απασχολήσει τον Μαρτίνς και όχι ο Ελβετός ρέφερι που ήρθε για να υποδείξει ότι είδε.
Υ.Γ.2 Επειδή ξέρουμε τι σημαίνει Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός και πόσο επιρροή έχουν στη ψυχολογία των δύο ομάδων αυτά τα παιχνίδια, είναι τεράστια επιτυχία ότι οι πράσινοι σε μια πολύ δύσκολη εποχή για αυτούς αρνούνται να ηττηθούν από τον αιώνιο αντίπαλο, κάτι που έχει να συμβεί από το 2016.