Μετά την μαζική –για μεταγραφική περίοδο Ιανουαρίου-ενίσχυση στα μέσα της σεζόν, οι πράσινοι φέρεται να έχουν καταλήξει λίγο πολύ στα… θέλω τους ενόψει καλοκαιριού. Ωστόσο, το θέμα είναι λεπτό, γιατί οι προσθαφαιρέσεις πρέπει είναι προσεκτικές και μετρημένες.
Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι όταν σε μια ομάδα γίνονται μαζικές αλλαγές, δύσκολα έρχονται άμεσα τα αποτελέσματα και στον Παναθηναϊκό είναι αυτονόητο ότι η υπομονή έχει πια εξαντληθεί… Το χρονικό διάστημα ως το τέλος της τρέχουσας σεζόν μοιάζει ιδανικό για να γίνει η αξιολόγηση του υπάρχοντος δυναμικού και να φωτιστούν οι θέσεις που «πονάει» η ομάδα.
Με βάση την εικόνα του τριφυλλιού το τελευταίο τρίμηνο, αυτό που προκύπτει είναι ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται 4-5 καλές κινήσεις, να το πούμε ποδοσφαιρικά ενδεκαδάτες. Από κει και πέρα μπορεί να προκύψουν και κάποιες κινήσεις για το μέλλον, αλλά το σημαντικότερο είναι να μην αποχωρήσεις κανείς, από τον τωρινό βασικό κορμό.
Συνεπώς, οι απαιτήσεις του Αντρέα Στραματσόνι φέρεται να είναι, ένας ποιοτικός αμυντικός μέσος, ένας αριστερός μπακ, ένας δεξίος μπακ, ένας περιφερειακός επιθετικός και ένα ακόμη φορ περιοχής. Το ζητούμενο βέβαια είναι το ποσοστό επιτυχίας στις μεταγραφές, αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχει χρόνος και η τεχνογνωσία για να ελαχιστοποιηθούν τα λάθη.
Αν και είναι νωρίς, η περίπτωση του Χιλιανού Ιτούρα δείχνει τον δρόμο που πρέπει να χαράξει το τριφύλλι. Πάντως θα ήταν καλό να πραγματοποιηθούν κάποιες κινήσεις από την εγχώρια αγορά, ώστε να ανανεωθεί και το ελληνικό στοιχείο στην ομάδα.
Είναι δεδομένο ότι το 60%-70% της αρχικής ενδεκάδας θα αποτελείται από τους ξένους παίκτες, που ειδικά στο δημιουργικό σκέλος είναι απαραίτητοι και κάνουν τη διαφορά. Ωστόσο, πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι από αυτούς που βρίσκονται τώρα στο ρόστερ οι μόνοι Έλληνες που παίζουν συχνά είναι οι Καλτσας, Π. Βλαχοδήμος και Κουτρουμπής, με τους υπόλοιπους να έχουν συμπληρωματικό ρόλο.