• Κατ΄ αρχάς να ξεκινήσουμε από το προφανές-που ατυχώς στην Ελλάδα συχνά υποτιμάμε η, έστω δεν το διακρίνουμε…
• Αποτελεί τεράστια επιτυχία που η Εθνική Ελλάδας ξεπερνάει τη Βοσνία στον όμιλο των προκριματικών και πάει η ίδια στα μπαράζ. Μιλάμε για μία ομάδα που έχει παίκτες που αγωνίζονται ως βασικοί στη Γιουβέντους (Πιάνιτς) και στη Ρόμα (Τζέκο), αλλά και στην Πρέμιερ Λιγκ (ο γκολκίπερ Μπέγκοβιτς, ο αριστερός μπακ Κολάσινατς), στο Καμπιονάτο (ο Λούλιτς κι ο στόπερ Ζουκάνοβιτς) και στην Μπουντεσλίγκα (Ιμπίσεβιτς). Επαναλαμβάνω, ότι μνημονεύω μόνο τους εφτά που παίζουν βασικοί σε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα…
• Κι από την άλλη, έχουμε να κάνουμε με την Εθνική μας, στην οποία φέτος…
• Ο Καρνέζης έχει μηδέν χρόνο συμμετοχής στη Γουότφορντ.
• Ο Τοροσίδης ήταν από τραυματισμό εδώ κι ενάμιση μήνα και μόλις έπαιξε 20 λεπτά με την Μπολόνια πριν 10 μέρες.
• Ο Σταφυλίδης έχει...11 λεπτά συμμετοχή στην Άουγκσμπουργκ.
• Ο Τζιόλης παίζει στην Αλ Φεϊχά!
• Ο Ταχτσίδης έχει στα πόδια του ένα παιχνίδι με τον Ολυμπιακό.
• Ο Σάμαρης έχει στην Μπενφίκα ένα ματς πρωταθλήματος κι ένα ματς Λιγκ καπ.
• Ο Φορτούνης δεν είναι και στα…καλύτερα του στον Ολυμπιακό.
• Ο Βέλλιος έχει μηδέν χρόνο συμμετοχής στη Νότιγχαμ.
• Ο Μήτρογλου έρχεται από τραυματισμό κι έχει 12 λεπτά συμμετοχής στη Μαρσέϊγ.
• Και να μην πάμε ακόμη πιο μακριά: ότι ο Καρέλης κοντεύει να συμπληρώσει 10 μήνες εκτός γηπέδων κι ότι ο Κονέ ουσιαστικά είναι ένα χρόνο χωρίς παιχνίδια!
• Υπό αυτές τις συνθήκες, νομίζω ότι η επιτυχία των Ελλήνων διεθνών να αφήσουν πίσω τους τη Βοσνία και να ανταγωνιστούν στα ίσα το Βέλγιο (ισοφαρίστηκαν στις Βρυξέλλες στο 90’ κι έχασαν στον Πειραιά 1-2) είναι τεράστια.
• Και οπωσδήποτε και του Σκίμπε…