•Δέκα από τα πράγματα που μου έμειναν από το χθεσινό παιχνίδι του Ολυμπιακού;
•Ένα. Η κίνηση του Ανσαριφάρντ να πάει να ενθαρρύνει τον Μιραλάς, μετά την απώλεια και της τρίτης κλασικής ευκαιρίας του Κέβιν (στο 04.55 εδώ)
•Δύο. Η επιλογή του Όσκαρ να κάνει αλλαγή στο 72’ τον Ρομάο και τον Φιγκέϊρας (είχε κίτρινη) στο 80’ προφανέστατα ενόψει του ντέρμπι Κυπέλλου με την ΑΕΚ, αν και νομίζω ότι θα μπορούσε να το είχε κάνει ακόμη νωρίτερα και για τους δύο.
•Τρία. Η αστοχία του Ανσαριφάρντ τόσο στα τελευταία λεπτά σε φάση που κινήθηκε από θέση οφσάϊντ σε σέντρα-μισό γκολ του Πάρντο, όσο και στην πρώτη μεγάλη ευκαιρία του αγώνα (στο 00.30). Νομίζω ότι έκανε λάθος γιατί πήγε να σπρώξει την μπάλα στα δίκτυα με το δεξί, ενώ έπρεπε να πάει με το αριστερό.
•Τέσσερα. Η κίνηση του Όσκαρ να πάει προς τον Πάρντο και να τον βγάλει από τη φωτιά, που ο ίδιος ο Κολομβιανός άναψε μετά την φάση στην οποία πήραν από μία κάρτα κι ο ίδιος, αλλά κι ο αντίπαλος του (Κασάδο).
•Πέντε. Η κακή επιλογή του Πάρντο (στο 00.14) να σουτάρει, άστοχα, από πάρα πολύ δύσκολη θέση, ενώ είχε άλλους τρεις συμπαίκτες του (Μιραλάς, Φορτούνη, Ανσαριφάρντ) στην περιοχή της Ξάνθης. Το ίδιο πράγμα έκανε έξι λεπτά αργότερα κι ο Φορτούνης, έχοντας κι αυτός τρεις επιλογές.
•Έξι. Η απόφαση του Ρομάο να σουτάρει από μακριά, στην άτυχη φάση με το οριζόντιο δοκάρι. Παραμένει, βέβαια, η απορία μου γιατί οι παίκτες του Ολυμπιακού αποφεύγουν να σουτάρουν από μακριά, ενώ με κάποια τέτοια σουτ πήραν τα τρίποντα τόσο με τον ΠΑΣ (1-0, Μάριν), όσο και με το Λεβαδειακό (2-1, Κούτρης).
•Εφτά. Η μοναδική ικανότητα του Ταχτσίδη να βγάζει τετ α τετ συμπαίκτες του με τον αντίπαλο γκολκίπερ. Το έκανε χθες πέντε φορές!!! Στα χάϊ λαϊτς «χώρεσαν» οι τέσσερις από αυτές τις πάσες του (από 2.30 έως 2.56 κι από 4.50 έως 5.24). Πραγματικά κρίμα που χάθηκαν κι οι τέσσερις αυτές μεγάλες ευκαιρίες, όπως και μία του Φορτούνη στο 16’, πάλι από αριστοτεχνική πάσα του «Ιταλού».
•Οκτώ. Η πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας που είχαν σε αρκετές περιπτώσεις από δεξιά οι «ερυθρόλευκοι», τόσο στο ξεκίνημα του πρώτου γκολ, όσο και στη φάση της ευκαιρίας του Ανσαριφάρντ (επέμβαση Ζίφκοβιτς στο 40’).
•Εννιά. Η καθυστερημένη αντίδραση-έξοδος του Προτό στην πιο σημαντική ευκαιρία της Ξάνθης για το 1-1, με το ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου (στο 03.00).
•Δέκα. Η παρουσία του Ανδρούτσου στα μόλις 20 λεπτά που χρησιμοποιήθηκε, μόνο 8 (!) σαν κεντρικός χαφ και 12 σαν δεξί μπακ. Ήταν πηγή ενέργειας και έκανε αυτό που κάθε προπονητής θέλει από μία αλλαγή του.