Αδύνατο να καταλάβω τι σκεφτόταν ο Μαρτίνς και δεν έκανε αλλαγές…

· Ο Ολυμπιακός έχασε μία τεράστια ευκαιρία να πάρει την πρόκριση για τον τελικό του Κυπέλλου από χθες, μέσα στην Τούμπα. Βρήκε έναν ΠΑΟΚ σκοτωμένο ψυχολογικά, όπως αποδείχθηκε από τα δύο γκολ που έφαγε μέσα στα πρώτα εφτά λεπτά (!) κι αντί να τον αποτελειώσει, τον ανέστησε!

· Ακούω τον προπονητή και τους παίκτες του Ολυμπιακού να λένε ότι θα κερδίσουν στο Καραϊσκάκη και θα πάνε στον τελικό. Μακάρι. Αλλά η ρεβάνς γίνεται σε…ενάμιση μήνα! Και κανείς δεν ξέρει πώς θα είναι οι δύο ομάδες σε ενάμιση μήνα…Και ασφαλώς ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει το αποτέλεσμα. Άλλωστε, δύο χρόνια τον ΠΑΟΚ δεν τον κερδίζουν στο Καραϊσκάκη…

· Αν ήμουν στη θέση του Πέδρο Μαρτίνς θα ήμουν βαθύτατα απογοητευμένος. Πρώτα από τον ίδιο τον εαυτό μου. Για το πώς έχασα αυτό το παιχνίδι. Για το πώς έγινα ο πρώτος προπονητής στην ιστορία του Ολυμπιακού, που έχασε από τον ΠΑΟΚ, ενώ κέρδιζε με 2-0…

· Θα προβληματιζόμουν και θα έκανα την αυτοκριτική μου, γι΄ αυτό που συμβαίνει και ξανασυμβαίνει στην ομάδα μου κι εγώ με τους παίκτες μου αδυνατώ να δώσω μία λύση...Για το πώς η ομάδα μου σε κρίσιμα παιχνίδια, ιδίως εκτός έδρας, δέχεται τόσο εύκολα δύο δύο τα γκολ μέσα σε λίγα λεπτά!

Με την Τότεναμ (2-2) δύο γκολ μέσα σε τέσσερα λεπτά (26’-30’)

Με τον Ερυθρό Αστέρα (1-3) δύο γκολ μέσα σε τρία λεπτά (87’-90’)

Με την Τότεναμ ξανά (2-4) δύο γκολ μέσα σε τέσσερα λεπτά (73’-77’)

Με τον ΠΑΟΚ (2-3) δύο γκολ μέσα σε δύο λεπτά (10-12’)!

Στην Τούμπα, πάλι, στο 1-3 πέρσι ο Ολυμπιακός είχε δεχθεί δύο γκολ μέσα σε 16 λεπτά (3’-19’). Και στη Μίλαν, στο 1-3, είχε φάει τρία γκολ μέσα σε εννιά λεπτά (70’-79). Και φέτος με την Μπάγερν (2-3) είχε δεχθεί άλλα δύο γκολ μέσα σε 13 λεπτά (62’-75’).

· Ειδικότερα για το χθεσινό ματς: δύσκολα θυμάμαι παιχνίδι με χειρότερο κοουτσάρισμα από πλευράς Μαρτίνς. Έβλεπα το β΄ ημίχρονο και πραγματικά δεν μπορούσα να καταλάβω πώς ο προπονητής άφηνε μέσα τον Μασούρα και τον Χασάν, που ήταν σαν να μην έπαιζαν. Πώς είναι δυνατόν να μπαίνει ο Ελ Αραμπί μόλις στο 85’, κι αφού πρώτα έχει μείνει ο αντίπαλος με δέκα παίκτες. Μπήκε ο Ραντζέλοβιτς στο 76’ κι αν μη τι άλλο κέρδισε την κόκκινη του Γιαννούλη κι όταν χρειάστηκε να έχει καλή επιστροφή για να διορθώσει το λάθος του Γκασπάρ το έκανε με μεγάλη συνέπεια.

· Ειλικρινά αδυνατώ να καταλάβω τι σκεφτόταν ο Πέδρο και δεν έκανε αλλαγές για να βοηθήσει την ομάδα. Όπως αδυνατώ να καταλάβω και τον λόγο που η ομάδα ήταν τόσο ανοιχτή πίσω αμέσως μετά το υπέρ της 2-0. Κερδίζεις 2-0 τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, για ποιο λόγο να συνεχίσεις να κάνεις τόσο ψηλά άμυνα; Ο ΠΑΟΚ και στα δύο γκολ του αμέσως μετά το 2-0 του Ολυμπιακού βρήκε απίστευτους χώρους, τους οποίους ίσως ούτε στο Καραϊσκάκη δεν θα έβρισκε. Έπαιζε χθες ο Ολυμπιακός τον αγώνα και νόμιζες ότι ήταν μονό νοκ άουτ παιχνίδι κι όχι ότι είχε και ρεβάνς και δη στο Καραϊσκάκη…

· Κι η ιδέα να παίξουν στο κέντρο της άμυνας ο Σεμέδο με τον Σισέ, μόνο ως ατυχής μπορεί να χαρακτηριστεί. Μία φορά το είχε ξανακάνει ο προπονητής κι ο Ολυμπιακός είχε φάει δύο γκολ στο Κύπελλο από τη Λαμία μέσα στο Καραϊσκάκη. Χθες, και στα τρία γκολ του ΠΑΟΚ, έβλεπες Σεμέδο και Σισέ…

· Ο Μαρτίνς πρέπει να τα βάλει κάτω, να δει και τα δικά του λάθη και να δει και γιατί ο Ολυμπιακός σε δεύτερο ντέρμπι ενώ τελειώνει το ματς με παίκτη παραπάνω, είναι αδύναμος να αξιοποιήσει αυτό το πλεονέκτημα. Χθες ήταν δέκα λεπτά με παίκτη λιγότερο ο ΠΑΟΚ. Άλλα δέκα λεπτά ήταν με παίκτη λιγότερο η ΑΕΚ στο μεταξύ τους 0-0 στο ΟΑΚΑ. Δεν λέω ότι είναι φοβερός χρόνος ένα δεκάλεπτο, αλλά είναι ένα αβαντάζ που είχε ο Ολυμπιακός και στα δύο εκτός έδρας ντέρμπι και που δεν το αξιοποίησε σε κανένα σημείο…

· Κοιτάξτε, όταν οι περισσότεροι έλεγαν η, ψιθύριζαν να φύγει ο Μαρτίνς, στα δύσκολα δηλαδή, εγώ πήρα θέση και είπα ότι πρέπει να μείνει. Γιατί πολύ απλά αυτός είναι ο δημιουργός αυτής της πολύ καλής ομάδας, της καλύτερης στην Ελλάδα. Όμως, όταν βλέπω τον προπονητή κάποιες στιγμές να λειτουργεί σαν να έχει κουρτίνες στον πάγκο και να μην βλέπει, θα το καταγράψω…

· Για τον Ολυμπιακό το χθεσινό 2-3 ήταν στα δικά μου μάτια ένα τραγικό αποτέλεσμα. Απέναντι σε έναν ΠΑΟΚ που μπήκε φοβισμένος όσο ποτέ στην Τούμπα, που έκανε δυόμιση φάσεις σε όλο το ματς (τα δύο γκολ, αφού το πέναλτι δεν ήταν καν φάση, και την έξοδο του Τζολάκη στον Πέλκα) και που το μόνο στοιχείο που είχε ήταν δίψα για αποτέλεσμα, κάνοντας συνεχώς σκληρά φάουλ, το ένα μετά το άλλο.

· Και για ένα τραγικό αποτέλεσμα, δεν είναι δυνατόν να μην έχει ευθύνες ο προπονητής.

Πλάκα πλάκα, αποδείχθηκε ότι ο ΠΑΟΚ καλά έκανε και άλλαξε την εμφάνιση του κι έπαιξε με την εκτός έδρας, την κατάμαυρη, στερώντας από τον Ολυμπιακό το γούρι του μέσα στην Τούμπα, την μπλε φανέλα. Έγινε λίγο ρεζίλι ο ΠΑΟΚ με την συγκεκριμένη κίνηση του, αλλά το ματς το πήρε. Και το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει.

Άσχετο: επί εξυγίανσης έχουμε πει, σε τελικό Κυπέλλου θα πηγαίνουν μόνο ΠΑΟΚ κι ΑΕΚ. Ήδη απέκτησαν προβάδισμα χθες. Ο μεν με πέναλτι το νικητήριο γκολ, η δε παίζοντας όλο το β΄ ημίχρονο με παίκτη παραπάνω. Σιγά μην υπάρξει περίπτωση να γίνει απονομή Κυπέλλου από τον Γραμμένο στον Μαρινάκη…