O κύκλος των χαμένων ευκαιριών

Η ζωή μας είναι γεμάτη από ευκαιρίες. Αυτές που εκμεταλλευόμαστε και πάμε μπροστά κι εκείνες που τις χάνουμε και μένουμε στάσιμοι. Ο ΠΑΟΚ την έχασε. Ηταν ιστορικής σημασίας. Μεγάλη, πολύ μεγάλη ευκαιρία. Ειδικά μετά το 1-1 στη Γερμανία όλα ήταν υπέρ του. Σχεδόν όλα αφού η Τούμπα ήταν άδεια. Η διαχείριση δεν βγήκε. Ο Στέφενς επέλεξε η ομάδα του να περιμένει όπως έκανε και εκτός έδρας. Σωστό αφού η Σάλκε βιαζόταν και ήθελε να σκοράρει.

Το έδειξε αμέσως χάνοντας δυο καλές ευκαιρίες στο ξεκίνημα. Εκεί που όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν πρίμα ήρθε στο φινάλε του πρώτου μέρους το γκολ των Γερμανών και η ψυχολογία άλλαξε. Κι όμως ευκαιρία υπήρχε. Η ισοφάριση με τον Αθανασιάδη και η κόκκινη του Τζόουνς έδωσαν νέο αβαντάζ στους γηπεδούχους.

Εκανε σούπερ φάσεις, αλλά όλες στο κενό. Αλλη μια χαμένη ευκαιρία. Η τιμωρία ήρθε άμεσα. Τραγική αντίδραση στην άμυνα, αλλού για άλλού ο Χακόμπο και η Σάλκε πήρε και πάλι προβάδισμα. Νεά ευκαιρία υπήρξε και πάλι αφού ο Κατσουράνης ισοφάρισε και έμενε κάτι παραπάνω από τέταρτο αγώνα με τους Γερμανούς να παίζουν με δέκα. Χαμένη κι αυτή. Χωρίς μυαλό και σχέδιο ο ΠΑΟΚ δεν απείλησε ποτέ. Απλά στο φινάλε έχασε και το ματς.

Δυστυχώς, η Σάλκε προκρίθηκε και μάλιστα δίκαια. Κρίμα και πάλι κρίμα για τον ΠΑΟΚ. Δεν μπόρεσε να διαχειριστεί τη ρεβάνς. Χάνει τα λεφτά, το πρεστίζ των ομίλων και την άνοδο σε επίπεδο. Προσθέτει άλλη μια σελίδα στο βιβλίο των χαμένων ευκαιριών. Θα συνεχίσει στο Γιουρόπα Λιγκ, αλλά δεν είναι το ίδιο.

Ο ΠΑΟΚ αλλάζει με τα όσα έχει κάνει ως τώρα, αλλά θα άλλαζε ακόμη περισσότερο και πιο γρήγορα αν έμπαινε στα γκρουπ. Από εδώ και πέρα είναι ζήτημα το πως θα συνεχίσει επί του ψυχολογικού τομέα. Αν θα το ξεπεράσει ή όχι και πόσο γρήγορα θα γίνει αυτό. Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου, αλλά ο ΠΑΟΚ παρέμεινε στη γη. Το ταξίδι στα αστέρια αναβάλλεται...