Δύσκολα μπορεί κανείς έστω να φανταστεί την αντίδραση των φίλων του Παναθηναϊκού, όταν έγινε γνωστό το 1995 ότι οι «πράσινοι» θα αποκτούσαν τον Ντομινίκ Γουίλκινς.
Μπορεί να λέμε (σωστά) πως το ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει προοδεύσει και αλλάξει επίπεδο, ωστόσο μεταγραφή τέτοιου βεληνεκούς στη σύγχρονη εποχή δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει.
Ο «Human Highlight Film», όπως ήταν γνωστός, αποτελούσε έναν 9x Αll-Star του ΝΒΑ, ο οποίος μάλιστα είχε αναδειχθεί και πρώτος σκόρερ της λίγκας το 1986. Κάτι σαν να ερχόταν στην Ευρωλίγκα σήμερα, ένας παίκτης τύπου Άντονι Ντέιβις.
Το ακόμη πιο εντυπωσιακό ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο Γουίλκινς πάτησε Αθήνα. Στα 35 του χρόνια και απογοητευμένος με τον ρόλο του στους Σέλτικς, ο Αμερικανός δέχθηκε την πρόταση του Παναθηναϊκού, που ακόμη και σήμερα θα θεωρείτο ακραία: 7 εκατ. δολάρια για δύο χρόνια, δηλαδή 3,5 εκατ. δολάρια ετησίως. Μαζί σε αυτά, προσθέστε φυσικά μία βίλα της επιλογής του, δύο αυτοκίνητα και άλλα πολλά.
Το ξεκίνημα μπορεί να μην ήταν το ιδανικό, όμως τελικά ο σπουδαίος φόργουορντ δικαίωσε τις προσδοκίες, τόσο τις δικές του όσο και του Παναθηναϊκού.
Η απουσία τίτλων
Παρόλο που προέρχονταν από τελείως διαφορετικούς κόσμους, Παναθηναϊκός και Γουίλκινς είχαν ένα μεγάλο κοινό. Ήταν για πολύ καιρό μακριά από τους τίτλους.
Για την ακρίβεια, ο τεράστιος Αμερικανός φόργουορντ δεν είχε φτάσει ποτέ μέχρι το τέλος του δρόμου στην καριέρα του. Παρόλο που ατομικά ήταν ασταμάτητος, οι ομάδες του δεν είχαν καταφέρει καν να παίξουν τελικούς, πόσω μάλλον να κατακτήσουν το πρωτάθλημα. Το «τριφύλλι», από την πλευρά του, ήταν χωρίς εγχώριο πρωτάθλημα από το 1984 ενώ στην Ευρωλίγκα είχε πάει σε δύο συνεχόμενα Final Four (1994, 1995), γνωρίζοντας αλλεπάλληλους αποκλεισμούς από τον αιώνιο αντίπαλο.
Όταν επομένως, συναντήθηκαν οι δρόμοι τους, Γουίλκινς και Παναθηναϊκός είχαν τον ίδιο στόχο. Να φτάσουν μέχρι το τέλος του δρόμου, σε όλα τα μέτωπα, αλλά κυρίως στο ευρωπαϊκό.
Το ξεκίνημα, παρόλα αυτά, δεν ήταν ιδανικό. Ακόμα κι ένας υπερπαίκτης όπως ο Γουίλκινς, χρειάστηκε κάποιο διάστημα προσαρμογής στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, με τις εμφανίσεις του στο πρώτο διάστημα να μην πείθουν.
Ακόμη χειρότερες ήταν οι σχέσεις του με τον σπουδαίο αλλά αυστηρό Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Ο Σέρβος προπονητής «τα έβαζε» συχνά πυκνά με τον Αμερικανό για τα συνεχή ταξίδια του τελευταίου στην πατρίδα του μετά τον θάνατο του πατέρα του, τα οποία τον ανάγκαζαν να χάνει παιχνίδια. Μάλιστα, γι’ αυτό το λόγο κάποια στιγμή ο Γουίλκινς δέχθηκε πρόστιμο 50 χιλιάδων δολαρίων.
Η δικαίωση των προσδοκιών και το Final Four
Σταδιακά πάντως, όλα αυτά έμειναν στο παρελθόν, καθώς ο Γουίλκινς άρχισε να δείχνει στο παρκέ την ακραία διαφορά επιπέδου του με τους υπόλοιπους. Ο «Human Highlight Film» έκανε την αρχή οδηγώντας τον Παναθηναϊκό στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας. Οι «πράσινοι« απέκλεισαν στον προημιτελικό τον Ολυμπιακό, με τον Γουίλκινς να σκοράρει 32 πόντους, ενώ στον τελικό νίκησαν τον Ηρακλή με άλλους 25 του Αμερικανού, που αναδείχθηκε MVP.
Eκεί που πραγματικά ξεχώρισε, ωστόσο, ήταν στην Ευρωλίγκα. Αρχικά στους προημιτελικούς, απέναντι στην Τρεβίζο. Η ιταλική ομάδα είχε τότε το πλεονέκτημα έδρας στην best-of-three σειρά, η οποία ήταν ισόπαλη 1-1. Στο κομβικό τρίτο παιχνίδι, ο Γουίλκινς έβαλε 26 πόντους επί ιταλικού εδάφους, και έστειλε τον Παναθηναϊκό στο Final Four με σπουδαίο «διπλό» (64-65).
Στο Παρίσι, ο σπουδαίος φόργουορντ έγραψε το όνομά του με «χρυσά γράμματα» στην ιστορία του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στο πρώτο ματς απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, ο Γουίλκινς έβαλε 35 (!) πόντους, επίδοση που παραμένει μέχρι και σήμερα η δεύτερη καλύτερη σε ημιτελικό Ευρωλίγκας, μετά τους 39 που έβαλε ο Μπομπ ΜακΑντού το 1988. Ο Παναθηναϊκός νίκησε τη ρωσική ομάδα και προκρίθηκε στον τελικό, όπου βρήκε μπροστά του την Μπαρτσελόνα.
Εκεί, ο Γουίλκινς έβαλε 16 πόντους, μάζεψε 10 ριμπάουντ, και με κομβική βοήθεια του Φραγκίσκου Αλβέρτη και φυσικά του Στόγιαν Βράνκοβιτς, οδήγησε τον Παναθηναϊκό στον πρώτο του ευρωπαϊκό τίτλο. Φυσικά, αναδείχθηκε MVP του Final Four. Όλες οι προσδοκίες είχαν πια δικαιωθεί.
Το κακό φινάλε στη σεζόν
Παρόλο που πλέον το πέρασμά του Γουίλκινς από τον Παναθηναϊκό έχει αποκτήσει θρυλικές διαστάσεις και θεωρείται απόλυτα επιτυχημένο, η λήξη της συνεργασίας των δύο πλευρών δεν ήρθε με τους καλύτερους όρους.
Όλα ξεκίνησαν στους τελικούς του εγχώριου πρωταθλήματος, του μόνου τίτλου που απέμενε στον Παναθηναϊκό για να ολοκληρώσει ένα μυθικό triple crown. Oι «πράσινοι» αντιμετώπισαν τον «αιώνιο» αντίπαλό τους, που είχε το πλεονέκτημα έδρας καθώς τερμάτισε στην πρώτη θέση της κανονικής διάρκειας.
Με τη σειρά στο 2-2, λίγες ώρες πριν το κρίσιμο παιχνίδι του ΣΕΦ, ο Γουίλκινς αποχώρησε αιφνιδίως και χωρίς άδεια για τις ΗΠΑ, έτσι ώστε να φροντίσει έναν τραυματισμό του. Η απουσία του «Human Highlight Film», όπως ήταν λογικό, αναστάτωσε στο έπακρο τον Παναθηναϊκό, που υπέκυψε στην ανωτερότητα του Ολυμπιακού και ηττήθηκε με σκορ 73-38, τη μεγαλύτερη διαφορά μέχρι και σήμερα σε εγχώριο ντέρμπι «αιωνίων».
Η σεζόν δεν ολοκληρώθηκε ιδανικά, και παρόλο που ο Γουίλκινς είχε υπογράψει διετές συμβόλαιο, δεν αγωνίστηκε ποτέ ξανά στον Παναθηναϊκό. Η διοίκηση των «πρασίνων» έκανε μήνυση στον Αμερικανό, ισχυριζόμενη πως ο τελευταίος στην πραγματικότητα δεν είχε τραυματιστεί και έφυγε χωρίς αιτία, κοστίζοντας στην ομάδα το πρωτάθλημα.
Μετά τη μήνυση, η συνεργασία των δύο πλευρών ολοκληρώθηκε άδοξα, με τον παίκτη να επιστρέφει για μία σεζόν στο ΝΒΑ και τους Σπερς. Στη συνέχεια, έπαιξε άλλον ένα χρόνο στην Ευρώπη, με τη φανέλα της Φορτιτούντο Μπολόνια, πριν κλείσει την καριέρα του στους Ορλάντο Μάτζικ.
Ο ίδιος πάντως, παρά το αρνητικό φινάλε, δεν ξεχνά τον Παναθηναϊκό και πάντοτε μιλάει με τα καλύτερα για τους «πράσινους». «Ήταν τέλεια στην Αθήνα. Είχα την ευκαιρία να κάνω πολλά ενδιαφέροντα πράγματα και να επισκεφθώ και πολλές ενδιαφέρουσες χώρες. Όμως εκεί έπαιξα με μια σπουδαία ομάδα. Οι Έλληνες φίλαθλοι μου φέρθηκαν σα να είμαι θεός», δήλωσε σε μία πρόσφατη συνέντευξή του.
