Ήταν καλή χρονιά, ποδοσφαιρικά μιλώντας, το 1992. Ήταν χρονιά... της αλλαγής. Εκείνο το καλοκαίρι ξεκίνησε η Premier League, αντικαθιστώντας τη First Division στην Αγγλία, ενώ ήταν και η πρώτη σεζόν του Champions League. Ακόμα και το Euro, δεν το είχε σηκώσει κάποια παραδοσιακή υπερδύναμη αλλά η Δανία...
Το ’92 όμως καταγράφηκε και μία άλλη πρωτιά. Ποδοσφαιρική μεν, εκτός γηπέδων δε. Βλέπετε, την 1η Σεπτεμβρίου τα αδέρφια Κόλιερ από την Αγγλία είχαν δει το όραμά τους να παίρνει σάκα και οστά. Ποιο ήταν αυτό; Μα φυσικά, το Championship Manager!
Το κορυφαίο μανατζερικό παιχνίδι και πρόγονος του σημερινού Football Manager, κυκλοφόρησε μια μέρα σαν και αυτή πριν από τρεις δεκαετίες και εξελίχθηκε σε... καψούρα εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλον τον πλανήτη.
Μεταξύ αυτών, μπόλικοι συντάκτες και παραγωγοί του bwinΣΠΟΡ FM 94,6, που δεν έχασαν την ευκαιρία να αποτίσουν φόρο τιμής στο video game που τους προσέφερε μεγάλες μανατζερικές στιγμές – ίσως και μερικά σπασμένα ποντίκια ή πληκτρολόγια!
Αγαπημένα saves, αξεπέραστες ενδεκάδες, αξέχαστοι regens και πολλά άλλα...
Βάιος Τσούτσικας: Τα παιδιά της αλλαγής
Πρέπει να ταξιδέψουμε 15 χρόνια πριν. Τότε, τον Οκτώβρη του 2007, υπήρχε και χρόνος (άπλετος) και διάθεση για «κάψιμο». Παίρνεις την κόπια του Football Manager 2008, λοιπόν, βάζεις από κάτω και τις λίστες σου και αρχίζεις το παιχνίδι… Λίστες, ναι. Διότι κάθε «μάνατζερ» που σέβεται την ιδιότητά του έχει κάνει δουλειά πολύ καιρό πριν πιάσει την κόπια στα χέρια του. Παρακάτω, λοιπόν, και χωρίς πολλά – πολλά αναφέρω την 11άδα (πάντα και μόνο σε σχηματισμό 4-2-3-1) που με κάνει ακόμα και σήμερα να περηφανεύομαι για τις scouting abilities μου.
Μια ενδεκάδα γεμάτη νεανικό ενθουσιασμό, μια ενδεκάδα που ξεχείλιζε από ταλέντο. Κάτω από τα δοκάρια ο Νιγηριανός Βίνσεντ Ενιεγιάμα που ήταν και ο μεγαλύτερος σε ηλικία (25) για ευνόητους λόγους. Στην άμυνα από δεξιά έπαιζε ο Άντονι Βάντεν Μπόρε που την έβγαζε μονίμως πάνω από τη μεσαία γραμμή, αριστερά ο πιο αμυντικός Αργεντινός Ματίας Καχάις και στο κέντρο οι Νεντούμ Ονουόχα και Μίκα Ρίτσαρντς.
Μπροστά, στα χαφ, οι υπερπαίχτουρες Τζορτζίνιο Βαϊνάλντουμ, 17 ετών, και ο δύο χρόνια μεγαλύτερος Έβερ Μπανέγα. Στα πλευρά έπαιζε δεξιά ο μεγάλος Ρουμάνος Γκάμπριελ Τόρχε, αριστερά ο Φινλανδός αρτίστας Μίκα Αρίταλο και σε θέση 10 ο Αργεντίνος Πάμπλο Πιάτι. Στην κορυφή της επίθεσης έστεκε μόνος, έρημος αλλά πραγματικά φονικός ο Κολομβιανός Κρίστιαν Νάζαριθ. Αυτός, μετά από δύο χρόνια στον Παναθηναϊκό πουλήθηκε στη Λίβερπουλ έναντι 100 εκατομμυρίων ευρώ…
Κώστας Βαϊμάκης: Η «καταραμένη καριέρα» των 128 σεζόν
Έχοντας παίξει με διάφορες ομάδες στο Championship Manager 2001-2002, ήρθε κάποια στιγμή η απόφαση να αναλάβω τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αν και οπαδός της Λίβερπουλ, αφενός την είχα αναλάβει σε κάποια άλλη φάση της καριέρας μου, οδηγώντας την σε στιγμές δόξας, αφετέρου ήθελα να πιάσω στα χέρια μου έναν από τους αγαπημένους μου παίκτες ever, τον Ρουουντ Φαν Νίστελροϊ και να μεγαλουργήσουμε παρέα. Ούτως ή άλλως οι αγγλικές ομάδες στο CM ήταν πάντα ένα υπέροχο challenge: δεν μπορούσες να πάρεις μη-κοινοτικούς που δεν είχαν αρκετές διεθνείς συμμετοχές, δεν έβγαζαν εύκολα άδεια εργασίας στο Νησί, οπότε τα διάφορα αγαπημένα πουλέν, όπως ο Μαξίμ Τσιγκάλκο, ο Σεργκέι Νικιφορένκο, ο Ασάνε Εντόι ή ο Ισαάκ Οκορόνκβο είτε δεν έρχονταν ποτέ, είτε έρχονταν σε μεγάλη ηλικία, αφού πρώτα είχαν γίνει μεγάλοι και τρανοί. Κι αν τελικά έρχονταν, έρχονταν και σε μεγάλη και τρανή τιμή.
Αυτό που ξεκίνησε σαν πλάκα, με το πλάνο να λέει πως θα το παρατούσα μόλις συνταξιοδοτούνταν και οι τελευταίοι υπαρκτοί παίκτες και θα ήμουν αναγκασμένος να ψωνίσω παίκτες που θα έβγαζε το παιχνίδι γύρω στα 2020, τελικά συνεχίστηκε. Διότι κάπως κόλλησα, διότι η χωρητικότητα του «Ολντ Τράφορντ» είχε αυξηθεί τόσο που χώραγε πλέον τη μισή πόλη, διότι τα έσοδα της ομάδας και το διαθέσιμο μπάτζετ για μεταγραφές δεν είχαν ταβάνι και διότι είχα βρει «φανταστικούς» παίκτες όλα αυτά τα χρόνια, που ήταν όντως φανταστικοί. Και είπα να το συνεχίσω, όσο πάει και να δω τι εκπλήξεις θα μου επεφύλασσε το παιχνίδι.
Μια από τις πιο ευχάριστες, ήταν ο 76χρονος Attacking Midfielder Right/Center που φυσικά αγόρασα και φυσικά τον έβαλα να παίξει δίνοντας «τόπο στα νιάτα» (δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα αυτού του λυκόπουλου…). Και η πιο δυσάρεστη, ήταν μια διακοπή ρεύματος, την ώρα που έκανα «save», που έκανε το αρχείο να «χτυπήσει» και την καριέρα μου στον πάγκο της Γιουνάιτεντ να τερματιστεί… πρόωρα, μετά από «μόλις» 128 σεζόν…
Νίκος Ράλλης: Ποια Ατλέτικο; Το δίπολο Ρεάλ-Μπαρτσελόνα το έσπασε η Μπιλμπάο...
Χιλιάδες ώρες, χιλιάδες τσιγάρα, χιλιάδες παραγγελίες, ατελείωτο ξενύχτι. Ποιο ξενύχτι βασικά; Μεσημέρι πήγαινε… Τα καλύτερα, πιο ανέμελα και -δεδομένα- πιο «καμένα» χρόνια μας! Με την καλή έννοια. Χρειάζεται και αυτό το «κάψιμο», κάνει καλό. Δεν το κόψαμε το σπορ, βέβαια, αλλά όσο μεγαλώνεις, και αυξάνονται οι υποχρεώσεις, τόσο λιγότερο… καίγεσαι! Προσπαθώ να επικεντρωθώ σε κάποια από τις αμέτρητες ιστορίες, που χάραξε στο μυαλό μου το αγαπημένο μας παιχνίδι.
Θυμάμαι τα… μπαλάκια, με τι αγωνία τα κοιτούσαμε στην οθόνη, μέχρι να μπει το γκολ ή να διώξει το «ταγάρι», που είχαμε στην άμυνα. Και, προφανώς, στο μυαλό μου τριγυρίζουν ακόμη μερικά ονόματα πραγματικών μύθων από την πιο μυθική έκδοση, ίσως, το Championship Manager 2001-2002: Ταρίμπο Γουέστ, Μαξίμ Τσιγκάλκο, Το Μαδέιρα και πόσοι ακόμα. Στα πιο… φρέσκα παιχνίδια, για να γράψω και μία από τις δεκάδες εμπειρίες μου -χωρίς να υπολογίζω τις φορές, που κόντεψα να διαλύσω πληκτρολόγιο, ποντίκι, οθόνη από τα νεύρα μου- θυμάμαι σε ένα save του 2005, με Αϊντχόφεν (για κάποιον λόγο), να κερδίζω τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον τελικό του Champions League, χωρίς load και άλλα κόλπα, και να το πανηγυρίζω… τρέχοντας! Όχι, καμία υπερβολή. Σηκώθηκα και έτρεξα, καταλήγοντας να πέσω με τη μούρη στον καναπέ. Μπορεί να έκλαψα και λίγο, δεν θυμάμαι.
Πιο πρόσφατα, το FM12, μετά το αγαπημένο μας CM 01-02, είναι ό,τι καλύτερο έπαιξα ποτέ. Οι ώρες, δε, που «έγραψα» σε αυτό, φανερώνουν ότι κάτι… μου έκανε η προ δεκαετίας έκδοση. Διαλύθηκα. Και ομολογώ ότι κατά καιρούς βρίσκω κάποια updates και επιστρέφω… Ήταν, ίσως και επειδή τότε ακόμη υπήρχε… χρόνος για «κάψιμο». Πάντως, αντικειμενικά (και καλά), το FM12 ήταν ιστορικό από κάθε άποψη. Εκεί «άλλαξε» το πράγμα. Μπήκε σε μία εντελώς νέα εποχή το παιχνίδι. Καλώς ή κακώς. Από τότε έγινε… κανονική επιστήμη. Δεν αρκεί, δηλαδή, ένα χαρτί δίπλα σου για σημειώσεις. Θες μπλοκ ολόκληρα, χάρακες μοιρογνωμόνια. Υπερβάλλω, αλλά καταλάβατε. Για να το κλείσω, και να πάμε στον επόμενο φίλο, είπα να βάλω και αγαπημένη 11άδα-ομάδα.
Το save με Αθλέτικ Μπιλμπάο το 2012. Αδιανόητη αίσθηση να «σπας» το δίπολο Ρεάλ-Μπαρτσελόνα και αργότερα να κατακτάς και… κάνα Champions League. Πάμε. Σας τους γράφω στα αγγλικά, για να τους βρείτε, αν και αρκετούς τους ξέρετε: Gorka Iraizoz, Borja Ekiza, Mikel San Jose, Cesar Azpilicueta, Nacho Monreal, Javi Martinez, Ander Herrera, Benat Etxebarria, Markel Susaeta, Iker Muniain, Fernando Llorente. Και Oscar De Marcos πάγκο, μεγάλη καψούρα. Καληνύχτα. Και χρόνια πολλά, παιχνιδάρα!
Σταύρος Χονδροθύμιος: Ο ταλαντούχος κύριος Μαδέιρα και η παραίτηση
Η γνωριμία μου με το μάνατζερ έγινε στο μακρινό 1997 και ήταν έρωτας με την πρώτη… ματιά! Επί σειρά ετών κάποιες νύχτες τις περνούσα παρέα με τους Τσιγκάλκο, Φάντεν Μπόρε, Πιάτι, Αντού, Ταρίμπο Γουέστ, Ααριτάλο, Καρντένας, Μοκοένα.
Αλλά το απόλυτο πουλέν, αυτός που αποτελούσε μέλος του ρόστερ κάθε ομάδας που αναλάμβανα στην έκδοση του 2001/02 (που αρκετοί θεωρούν πως είναι μια από τις καλύτερες του παιχνιδιού), ήταν ο αξεπέραστος Το Μαδέιρα. Έπαιζε σε μικρή ομάδα της Πορτογαλίας, ήταν πάμφθηνος, ερχόταν σε οποιαδήποτε ομάδα και το σημαντικότερο είναι ότι… παστέλωνε δεκάδες γκολ κάθε σεζόν. Απλά σε αντίθεση με τους παραπάνω παίκτες, ο Το Μαδέιρα ΔΕΝ υπήρχε. Όχι μεταφορικά όπως χρησιμοποιείται η συγκεκριμένη φράση για κάτι φοβερό και τρομερό, αλλά κυριολεκτικά! Ήταν ένα ψεύτικο προφίλ ποδοσφαιριστή, που κατόρθωσε όμως να γίνει σημείο αναφοράς κάθε παίκτη.
Το περιστατικό που δεν θα ξεχάσω ποτέ από την πολυετή… καριέρα μου, ήταν όταν είχα αναλάβει την αγαπημένη μου Καβάλα, που μόλις είχε ανεβεί στη μεγάλη κατηγορία και έκανα μεγάλα όνειρα. Με λύπη συνειδητοποίησα ότι η διοίκηση δεν μου έδωσε ούτε μισό ευρώ για μεταγραφές και αναγκάστηκα να γεμίσω το ρόστερ με υπερήλικες φίρμες που ήταν ελεύθεροι μεν, δεν έβγαζαν σερί τρία ματς με τίποτα δε, όπως οι Ιταλοί Μορένο Τοριτσέλι και Βιντσέντσο Μοντέλα και άλλα... φιντάνια! Καταφέραμε να σωθούμε νωρίς, να τερματίσουμε στην όγδοη θέση και να πάρουμε το Κύπελλο μετά από έναν τελικό που επικρατήσαμε 1-0, αν και είχαμε μόλις τρεις τελικές προσπάθειες και ο αντίπαλος 31!
Σε πελάγη ευτυχίας, ονειρευόμουν τη συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και ετοιμαζόμουν για τις μεταγραφές. Η ψυχρολουσία δεν άργησε να έρθει. Το μπάτζετ ήταν και πάλι ΜΗΔΕΝ ευρώ. Παρά την απογοήτευση σκέφτηκα ότι πουλώντας κάποιους, ίσως μαζέψω μερικά χρήματα έστω για να δώσω σε συμβόλαια ελευθέρων παικτών, αλλά ούτε εκεί βρήκα σωτηρία, διότι ενώ πουλούσα, στο ταμείο το 0 ευρώ έμενε αμετάβλητο.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, ήταν μια πρόταση που μου έκανε το Χαϊδάρι για έναν πιτσιρικά που είχα και δεν τον χρησιμοποιούσα σχεδόν ποτέ. Το ποσό της προσφοράς; 275.000 ευρώ! Ε, εκεί μου γύρισε το μάτι. Πώς γίνεται μια ομάδα που παλεύει για τη σωτηρία της στη Β' κατηγορία να δίνει τόσα χρήματα για νεαρό ποδοσφαιριστή και εγώ να έχω κατακτήσει Κύπελλο με την ομάδα, να την έχω βγάλει στην Ευρώπη και να μην έχω ούτε ένα ευρώ; Αυτομάτως έκανα κάτι που δεν είχα κάνει πότε στη… μανατζερική μου ζωή μέχρι τότε και ούτε ξαναέκανα ποτέ. ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΑ! Ναι, παραιτήθηκα κι ας ήθελα σαν τρελός να παίξω με την ομάδα της πόλης μου στη διοργάνωση της UEFA.
Σημαντική λεπτομέρεια (μπορεί και όχι) ότι ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Καβάλα εκείνη την εποχή ήταν ο Μάκης Ψωμιάδης…
Νικόλας Ακτύπης: Μίχαελ Φρόχλιχ, ο μεγαλύτερος παιχταράς που δεν υπήρξε ποτέ!
Πρέπει να ήταν το σωτήριο έτος 2013 ή κάπου εκεί κοντά όταν ο καλός Θεός του Football Manager έφερε στον δρόμο μου εκείνο τον παιχταρά. Μπορεί να μην θυμάμαι καλά την σεζόν, αλλά το όνομα δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Μίχαελ Φρόχλιχ, κύριοι (ή Φρέχλιχ, αφού το «ο» είχε από πάνω εκείνη την διπλή τελεία που αλλάζει την προφορά και κινδυνεύεις να πάθεις αγκύλωση σιαγόνας για να το προφέρεις με σωστά γερμανικά).
Ένας χαφ από τις ακαδημίες της Κολωνίας, που σε αντίθεση με το παρατσούκλι της ομάδας (τράγοι), μόνο τραγί δεν ήταν! Αν και μόλις 16 ετών, αυτός ο θαυματουργός regen είχε attributes που έκαναν ακόμη και τον Τσάβι να μοιάζει με κράμα Βαγγέλη Κουτσουρέ-Τριαντάφυλλου Μαχαιρίδη, με κάθε σεβασμό στους ανθρώπους. Εδώ λέμε ότι μέχρι κι ο Τσάβι έμοιαζε τσουρουκάς.
Με συνοπτικές διαδικασίες φεύγει η πρώτη πρόταση. Απορρίπτεται… Επανέρχομαι με τα διπλάσια λεφτά. Ξανά αμετακίνητη η διοίκηση των τράγων. Έτσι είστε ρε Γερμαναράδες; Και μας βάλατε στα μνημόνια και δεν μου δίνετε τον παίχτη; Υπάρχει και ο editor, τον οποίο κατέβασα για πρώτη και μοναδική φορά (τότε δεν έβγαινε μαζί με το παιχνίδι), μόνο και μόνο για να δω ντυμένο στα πράσινα τον Φρόχλιχ που πέντε χρόνια αργότερα είχε 20 στα μισά attributes του και πουλήθηκε για ένα καράβι λεφτά στην Μπαρτσελόνα. Παίρνοντας –φυσικά- με το «καλημέρα» την θέση του Τσάβι…
Γιάννης Πολιάς: Το λεγόμενο καραντινάτο
Καταρχήν θα πω τίμια και παντελονάτα πως δεν θεωρώ εαυτόν κλασικό μανατζερικό. Κάτι που άργησε να μπει PC στην πατρική κατοικία, κάτι που η αφεντιά μου ανήκε στη γενιά που έλιωσε στο PlayStation, το FM καθυστέρησε να μπει στη ζωή μου, αν και το είχα γνωρίσει ως CM ακόμα σε σπίτι φίλου στις αρχές των 00’s.
Μετά από περιστασιακά λιωσίματα κυρίως μεταξύ 2013 και 2015, ήρθε το σωτήριον –μπορεί και όχι- έτος 2020 για να αναπληρωθεί το χαμένο έδαφος. Λίγο πολύ τα ξέρετε, κορωνοϊός, καραντίνα, κλεισούρα και μπόλικος ελεύθερος χρόνος, με την Sports Interactive να κάνει την κίνηση-ματ προσφέροντας το παιχνίδι δωρεάν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Μην τα πολυλογώ, η δοκιμή εξελίχθηκε γρήγορα σε αγορά και ακολούθησαν 479 ώρες αγνού καψίματος, με ένα μονάχα save: Η διάρκεια αυτού, 25 σεζόν, με περάσματα από τον Άρη, τον Παναιτωλικό, τη Λάτσιο και τη Λίβερπουλ – συν μία βαριεστημένη περιπέτεια λίγων ημερών στην εθνική Ισπανίας.
Απολογισμός, 24 τρόπαια, ανάδειξη του Παναιτωλικού σε ευρωπαϊκή υπερδύναμη και 1,67 δισεκατομμύρια ευρώ για μεταγραφές... ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
