Το μπρα-ντε-φερ του προοδευτικού Γκουαρδιόλα με τον μεθοδικό Τούχελ!

Τα μεγάλα παιχνίδια είναι για τους μεγάλους παίκτες. Οι προσωπικότητες βγαίνουν μπροστά, δεν λυγίζουν από την πίεση. Είναι αναμετρήσεις που κρίνονται κατά πολλοίς και από τους προπονητές! 

Πόσω μάλλον όταν θα δούμε ένα μπρα-ντε-φερ του σπουδαίου, προοδευτικού και επαναστατικού Πεπ Γκουαρδιόλα απέναντι στον μεθοδικό, εργατικό και λάτρη του τακτικού σκέλους, Τόμας Τούχελ.

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα άλλαξε τις συνήθειές του και διάλεξε κάτι τελείως διαφορετικό. Έκανε στην άκρη το αγαπημένο του 4-3-3 και το γύρισε σε 4-4-2 χρησιμοποιώντας δύο false-9 που είχαν συγκεκριμένες δουλειές να κάνουν μέσα στο γήπεδο. Ο Μαχρέζ με τον Φόντεν πήραν τους παραπάνω ρόλους, με τον πρώτο να γίνεται από εξτρέμ φορ και ο δεύτερος να κινείται στο πλάι του και να μετατοπίζεται από τα χαφ στην επίθεση. Οι δυο τους δεν παίζουν κλειστά στην επίθεση αλλά ανάμεσα στο ένα μπακ και στο ένα στόπερ. Με σαφέστατους ρόλους να τραβιούνται για να αποτελούν τα σκαλοπάτια στη δημιουργία επιθέσεων και να ανοίγουν χώρους προς τα χαφ και τα φουλ-μπακ.

Σημαντικό ρόλο στο 4-4-2 του Γκουαρδιόλα παίζει και η μεταμόρφωση του Μπερνάρντο Σίλβα. Τα τέσσερα χαφ παίζουν με ρόμβο, έχοντας έναν καθαρό κόφτη τον Ρόδρι, τον Γκιντογκάν με τον Μπερνάρντο Σίλβα ως εσωτερικούς μέσους και τον Ντε Μπρόινε δεκάρι. Ο Πεπ ήθελε τον Σίλβα στα χαφ ώστε να έχει έναν ακόμη εξαιρετικό χειριστή της μπάλας που μπορεί να βοηθήσει στην κυκλοφορία της, να παίξει κάθετα και να απειλήσει έξω από την περιοχή. Παράλληλα, ο Ντε Μπρόινε φαίνεται πως έχει την οδηγία να λειτουργεί εκτός από οργανωτής αλλά και ως επιθετικός, ο οποίος θα τρυπώνει ανάμεσα στα δύο φορ (Μαχρέζ-Φόντεν) σαν target-man, ενώ με την αντίθετη κίνηση των «false-9» υπάρχουν χώροι και για τους Σίλβα-Γκιντογκάν, αλλάζοντας έτσι ρόλους.

Όλα τα παραπάνω συν το γεγονός πως οι οι μπακ κλείνουν προς τα μέσα και στο πλάι του Ρόδρι, αφήνοντας μόνο το δίδυμο των στόπερ να παίζει σχεδόν πάνω στη σέντρα, κάνει τους παίκτες της Σίτι να υπερέχουν αριθμητικά των αντιπάλων τους και να δημιουργούν ένα συνολικά μεγάλο τρίγωνο στο γήπεδο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να... εγκλωβίζει τον αντίπαλο και δεν του επιτρέπει να κυκλοφορήσει την μπάλα, αλλά και να βγει ορθολογικά στην κόντρα-επίθεση, αφού δεν έχει τους κατάλληλους χώρους είτε από τον άξονα είτε από τα πλάγια.

O Τόμας Τούχελ είναι ένας μεθοδικός προπονητής, ο οποίος προσπαθεί να περάσει τη φιλοσοφία του σε κάθε ομάδα που εργάζεται. Πρόκειται για τον... απόγονο του Γιούργκεν Κλοπ, προσπαθώντας να εξομοιώσει το «Gegenpressing». Το «Gegenpressing» σημαίνει αντεπίθεση στα γερμανικά, ωστόσο το εν λόγω στιλ παιχνιδιού διαφέρει από την κλασική κόντρα-επίθεση. Άμεση πίεση με το που χαθεί η μπάλα, γρήγορη επαναφορά των ποδοσφαιριστών στον σχηματισμό της ομάδας, δημιουργώντας παράλληλα παγίδες και τρίγωνα στον αντίπαλο, μην αφήνοντάς τον να πάρει... ανάσα και αναγκάζοντάς τον να υποπέσει σε λάθος ή σε βαθειά μπαλιά. 

Μεγάλο ρόλο στο παιχνίδι παίζουν τα φουλ-μπακ, τόσο στην πίεση του αντιπάλου όσο και στην γρήγορη κυκλοφορία και στην ταχύτατη μεταφορά της μπάλας από την άμυνα στην επίθεση. Το transition game της Τσέλσι είναι από τα πιο γρήγορα και αποτελεσματικά στην Ευρώπη, με τον Τούχελ να βάζει τα φουλ-μπακ διαρκώς στην εξίσωση και στην κυκλοφορία, παίζοντας αρκετά από τα πλάγια με ντουμπλαρίσματα και κάθετες μπάλες ανάμεσα στα αντίπαλα μπακ και στόπερ. 

Ο Τούχελ θέλησε να δώσει μια αμυντική ασφάλεια στην Τσέλσι, χρησιμοποιώντας διαρκώς τριάδα στα στόπερ. Πέραν του γεγονότος ότι κέρδισε έναν ακόμη κεντρικό αμυντικό και ότι η τριάδα δίνει μεγαλύτερο πλάτος στην άμυνα, καλύπτοντας τις επιθετικές προσπάθειες του αντιπάλου, ο Τούχελ κατάφερε να κερδίσει και στο build-up. Καντέ και Ζορζίνιο που είναι ως επί το πλείστον τα δύο χαφ έρχονται κοντά στα στόπερ για να βοηθήσουν στην κυκλοφορία και στη δημιουργία του παιχνιδιού, όντας τα σκαλοπάτια για την μεταφορά της μπάλας, ο Μεντί παίζει και αυτός σχετικά ψηλά και κοντά στα στόπερ ενώ το ένα μπακ κλείνει προς την πλευρά που παίζεται η μπάλα, δίνοντας στήριγμα, και το άλλο παίρνει το πλάτος.

Παράλληλα, ο Τούχελ με το 3-4-1-2 (το οποίο ορισμένες φορές γίνεται είτε 3-4-2-1 είτε 3-4-3), έχει τον Μάουντ σε ρόλο μεσοεπιθετικού. Ο νεαρός Άγγλος έχει τον ρόλο του... διπλού πράκτορα, βοηθώντας τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση. Είναι το βαρόμετρο στην απόδοση της Τσέλσι, αφού είναι ο ποδοσφαιριστής που πρέπει να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του και συνήθως τους Χάφερτς, Βέρνερ που κάνουν διαρκώς αντίθετες κινήσεις (είτε βγαίνοντας ο ένας στο πλάι και ο άλλος κάνει κίνηση φορ είτε με τον έναν να τραβιέται στα χαφ και τον άλλο να βγαίνει στην πλάτη του με κάθετη κίνηση). Την ίδια ώρα, είναι ο πρώτος παίκτης που θα βοηθήσει στο πρέσινγκ τα δύο φορ όταν χαθεί η μπάλα, ενώ σε δευτερεύοντα ρόλο θα μαζευτεί στον άξονα κοντά σε Καντέ-Ζορζίνιο ώστε να δημιουργήσουν υπεραρθμία στα μαρκαρίσματα.

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα και ο Τόμας Τούχελ θα έχουν ένα ακόμη μπρα-ντε-φερ τη φετινή σεζον. Ο Γερμανός τα έχει πάει εξαιρετικά ως τώρα κόντρα στον Καταλανό, εγκλωβίζοντάς τον. Ωστόσο, ο Πεπ έχει πάντα τον τρόπο να σε εκπλήξει και να σε πιάσει απροετοίμαστο, αλλάζοντας έστω και κάτι μικρό που δεν μπορούμε καμιά φορά να το καταλάβουμε αμέσως. Ο Τούχελ από την άλλη είναι ο άνθρωπος που θα σε παγιδεύσει, θα σου εξουδετερώσει τα ατού και θα βρει τον τρόπο να δραπετεύσει ακόμη και αν οι συνθήκες ενός αγώνα είναι αρκετά δύσκολες και οι απαιτήσεις υψηλές...