All Star Game 2023: Τι κρατάμε, τι πετάμε από το γεμάτο τριήμερο στη Γιούτα!

Η σεμνή τελετή του All Star Weekend έλαβε για φέτος τέλος!

Το πάντοτε ευχάριστο «παράθυρο» μέσα στην ασταμάτητη σεζόν του ΝΒΑ ολοκληρώθηκε, και οι ομάδες σιγά σιγά θα επιστρέψουν στην καθημερινότητα για την τελική ευθεία της χρονιάς. Άλλωστε, πάντα στις ΗΠΑ σχολιάζουν μια αθλητική χρονιά υπό το πρίσμα του πριν και μετά το All Star Break, επομένως η δράση... τώρα αρχίζει!

Το sport-fm.gr παρακολούθησε τα τεκταινόμενα στο τριήμερο των αστέρων του ΝΒΑ και συνοψίζει τα όσα συνέβησαν στη Γιούτα και θα μας μείνουν αξέχαστα, αλλά και αυτά που μάλλον θα… λησμονήσουμε γρήγορα!

Τι κρατάμε

Το ρεκόρ του Τέιτουμ
Μπορεί για πολλούς να μην έχει σημασία καθώς έγινε στο πλαίσιο ενός αγώνα επίδειξης, αλλά ο Τζέισον Τέιτουμ έγραψε ιστορία στο παρκέ του «Delta Center»! Ο φόργουορντ των Σέλτικς πέτυχε 55 πόντους κι έσπασε το ρεκόρ 52 πόντων του Άντονι Ντέιβις, που όταν είχε… συμβεί το 2017, λέγαμε πως πολύ δύσκολα θα καταρριφθεί.



Ο «JT» έδειξε από την αρχή απίστευτη όρεξη και έμοιαζε να απολαμβάνει κάθε στιγμή, ενεπλάκη σε… μίνι κόντρες με τον συμπαίκτη του στη Βοστόνη, Τζέιλεν Μπράουν, και στο τέλος κατέληξε να γράψει το όνομά του με «χρυσά γράμματα» στην ιστορία του Al Star Game, σε μία εμφάνιση που θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια και του έδωσε φυσικά και το βραβείο του MVP.

Το All Star Draft
Η φετινή πρωτοτυπία του ΝΒΑ να διεξάγει ουσιαστικά τη διαδικασία επιλογής ομάδων αμέσως πριν το παιχνίδι, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, κυρίως χάρη στην απίστευτη όρεξη των Γιάννη και ΛεΜπρόν να σπάσουν πλάκα!

Η όλη σεκάνς με τον «Greek Freak» να εμφανίζεται με… τεφτέρι αλλά παρόλα αυτά να κάνει γκάφα κατά τη διαδικασία, το σκηνικό με τον Χόλιντεϊ και το πικάρισμα μεταξύ των δύο αρχηγών, έδωσε μία πολύ ευχάριστη νότα στη βραδιά και κάτι μας λέει πως η λίγκα θα υιοθετήσει το συγκεκριμένο μοντέλο και τις επόμενες χρονιές.



Ο Μακ ΜακΚλάνγκ
Μπορούμε με άνεση να πούμε πως ο εκρηκτικός γκαρντ, τον οποίο δεν ήξερε κανείς πριν να αρχίσει το τριήμερο στη Γιούτα, όχι μόνο έκλεψε την παράσταση, αλλά αναβίωσε τη χαμένη αίγλη ενός διαγωνισμού που φαινόταν να αργοπεθαίνει!

Ο ύψους 1.88 γκαρντ των Σίξερς απέδειξε περίτρανα ότι «white men can jump», σηκώνοντας όλο το κοινό αλλά και τους κριτές στο πόδι με τα απίθανα και εφευρετικά καρφώματά του, που ήταν τα καλύτερα που έχουμε δει στο Dunk Contest από το 2016, όταν αναμετρήθηκαν οι Άρον Γκόρντον και Ζακ ΛαΒίν με νικητή τον δεύτερο.

Ειδικά το πρώτο του αριστούργημα, που πηδάει πάνω από δύο παίκτες, χτυπάει πρώτα την μπάλα στο ταμπλό και μετά καρφώνει ανάποδα, θα είναι σε κάθε μελλοντικό highlight reel του All Star Game!



Ο «Dame Dolla»
Με τον Στεφ Κάρι δυστυχώς να απουσιάζει από το event, ο Ντέιμιαν Λίλαρντ αποφάσισε να μπει… στα παπούτσια του, καθώς ο τρόπος με τον οποίο αγωνίστηκε στο «All Star Game» θύμισε πολύ τον «Chef».

Ο Λίλαρντ χωρίς να εντυπωσιάσει κέρδισε στον διαγωνισμό τριποντών σκοράροντας το τελευταίο σουτ με το οποίο προσπέρασε τον Μπάντι Χιλντ, αποδεικνύοντας ότι ακόμα και στους αγώνες επίδειξης, συνεχίζει να είναι ο πιο clutch παίκτης σε όλο το ΝΒΑ!

Κατά τη διάρκεια του κυρίως αγώνα, ήταν από τους πλέον ορεξάτους δείχνοντας σε πολλές περιπτώσεις το απίθανο range του. Η «Dame Time», μάλιστα, ξαναμίλησε και στο All Star Game, καθώς ο Λίλαρντ ήταν αυτός που με σουτ… από το σπίτι του χάρισε τη νίκη στην Team Giannis.



Oι 113.726 πόντοι σε μία αγκαλιά
Μπορεί να πέρασε στα… ψιλά, όμως η συγκεκριμένη σκηνή ήταν μάλλον η πιο συγκινητική ολόκληρου του τριημέρου! Στο ημίχρονο του All Star Game, η λίγκα τίμησε τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, που προ ολίγων εβδομάδων έγινε πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ.

Στη σκηνή μαζί του, ανέβηκαν οι δύο θρύλοι τους οποίους ξεπέρασε για να φτάσει σε αυτή τη θέση, ο Καρλ Μαλόουν και ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ. Οι τρεις τους αγκαλιάστηκαν, σε μία αγκαλιά που εμπεριέχει 113.726 πόντους και 54 χρόνια ιστορίας της κορυφαίας λίγκας του πλανήτη!

Το γεγονός μάλιστα, πως αυτός που παρουσίασε τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, ήταν ο παλιός του συμπαίκτης και καλός φίλος, Ντουέιν Γουέιντ, μόνο ενίσχυσε την ανατριχίλα της στιγμής αυτής. Δεν κλαίμε εμείς, εσείς κλαίτε!

Τι πετάμε

Το απουσιολόγιο
Η αλήθεια είναι πως κάθε χρόνο την περίοδο του All Star Game όλο και κάποιος υπάρχει που δεν μπορεί να αγωνιστεί λόγω τραυματισμού, ωστόσο φέτος παράγινε το κακό! Ήδη πολύ καιρό πριν το τριήμερο, γνωρίζαμε πως δεν θα βρεθούν στο παρκέ του «Delta Center» οι Κέβιν Ντουράντ, Ζάιον Γουίλιαμσον και Στεφ Κάρι. Ειδικά η απουσία του τελευταίου, πλήγωσε πολύ μεγάλο μέρος του φιλάθλου κοινού, που ήθελε να τον δει και πάλι να τα… στάζει από παντού.

Ωστόσο, τα προβλήματα δεν σταμάτησαν εκεί, αφού ο Γιάννης αγωνίστηκε μία φάση λόγω του χτυπήματος στον καρπό, ενώ ο ΛεΜπρόν Τζέιμς δεν έπαιξε στο δεύτερο ημίχρονο επειδή τραυματίστηκε στο δάκτυλο! Καταλήξαμε λοιπόν να βλέπουμε Team Giannis-Team LeBron, χωρίς κανέναν από τους δύο αρχηγούς.



Η αφόρητη βαρεμάρα Γιόκιτς και Ντόντσιτς
Είναι απολύτως λογικό οι Ευρωπαίοι παίκτες, που δεν είναι τόσο… εναρμονισμένοι με την entertainment culture του αμερικάνικου αθλητισμού, να… ψιλοβαριούνται στο All Star Game. Οι Νίκολα Γιόκιτς και Λούκα Ντόντσιτς, όμως, το παράκαναν, δείχνοντας μία αδιαφορία που δεν αρμόζει στους δύο ίσως κορυφαίους παίκτες της λίγκας!

Ο μεν Σέρβος δεν είχε όρεξη ούτε καν να καρφώσει ή να πιάσει την μπάλα και αδιαφορούσε πλήρως για τα τεκταινόμενα, ενώ ο Σλοβένος πιάστηκε μέχρι και να χασμουριέται την ώρα που ο Λίλαρντ σκόραρε τρίποντο από το κέντρο! Γενικότερα, η εικόνα τους ήταν κάπως απογοητευτική, και απέπνεαν μία αύρα «εντάξει μωρέ, τη βγάλαμε την υποχρέωση».



Το αδιάφορο format του «Rising Stars»
Δεν αποτελεί μυστικό, πως ούτως ή άλλως το All Star Game των νεαρών, το «Rising Stars», ήταν ανέκαθεν ένα από τα πιο αδιάφορα event των «αστεράτων» τριημέρων. Ωστόσο, με το νέο format του χωρισμού των παικτών σε τέσσερις υποομάδες, μοιάζει πως έχασε και το όποιο ενδιαφέρον είχε, με αποτέλεσμα σχεδόν κανείς να μην έχει ασχοληθεί με την Team Pau (Gasol), που κέρδισε το event νικώντας την Team Joakim (Noah).

Είναι πολύ σωστό που η λίγκα ψάχνει τρόπους να διαφοροποιήσει το προϊόν και να αλλάξει τη συνταγή, όμως στο συγκεκριμένο κομμάτι φαίνεται πως το νέο μοντέλο δεν λειτουργεί και δεν προσελκύει ιδιαίτερα τους fans, επομένως ίσως θα ήταν καλή η επιστροφή στο προηγούμενο format, όπου ουσιαστικά αναμετρούνταν οι κορυφαίοι Αμερικανοί με τους κορυφαίους μη Αμερικανούς νεαρούς παίκτες.



Η παντελής έλλειψη ανταγωνισμού
Είναι απολύτως κατανοητό και θεμιτό πως ο ανταγωνισμός δεν είναι ο σκοπός ενός event σαν το All Star Game. Ο στόχος είναι, πέρα από τον δεδομένο (να ρέει το χρήμα), το θέαμα και μία ξέγνοιαστη βραδιά αστέρων που θα απολαύσουν οι εκατομμύρια φίλοι της λίγκας ανά τον πλανήτη.

Παρόλα αυτά, νομίζω πως όλοι οι σκληροπυρηνικοί φίλοι του ΝΒΑ, έχουν την κρυφή επιθυμία να δουν κάποια στιγμή ένα All Star Game να μην είναι αγώνας επίδειξης, αλλά κανονικός αγώνας. Μερικές φορές, έστω στα τελευταία λεπτά του αγώνα, συμβαίνει αυτό, όμως στη Γιούτα από το πρώτο μέχρι το καταληκτικό δευτερόλεπτο, δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή πραγματικού ανταγωνισμού.

Είναι σίγουρο πως τόσο οι ομάδες όσο και οι παίκτες δεν θα ήθελαν να ρισκάρουν κάτι τέτοιο, ωστόσο είναι δεδομένο πως μία τέτοιου τύπου εξέλιξη όχι μόνο θα εκτόξευε τη φήμη του All Star Game στη στρατόσφαιρα, αλλά και θα έδινε ένα παραπάνω κίνητρο στους παίκτες που… βαριούνται χωρίς κάτι να κερδίσουν.