• Έχω την εντύπωση ότι τελικά η εθνική μας σε αυτή την προκριματική φάση του Παγκοσμίου κυπέλλου θα πληρώσει πάρα πολύ ακριβά εκείνη την απίστευτη χαμένη ευκαιρία του Γκέκα στο παιχνίδι με τη Βοσνία στο Καραϊσκάκη. Τότε που ο Φάνης βρέθηκε ολομόναχος προ «κενής εστίας» και κατάφερε κι έχασε ένα από τα πιο εύκολα γκολ της διεθνούς καριέρας του. Τώρα τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά, με μία νίκη σε εκείνο το παιχνίδι…
• Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά μου φαίνεται ότι όπως πριν κάποια χρόνια είχαμε να λέμε για την ευκαιρία που έχασε στο τετ α τετ με τον Σμάϊχελ ο Αλεξανδρής στο Ελλάδα-Δανία κι είχαμε αποκλειστεί από τα τελικά, έτσι και τώρα θα λέμε γι΄ αυτή τη φάση, ειδικά μετά την ήττα στη Βοσνία.
• Βέβαια, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να παραδεχθούμε κάτι: Χθες φάγαμε όσα γκολ έπρεπε να είχαμε φάει στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι μας, στην Σλοβακία. Εκεί που είχαμε κερδίσει με 1-0, έχοντας όλη την τύχη με το μέρος μας. Δεν ξέρω αν το έχετε ξεχάσει, αλλά τον Οκτώβριο οι Σλοβάκοι είχαν δοκάρι, ο Τοροσίδης σε μία άλλη φάση είχε διώξει την μπάλα πάνω στην γραμμή κλπ, κλπ. Μιλάμε για τύχη βουνό.
• Και το ποδόσφαιρο, συνήθως, έτσι είναι. Δεν σου δίνει πάντοτε. Θα έρθουν κι οι στιγμές που θα σου πάρει πράγματα. Όχι ότι δικαιούμασταν τίποτα σπουδαίο στη Βοσνία, αλλά είναι αλήθεια ότι κι οι γηπεδούχοι πέραν του πάθους που έβγαλαν στο παιχνίδι τους, μόνο από στημένες φάσεις μας απείλησαν. Με τις δύο κεφαλιές του Τζέκο και τις άλλες δύο του στόπερ Βράνιες.
• Μπορεί δε ο Τζέκο να ήταν ο καθοριστικός παίκτης, αλλά πραγματικά στις δύο κεφαλιές του στόπερ της Βοσνίας υπήρξε αμυντική διάταξη-ανέκδοτο. Ούτε στη γειτονιά να αφήνεις τον αντίπαλο στόπερ μόνο του, ανενόχλητο να παίρνει την κεφαλιά από θέση γκολ. Και δη δύο φορές…
Κ. Νικολακόπουλος