Υπάρχει κι άλλος δρόμος

• Αρκετοί Ολυμπιακοί βλέποντας τη Γαλατασαράϊ να αποκλείει τη Σάλκε και να φτάνει στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ, σίγουρα θα στενοχωρήθηκαν και θα είπαν, «εμείς αποκλειστήκαμε από τη Σάλκε στους ομίλους με δύο ήττες κι οι Τούρκοι την πέρασαν στους 16 χωρίς ήττα».

• Έτσι όντως έγινε, με μία μεγάλη διαφορά φίλοι μου. Μπορεί να μας…ξινίζει, αλλά η Γαλατασαράϊ είναι ένα οικονομικό μέγεθος, που δεν είναι συγκρίσιμο ιδίως αυτή την εποχή για εμάς εδώ στην Ελλάδα. Οι Τούρκοι μόνο την τελευταία διετία αγόρασαν 16 πρώτης γραμμής ποδοσφαιριστές, πληρώνοντας στις προηγούμενες ομάδες τους πάνω από 50 εκ. Ευρώ!

• Προσέξτε: Δε λογαριάζω τα συμβόλαια των ίδιων των παικτών, τα οποία υπολογίζονται μόνο αυτά σε πολύ πάνω από 50 εκ. Ευρώ. Άλλωστε, ορισμένοι ήταν ελεύθεροι, με κορυφαίο το παράδειγμα του Ντρογκμπά. Μιλάμε δηλαδή για πάνω από 100 εκ. Ευρώ σε μεταγραφές μέσα σε μόλις δύο χρόνια. Και με πώληση μόλις δύο παικτών της, που της απέφεραν 20 εκ. Ευρώ.

• Θέλουμε δε θέλουμε, η Γαλατά στο οικονομικό επίπεδο πολύ απλά δεν παίζεται, σε σχέση με τα δικά μας δεδομένα. Τα δε έσοδα των Τούρκων (με μέσο όρο 45.000 εισιτήρια σε κάθε παιχνίδι στο γήπεδό τους) δεν έχουν καμία σχέση με των ελληνικών συλλόγων, ακόμη και με του Ολυμπιακού. Απλά σκεφθείτε ότι η Γαλατά αγόρασε παίκτη από τον Ολυμπιακό (χρυσοπληρώνοντας το Ριέρα), ενώ ο Ολυμπιακός από τη Γαλατά δανείστηκε τον Καζίμ.

• Δείτε μόνο από ποιες ομάδες αγόρασε τους παίκτες της η Γαλατά: από Ίντερ το Σνάϊντερ (πρώην Ρεάλ), από Ρεάλ τον Άλντιντοπ (πρώην Μπάγερν), από Γιουβέντους τον Μέλο, από Άρσεναλ τον Εμπούε, από Λάτσιο τον Μουσλέρα, από Ατλέτικο Μαδρίτης τον Ουϊφαλούζι… Κι ελεύθερο ολόκληρο Ντρογκμπά (πρώην Τσέλσι) και τους Κρις (πρώην Λιόν) και Ελμάντερ (πρώην Μπόλτον).

• Από δε την Τουρκία σάρωσε ό,τι υπήρχε. Τον περσινό πρώτο σκόρερ (33 γκολ!) Μπουράκ Γιλμάζ, τους διεθνείς Σελτσούκ, Άμραμπατ (πρώην ΠΣΒ). Μέχρι και τον Ουμούτ Μπουλούτ έφερε πίσω από την Γαλλία (Τουλούζ). Κι ακόμη τον στόπερ της εθνικής ομάδας του Καμερούν, τον Νουνκέ. Μιλάμε για εκατομμύρια επί εκατομμυρίων.

• Η Γαλατά κάνοντας μέσα σε δύο χρόνια 16 μεταγραφές αξίας, επαναλαμβάνω, πάνω από 100 εκ. Ευρώ κι έχοντας ένα έμπειρο προπονητή όπως ο Φατίχ Τερίμ, μπόρεσε μετά από τρία χρόνια τραγικών αποτελεσμάτων, να επιστρέψει πέρσι στην κατάκτηση του πρωταθλήματος Τουρκίας και φέτος να είναι πάλι το φαβορί για τον τίτλο, έχοντας φτάσει και στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ, με την εύνοια και της κλήρωσης, αφού στους ομίλους εκτός της Μάντσεστερ, είχε να αντιμετωπίσει τη ρουμάνικη Κλουζ και την Μπράγκα, ενώ και τη Σάλκε τώρα δεν την βρήκε στα καλύτερά της.

• Δηλαδή, υπήρξε συνδυασμός δουλειάς δύο ετών, μεγάλης ρέντας στις κληρώσεις και επιπροσθέτως μεταγραφών 100 εκ. Ευρώ. Και μπορεί να λέω και λίγα!

• Η Γαλατά επέλεξε τον δρόμο να φτιάξει ομάδα με δεκάδες επί δεκάδων εκατομμυρίων, που είχε κι έριξε στην αγορά. Ο Ολυμπιακός έχει άλλο δρόμο να επιλέξει, από την ώρα που ειδικά τώρα στην Ελλάδα της κρίσης δεν μπορεί να «παίξει» στην αγορά με τέτοια ποσά, επιπλέον έχοντας μόλις ξεχρεώσει οφειλές εκατομμυρίων Ευρώ από το παρελθόν. Μιλάμε για τον δρόμο της συστηματικής δουλειάς από πλευράς προπονητή, των προσεκτικών καλών μεταγραφών μέσω σωστού σκάουτινγκ, αλλά και της ανάδειξης ταλέντων από την Ελλάδα κυρίως, αλλά ίσως και το εξωτερικό.

• Σίγουρα είναι πιο δύσκολος ο δρόμος, αλλά ο μοναδικός, ιδιαίτερα αυτή την εποχή στο ποδόσφαιρό μας. Και όπως έχει αποδειχθεί μέσω πολλών άλλων παραδειγμάτων, βλέπε π.χ. Πόρτο, Λιόν, Ντόρτμουντ, φέρνει κι αυτός αποτελέσματα. Ίσως όχι άμεσα, αλλά φέρνει. Ας θυμηθούμε ότι μόλις πέρσι στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν η Μαρσέϊγ κι ο ΑΠΟΕΛ. Και στους 16 η Βασιλεία…

• Και πάνω απ΄ όλα ας έχουμε υπόψιν μας ότι ο Ολυμπιακός ειδικά πέρσι έχασε στο τελευταίο λεπτό την πρόκριση στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ και φέτος τερμάτισε τρίτος με εννιά πόντους. Άρα, έχει δυναμική ως σύλλογος κι ως ομάδα.