Εφιάλτης για τον αδιάβαστο Ολυμπιακό…

Απόλυτος διασυρμός. Ο Ολυμπιακός δεν ήρθε ποτέ στη Βαλένθια. Μια ομάδα με λευκές εμφανίσεις έπεσε στην παγίδα της Λεβάντε και έχασε με κάτω τα χέρια. Χωρίς σχέδιο και δίχως συγκέντρωση έκανε ότι δεν έπρεπε.

Η ισπανική ομάδα έπαιξε το κλασσικό της παιχνίδι. Περίμενε τον Ολυμπιακό και τον τσάκισε στην κόντρα. Στο πρώτο ημίχρονο του έβαλε δυο γκολ, του πήρε κόκκινη κάρτα, έχασε πέναλτι και άλλες δυο φάσεις για μεγαλύτερο σκορ. Απέναντι σε αυτά οι «ερυθρόλευκοι» δεν έκαναν τίποτα. Ούτε φάση.

Για την ακρίβεια δεν πλησίασαν ποτέ την περιοχή του Νάβας. Ναι, τα δυο πέναλτι που έβγαλαν την αποβολή του Αμπντούν και το δεύτερο γκολ, δεν ήταν. Μάλλον δεν ήταν. Προφανώς αδικήθηκε ο Ολυμπιακός. Γενικά όμως δεν μπήκε ποτέ στο ματς. Αιφνιδιάστηκε αν και ήξερε τι είχε να αντιμετωπίσει. Έζησε τον εφιάλτη σε γηπεδάκι απέναντι σε μια ομάδα γειτονιάς. Βαρύτατοι χαρακτηρισμοί.

Ναι, αλλά η εικόνα ήταν τραγική. Μόνο ο Φεϊσα προσπάθησε και κάπως ο Κοντρέρας. Ένας Ολυμπιακός που έπαιξε ψηλά και η Λεβάντε τον εκτέλεσε. Άλλη μια τραγική βραδιά για τον Χολέμπας που όλες οι φάσεις έγιναν από την πλευρά του. Η 7η-8η ομάδα της Ισπανίας έκανε γιο-γιο τον Ολυμπιακό. Σίγουρα η διαιτησία τον αδίκησε.

Πρώτα από όλα όμως αδίκησε ο ίδιος τον εαυτό του. Πολλά νευρά, κάρτες, κόκκινες, πέναλτι, ανοργανωσιά και πλήρες μπλοκάρισμα. Η Λεβάντε φαινόταν Μπαρτσελόνα και ο Ολυμπιακός έζησε μια από τις χειρότερες ευρωπαϊκές νύχτες του. Οι λεβαντίνοι έκαναν αυτό που όλοι περίμεναν. Κανένα τρικ. Βρήκαν μπόσιμο τον πρωταθλητή Ελλάδας και τον έκαναν ότι ήθελαν. Πανέξυπνα, από τα άκρα αφού οι μπακ των Πειραιωτών ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Το εύκολο είναι να σταθείς στη διαιτησία. Θα χάσεις το δάσος.

Η Λεβάντε με διπλή ζώνη άμυνας, σωστή τακτική και ανασταλτική λειτουργία δεν άφησε τον Ολυμπιακό καν να πλησιάσει προς την περιοχή. Το τρίτο γκολ από τον Μάρτινς ήρθε φυσιολογικά. Με κλασσικό τρόπο. Πρέσιγκ στον Φεϊσα, λάθος του Σέρβου, κόντρα και αντίο. Μόλις στο 58’ έκανε την πρώτη φάση ο Ολυμπιακός με το σουτ του Φεϊσα και το δοκάρι του Μανωλά. Πέραν τούτου ουδέν.

Μέχρι το φινάλε η Λεβάντε άγγιξε κι άλλα γκολ και ο Ολυμπιακός απλά την έβλεπε δίχως να αντιδρά. Το αριθμητικό μειονέκτημα ήταν εμφανέστατο και αξεπέραστο. Η πρόκριση πέταξε από το πρώτο κιόλας παιχνίδι και μάλιστα με σοκαριστικό τρόπο. Η ανωτερότητα της ισπανικής ομάδας με πολύ απλό τρόπο ήταν αποστομωτική. Ευρώπη τέλος και μάλιστα πρόωρα για τους «ερυθρόλευκους» που πήραν ότι άξιζαν στο «Σιουτάτ ντε Βαλένσια»…