Παίκτης μεγάλος, δεν υπάρχει (;) άλλος!

Τα προγνωστικά επιβεβαιώθηκαν. Για τέταρτη σερί χρονιά ο Λέο Μέσι είναι ο κορυφαίος της χρονιάς. Πήρε τη «Χρυση Μπάλα» και άφησε με τη γκρίνια τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Την άξιζε ο Αργεντίνος; Παικτάρα είναι. Εσπασε το ρεκόρ τερμάτων σε ένα έτος που κρατούσε σαράντα χρόνια ο Μίλερ.

Πήρε όμως μόνο το κύπελλο Ισπανίας. Στις άλλες διοργανώσεις δεν τα κατάφερε με τη Μπαρτσελόνα. Είναι κακό; Είθισται ο νικητής να έχει κατακτήσει και τίτλους με την ομάδα του. Αυτό το έκανε ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο Πορτογάλος όμως μάλλον δεν αρέσει σε πολύ κόσμο. Ο Μέσι είναι ο αγαπημένος όλων. Μέτρησε πολύ και η τελευταία εντύπωση. Αυτή των τελευταίων μηνών.

Η προσπάθεια και τελική επιτυχία του Λέο να σπάσει το ρεκόρ τερμάτων και η μπαλάρα που παίζει με τις σερί νίκες η Μπαρτσελόνα έκανε τη διαφορά.

Στο αντίστοιχο διάστημα η Ρεάλ παραπαίει, ο Ρονάλντο είναι μέρος του προβλήματος του -16 από την ισπανική κορυφή και σε συνδυασμό με το αντιπαθές προφίλ του μοιραία βλέπει και πάλι τον Μέσι πιο πάνω από αυτόν. Ο Αντρές Ινιέστα ίσως να άξιζε κάτι παραπάνω. Ομαδικός και αποτελεσματικός ήταν καθοριστικός σε Μπαρτσελόνα και Εθνική Ισπανίας. Οχι, ότι δεν αξίζει ο Μέσι. Ισως όμως να κουράζει η επανάληψη.

Δεν υπάρχει άλλος; Αν αρέσει στον κόσμο προφανώς και δεν υπάρχει. Εξαρτάται πάντα από τη γενική αίσθηση. Δεν αμφισβητούμε την αξία του Μέσι και την ανάδειξή του ως κορυφαίου της χρονιάς. Απλά, όταν βλέπεις κάθε φορά το ίδιο έργο μπορεί και να βαριέσαι...

Δικαιοσύνη πάντως αποδόθηκε στην περίπτωση του καλύτερου προπονητή. Ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε πήρε το βραβείο αφού οδήγησε την εθνική Ισπανίας στην κατάκτηση του δεύτερου σερί Euro και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο στον τελικό κόντρα στην Ιταλία. Δεν είναι όμως μόνο ο τίτλος, αλλά και το πως έπαιξε η πρωταθλήτρια Ευρώπης και κόσμου. Ποδόσφαιρο κατοχής και κυριαρχίας μέσα στο γήπεδο. Δεν άφησε σε κανένα περιθώριο να την αμφισβητήσει.

Το σημαντικότερο είναι μάλλον ότι διατηρήθηκε για μια ακόμη χρονιά σε υψηλότατο επίπεδο και όλος ο πλανήτης υποκλίθηκε στην αξία της. Εργο (και) του Ντελ Μπόσκε που έπεισε πρώτα τους παίκτες της και μετά όλο τον κόσμο ότι η επιτυχία του 2008 δεν ήταν τυχαία. Η Εθνική Ισπανίας προκαλεί φόβο σε κάθε αντίπαλο. Και μόνο να σκέφτεσαι ότι κάτι θα γίνει και δεν υπάρχει περίπτωση να την νικήσεις ή έστω να της πάρει ισοπαλία είναι μια τεράστια επιτυχία για τον προπονητή και εκείνους που την απαρτίζουν.