Είδες το κράξιμο;

Έχει βάλει 19 γκολ ο Ολυμπιακός στα εφτά τελευταία παιχνίδια του, πέντε για το πρωτάθλημα και δύο για το Τσάμπιονς Λιγκ. Καθόλου λίγα. Σχεδόν τρία γκολ μέσος όρος ανά παιχνίδι. Στα οκτώ πρώτα παιχνίδια του, έξι για το πρωτάθλημα και δύο για το Τσάμπιονς Λιγκ, είχε πετύχει 16 γκολ, άρα δύο ανά ματς.

Τι έκανε τη διαφορά του ενός γκολ μέσο όρο παραπάνω ανά ματς; Μεταξύ σοβαρού και αστείου: το κράξιμο της εξέδρας στο παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης στο Φάληρο! Από τότε είναι που ο Ολυμπιακός έχει βάλει τα 19 γκολ στα εφτά παιχνίδια του. με τον Ζαρντίμ να έχει πραγματοποιήσει μία σειρά από αλλαγές, αντιλαμβανόμενος προφανώς ότι στον κόσμο του Ολυμπιακού, ειδικά εντός έδρας και δη στο πρωτάθλημα, δεν αρκεί η νίκη-τουλάχιστον στα περισσότερα παιχνίδια.

Πρώτη αλλαγή, ότι στο πρωτάθλημα, τουλάχιστον μέσα στο Καραϊσκάκη, αλλά κάποιες φορές κι εκτός έδρας (όπως π.χ. με την ΑΕΚ), δεν παίζει πια με δύο αμυντικογενείς μέσους. Πλέον παίζει με ένα κόφτη (Μοντέστο η, Φέισα) και τον Γκρέκο, που είναι πιο επιθετικογενής μέσος από το Μανιάτη.

Δεύτερη, ότι ο Μασάντο παίζει πια περισσότερο σε ρόλο μεσοεπιθετικού, πίσω από το σέντερ φορ.

Τρίτη, ότι δεν παίζει πια ποτέ δεξί μπακ ο Μοντέστο (είχε παίξει σε εκείνο το ματς με τον Αστέρα).

Τέταρτη, ότι δεν παίζει πια ποτέ κόφτης ο Σιόβας (είχε παίξει σε εκείνο το ματς με τον Αστέρα).

Πέμπτη, ότι δίνονται ευκαιρίες σε ολοένα και περισσότερους παίκτες (Φέισα, Βλαχοδήμο, Τάτο, Ντιακιτέ, λίγο και στον Ζαραδούκα).

Έκτη, παίζει περισσότερο ο Φουστέρ, ο οποίος μέχρι εκείνο το ματς, με τον Αστέρα, είχε παίξει βασικός στο πρωτάθλημα σε μόλις ένα αγώνα (στο Περιστέρι).

Κάτι οι αλλαγές αυτές, κάτι η πίεση του Μαρινάκη προς την ομάδα για περισσότερο θέαμα για τον κόσμο, κάτι ότι οι παίκτες κατάλαβαν ότι κι οι ίδιοι δεν θα την βγάζουν καθαρή με νίκες «με το στανιό» κι από εκεί που ο Ολυμπιακός στα οκτώ πρώτα παιχνίδια του στη σεζόν είχε μέσο όρο σκορ ανά ματς 2-1 (16 γκολ υπέρ κι 8 κατά), στα εφτά επόμενα έχει σχεδόν 3-0,5 (19 γκολ υπέρ και 4 κατά).

Κ. Νικολακόπουλος