Μα οι γκολκίπερ δεν έφυγαν. Εδώ είναι…

Καλά, λέμε ότι έφυγε ο Μιραλάς και δεν έχουμε Μιραλάς. Ότι έφυγε ο Μέλμπεργκ και δεν έχουμε Μέλμπεργκ. Ότι έφυγε ο Ορμπάιθ και δεν έχουμε Ορμπάιθ. Κ.ο.κ.

Αλλά οι τερματοφύλακες δεν έφυγαν ρε παιδιά. Είναι εδώ. Ο Κάρολ κι ο Μέγερι έμειναν στον Ολυμπιακό. Μόνο που δεν είναι όπως ήταν πέρσι. Πέρσι, στο β’ μισό της σεζόν, ειδικά όταν αποκτήθηκε κι ο Βορειοϊρλανδός από τον ΟΦΗ, ο Ολυμπιακός είχε ήσυχο το κεφάλι του από θέμα γκολκίπερ. Οκέϊ, την έκανε την πατάτα ο Μέγερι με τη Μέταλιστ, αλλά λες τέλος πάντων, νέο παιδί είναι, θα σου την κάνει και καμία φορά.

Ξεκινάει φέτος η σεζόν και στα πρώτα φιλικά, στην Αυστρία, ένα πράγμα έλεγες για τον Ολυμπιακό: ότι αν σε μία θέση δε θα έχει φέτος πρόβλημα, αυτή θα είναι του γκολκίπερ! Ο Μέγερι κατέβαζε τα ρολά κι ο Κάρολ ήταν τέρας σταθερότητας. Και λέγαμε όλοι, άντε να δούμε ποιον θα αποφασίσει να βάλει ο προπονητής, αφού ο ένας είναι καλύτερος από τον άλλο.

Και ξαφνικά, από την μία στιγμή στην άλλη, όλα αλλάζουν. Πάει η ομάδα στην Πορτογαλία για τα τρία φιλικά κι ο Μέγερι τρώει φάβα γκολ από απευθείας φάουλ στο 1-1 με την Μπράγκα. Πάει μετά στην Ολλανδία και τρώει ο Κάρολ άλλα δύο γκολ από σέντρες στο 3-2 με τη Βίλεμ.

Πρώτο φιλικό στην Ελλάδα, 3-3 με τη Μάλαγα, χωρίς ο Μέγερι να εμπνέει εμπιστοσύνη. Φιλικό στη Νάπολι, 3-0, με τον Κάρολ να τρώει το πρώτο γκολ από απευθείας φάουλ, ακίνητος.

Αρχίζει το πρωτάθλημα, γκολ-δώρο ο Κάρολ στη Βέροια.

Αρχίζει το Τσάμπιονς Λιγκ κι ο Μέγερι δεν μπορούσε να πιάσει την μπάλα με τη Σάλκε.

Βλέπεις, δηλαδή, ότι εδώ είναι μία σειρά λαθών κι όχι κάτι που έγινε σε ένα ματς, όπως πέρσι.

Κι εδώ είναι πραγματικά άξιον απορίας, το γιατί. Διότι ο Μέγερι πέρσι βούτηξε στα βαθιά, με μηδέν εμπειρίες και πήγε μια χαρά, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και τώρα που θα έπρεπε να είναι καλύτερος και πιο σταθερός, να εμφανίζεται έτσι; Ο δε Κάρολ έδινε ασφάλεια σε όλη την ομάδα. Και τώρα τον βλέπεις να μην έχει ο ίδιος ηρεμία.

Είναι δυνατόν να έχουν επηρεαστεί, επειδή δεν έχουν μπροστά τους το δίδυμο Αβραάμ-Μέλμπεργκ, που έδινε και σε αυτούς αυτοπεποίθηση κι εμπιστοσύνη; Προσπαθώ να βρω μία άκρη, να εξηγήσω, αλλά δεν είναι εύκολο.

Τέλος πάντων, ας αρχίσουν πάλι να παίζουν καλά και ας μην βρούμε ποτέ εξήγηση για το φετινό «μέχρι στιγμής».

Κ. Νικολακόπουλος