Κέρδισε λοιπόν ο Ολυμπιακός με άνεση 4-0 το Λεβαδειακό στο Καραϊσκάκη κι αμέσως το βγάλαμε το συμπέρασμα, καθότι είχε προηγηθεί και η ισοπαλία του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΣ μέσα στο ΟΑΚΑ δύο 24ωρα νωρίτερα: θα κάνει περίπατο στο φετινό πρωτάθλημα. Θα το πάρει από τον Οκτώβρη κλπ, κλπ.
Συγνώμη, αλλά νομίζω ότι βιαζόμαστε πολύ. Πάρα πολύ. Όλοι μας. Γιατί δεν σκεφτόμαστε ότι ο ίδιος Ολυμπιακός είναι αυτός που είχε δεινοπαθήσει να κρατήσει μόλις μία εβδομάδα πριν το 2-1 στη Βέροια; Εκεί, δηλαδή, όπου κέρδισε χθες ο Πανιώνιος με τους μπόμπιρες του Ελέ.
Από τη 2η αγωνιστική ποτέ δεν παίρνει κανείς πρωτάθλημα. Ότι ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί, ως πρωταθλητής, ως η ομάδα με το καλύτερο ρόστερ και ως σύλλογος με τα λιγότερα προβλήματα, λόγω διοικητικής και οικονομικής σταθερότητας είναι αληθές. Ότι θα το πάρει περίπατο, εγώ δεν το ξέρω καθόλου. Μπορεί και να το πάρει περίπατο, αλλά δεν το ξέρω και δεν είμαι καθόλου βέβαιος.
Εγώ αυτό που είδα είναι ότι ο Παναθηναϊκός πέρασε νικηφόρα από μία έδρα, τη Λιβαδειά, στην οποία πέρσι είχε ηττηθεί. Κι ότι προσωπικά μου άρεσε πολύ η αντίδρασή του στον αγώνα με τα Γιάννινα, μετά την βλακωδέστατη αποβολή του Κατσουράνη. Μπορεί να μην σκόραρε ένα δεύτερο γκολ για να πάρει το τρίποντο, αλλά έκανε ένα σωρό ευκαιρίες, παρότι με παίκτη λιγότερο.
Όπως επίσης δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι ο Παναθηναϊκός είχε «μέσα» στις δύο πρώτες αγωνιστικές τα καθοριστικά παιχνίδια του με τη Μάλαγα και τον αποκλεισμό του από τη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Σίγουρα επηρεάστηκε, δηλαδή, στο ξεκίνημά του στο πρωτάθλημα από την φθορά των κρισιμότατων αυτών ευρωπαϊκών αγώνων του.
Και για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να πω κιόλας ότι ο Ολυμπιακός ήταν τόσο πειστικός στα δύο δικά του πρώτα παιχνίδια για το πρωτάθλημα. Αρκεί να λάβουμε υπόψιν μας ότι στη Βέροια έβαλε τα δύο γκολ από κόρνερ (και το πρώτο από τέτοια στημένη φάση ξεκίνησε), αλλά κι ότι χθες τα δύο γκολ-κλειδί, δηλαδή του α΄ ημιχρόνου, μπήκαν από καραμπόλες και κόντρες…
Ότι ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα με την καλύτερη προοπτική και τη δυνατότητα και τα περιθώρια βελτίωσης, συμφωνώ. Αλλά μέχρι εκεί.
Κ. Νικολακόπουλος