Θα είναι καλός. Καζίμ να μην είναι!

Αν μη τι άλλο τα ονόματα που ακούγονται για τη… διαδοχή του Μιραλάς στην επίθεση του Ολυμπιακού είναι σημαντικά. Ονόματα συνήθως καλά και συνήθως από δυνατές ομάδες. Αποτελεί, δηλαδή, ένα δείγμα ότι λογικά κάτι καλό πρέπει να περιμένουμε στο τέλος.

Βλέπεις παίκτες της Τσέλσι. Από τον Κακουτά και τον Μπεναγιούν ως τον Μαλουντά. Βλέπεις το Νενέ της Παρί Σεν Ζερμέν, τον Τζιοβάνι Ντος Σάντος και τον Ρόουζ της Τότεναμ, τον Βάργκας της Φιορεντίνα, τον Βάργκας και τον Ινσίνιε της Νάπολι.

Είναι ακόμη ο Μπόγιαν της Ρόμα, ο Ντρέντε, που έμεινε ελεύθερος από τη Ρεάλ, ο Βιεϊρίνια, ο Ολλανδός Μπάμπελ της Χόφενχαϊμ, ο Μαρτίνεζ της Γιουβέντους, ο Τζο Κόουλ της Λίβερπουλ, ο… Ριέρα, ο Μπάστος της Λιόν, ενώ κι ο Βέλγος Λεζάρ δεν είναι μικρό όνομα, αν σκεφτούμε ότι έως τον περασμένο Σεπτέμβρη ήταν βασικός στην Άντερλεχτ.

Ακόμη ακόμη τον ελεύθερο από τη Γιουβέντους Ντελ Πιέρο! Έστω στα 37 του, πιο μεγάλο δηλαδή κι από τον Ιμπαγάσα.

Τέλος πάντων, τα ονόματα μας προϊδεάζουν ότι ο Ολυμπιακός θα φέρει ένα καλό κυνηγό, από μία καλή ομάδα. Κι αυτό είναι ένα καλό πρώτο βήμα.

Το δεύτερο, όμως, και πιο αποφασιστικό βήμα είναι να γίνει η όσο το δυνατόν καλύτερη επιλογή, γιατί δεν είναι και τόσο δύσκολο να σου βγει στο τέλος… Καζίμ!

Διότι όταν είχε έρθει ο Καζίμ όλοι πανηγυρίζαμε. Υπό την έννοια ότι ο Ολυμπιακός έπαιρνε παίκτη 25 στα 26, βασικό της Γαλατασαράι και βασικό της εθνικής Τουρκίας (35 συμμετοχές). Κι όμως αυτό τον παίκτη τον είδαμε και είπαμε, “τι’ ναι τούτος”… Κι ετούτος ο Καζίμ, για να δώσουμε τη συνέχεια, πήγε τώρα στην Μπλάκμπερν κι έστω στην Τσάμπιονσιπ, στις δύο πρώτες αγωνιστικές με δύο γκολ έχει δώσει και τους τέσσερις πόντους στην ομάδα του.

Κοντολογίς, πρέπει ο παίκτης όχι απλά να’ναι καλός, αλλά και να ταιριάζει στην ομάδα σου, στο παιχνίδι της κλπ, κλπ.

Κ. Νικολακόπουλος