Δεν χωράει αμφιβολία ότι η περσινή τριταθλήτρια Πορτογαλίας έδειξε καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό στο μεταξύ τους χθεσινοβραδινό παιχνίδι, ανεξαρτήτως αποτελέσματος-παρεμπιπτόντως, δεν είναι καθόλου κακό για τον Ολυμπιακό που δεν χάνει, μέχρι τώρα, στα δύσκολα φιλικά του (1-1 με Σπαρτάκ, αλλά και Μπράγκα), την στιγμή μάλιστα που κερδίζει στα λιγότερα δύσκολα (1-0 την Αλάνια και 3-0 την Φαρένσε).
Και ήταν απολύτως λογικό η Μπράγκα να δείχνει καλύτερη ομάδα, για τον απλούστατο λόγο ότι όχι μόνο είναι πράγματι καλή ομάδα, αλλά και γιατί έπαιξε ακριβώς, μα ακριβώς, με την περσινή βασική της ενδεκάδα, αυτή που είχε ο Ζαρντίμ! Ακόμη κι ο αριστερός στόπερ Εβέρτον, που έλειπε, είχε χάσει όλο το β΄ μισό της σεζόν λόγω σοβαρού τραυματισμού.
Αντίθετα, ο Ολυμπιακός είναι ακόμη μία ομάδα που φτιάχνεται, με πολλά νέα πρόσωπα, νέα παιδιά, παίκτες σε νέους ρόλους κλπ, κλπ. Δεν μπορεί να γίνει σύγκριση μίας ομάδας με τέτοια συνοχή όπως η Μπράγκα και μίας με τέτοιες διαφορές σε σχέση με πέρσι, όπως ο Ολυμπιακός, που δεν είχε και μονάδες όπως οι Τοροσίδης, Φουστέρ, Ιμπαγάσα, Μιραλάς…
Η απόδοση γενικά του Ολυμπιακού είχε μέσα στο παιχνίδι μεγάλες διαφορές. Θύμισε λίγο Ολυμπιακό Βαλβέρδε! Γιατί μπήκε πάρα πολύ καλά, θα έλεγα εντυπωσιακά καλά, στα πρώτα 25 λεπτά, αλλά στη συνέχεια ήταν παθητικός για τουλάχιστον 40 λεπτά, σήκωσε λίγο κεφάλι για ένα δεκάλεπτο και προς το τέλος πάλι έφαγε φάσεις. Λογικά είναι θέμα χημείας της ομάδας, που θέλει χρόνο, όπως και θέμα κι άλλης δουλειάς στην προπόνηση, για περισσότερες αντοχές. Γιατί βλέπεις αρκετά καλά στοιχεία στο παιχνίδι της.
Με χαρά, πάντως, διαπιστώνουμε ότι οι πρωταθλητές έχουν βρει φλέβα με καλό ελληνικό ταλέντο. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε Μανωλά και Σιόβα. Ούτε ο Παπάζογλου, ούτε ο Τάτος είναι μικροί παίκτες, ο δε Μήτρογλου σαφέστατα κι έχει θέση στο ρόστερ του Ολυμπιακού. Οι κινήσεις του σε δύο τρεις φάσεις ήταν κινήσεις μεγάλου φορ. Να δουλέψει κι άλλο για να μην βγαίνει εύκολα οφσάιντ, να «βρεθεί» καλύτερα με τους συμπαίκτες του και δεν μπορεί παρά να παίξει αυτός ο παίκτης ενεργό ρόλο στον Ολυμπιακό.
Από το Φετφατζίδη και τον Ποτουρίδη ομολογώ ότι περίμενα περισσότερα και δη καλύτερη σταθερότητα στις εμφανίσεις τους, ενώ ο Λυκογιάννης δικαιώνει τα καλά λόγια που ακούγονταν γι΄ αυτόν από πέρσι. Έτοιμος δεν είναι, αλλά εν κωλώνει και χώνεται καλά στις φάσεις. Κι αυτό δεν είναι μικρό πράγμα για παιδί που τώρα μόλις άρχισε να παίζει με την πρώτη ομάδα. Είναι δε καλό που ο Ζαρντίμ τον έβαλε με πολλούς βασικούς κι όχι σε ενδεκάδα με πολλά πιτσιρίκια.
Ο Μανιάτης, βέβαια, είναι ο ερυθρόλευκος Έλληνας, που δείχνει πιο ώριμος από ποτέ-κάποιες πάσες του θύμιζαν δεκάρι κι ένα σουτ που εξαπέλυσε ήταν φαρμάκι. Αν δεν έκανε και το κουτό φάουλ στη φάση του 1-1…Παρεμπιπτόντως, «έδωσαν» κι άλλα τέτοια χαζά φάουλ οι παίκτες του Ολυμπιακού, π.χ. ο Μήτρογλου. Και γενικότερα κάποια εξεζητημένα πράγματα καλό είναι να λείψουν-όπως μία πάσα με τον… ώμο που πήγε να κάνει ο Αμπντούν κι έτσι ξεκίνησε πολύ επικίνδυνη αντεπίθεση της Μπράγκα.
Πάντως, μου έκανε μεγάλη εντύπωση η πολύ κακή εικόνα της ομάδας στις στημένες φάσεις της Μπράγκα. Με τέτοια εικόνα στο Τσάμπιονς Λιγκ, θα έχει τεράστιο πρόβλημα, αλλά λογικά ακόμη ο προπονητής δεν θα έχει δουλέψει πολύ πάνω σε αυτό το κομμάτι, οπότε πρέπει να περιμένουμε βελτίωση. Όπως δεν μου αρέσει και που δεν βρίσκει ακόμη ο Ολυμπιακός καλό εκτελεστή για τα δικά του στημένα.
Κατά τα άλλα, ο Μέγερι ήταν στο α’ ημίχρονο «της ηλικίας του» (με αστάθεια και λάθη, με αποκορύφωμα το γκολ από φάουλ που πήγε προς τα πάνω του και όχι σε γωνία) και στο β΄ ήταν «του ταλέντου του» (κατεβάζοντας τα ρολά).
Άντε να δούμε απόψε και τον πολύ πιο έμπειρο Κάρολ (λογικά προτίμησε ο Ζαρντίμ να βάλει τον Ιρλανδό κόντρα σε αγγλική ομάδα), αλλά και τον Ντιελνά, που κόντρα σε Άγγλους θα έχει την ευκαιρία αν μη τι άλλο να δείξει τα αθλητικά του προσόντα. Όπως ίσως κι ο Ντιόγο, που δε νομίζω να είναι κακή ιδέα να χρησιμοποιηθεί κάποια στιγμή και στην υποτίθεται τουλάχιστον καλή του θέση, του σέντερ φορ.
Κ. Νικολακόπουλος