Όχι φίλε μου, εδώ δεν είναι Μουντιάλ που το χαίρονται συνέχεια οι ίδιοι και οι ίδιοι. Στην Ευρώπη όλα επιτρέπονται και η κορυφή χωράει τους πάντες.
Την κούπα του Euro άγγιξαν μέχρι κι Έλληνες πειρατές, ακόμη και Δανοί τουρίστες, ενώ μια σωστή μαντεψιά του αρχηγού στο «κορώνα ή γράμματα» ήταν αρκετή για να στείλει κάποτε τους «ατζούρι» σε τελικό. Μέχρι και… νοσοκομείο το έχει κατακτήσει.
Δεν το πιστεύεις ε;
Λίγες ώρες πριν Ισπανία και Ιταλία διεκδικήσουν την κούπα, το sport-fm.gr έχει τις αποδείξεις.
1960 Σοβιετική Ένωση- Γιουγκοσλαβία 2-1
Μεταξύ συγγενών και φίλων θα μπορούσε να πει κανείς πως έγινε ο πρώτος τελικός στην ιστορία των Euro ανάμεσα στην Σοβιετική Ένωση και την Γιουγκοσλαβία, καθώς είναι ο εκείνος με τα λιγότερα εισιτήρια (17.966). Ευτυχώς η παροιμία «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται» δεν ίσχυσε για τις επόμενες διοργανώσεις.
1964 Ισπανία- Σοβιετική Ένωση 2-1
Τι σχέση μπορεί να έχεi ο πρώτος τελικός του Euro με τον δεύτερο στο θέμα των θεατών; Απολύτως καμία! Σε εκείνον του 1964 έγινε το... έλα να δεις από 79.115 κόσμο, τα περισσότερα ζευγάρια μάτια που είδαν ποτέ τελικό Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Και πώς να μην πάει η… μισή Ισπανία σε αυτόν, αφού η ομάδα των «φούριας ρόχας» ήταν και διοργανώτρια. Φυσικά μετά το τελευταία σφύριγμα έγινε της… Ισπανίας, καθώς οι Ίβηρες νίκησαν 2-1 τους παίκτες της Σοβιετικής Ένωσης.
1968 Ιταλία-Γιουγκοσλαβία 1-1,2-0
Κορώνα ή γράμματα; Τι απ’ αυτά τα δύο διάλεξε άραγε ο αρχηγός της Ιταλίας, Τζιατσίντο Φακέτι; Πάντως ό,τι κι αν διάλεξε, έπεσε μέσα. Πριν λοιπόν ανακαλυφθούν... φλωριές τύπου παράταση, πέναλτι και τέτοια, έτσι καθάριζαν οι ομάδες. Οι «ατζούρι» πέρασαν μέσω... τζόγου στον τελικό, όπου αντιμετώπισαν τη Γιουγκοσλαβία. Κι εκεί, όμως... περιπέτεια. Σε επαναληπτικό τελικό κρίθηκε ο τίτλος με τους «ατζούρι» να κάμπτουν την αντίσταση των «πλάβι».
1972 Δ. Γερμανία- Σοβιετική Ένωση 3-0
Ο τελικός του 1972 ανάμεσα στην Δ. Γερμανία και την Σοβιετική Ένωση έμεινε στην ιστορία λόγω ενός… μπόμπερ. Όχι μην πάει ο νους σας στο κακό. Αυτός δεν ήταν άλλος από τον χαρισματικό Γκέρντ Μίλερ, που μετέτρεψε το ματς σε προσωπικό του σόου, σημείωσε δύο τέρματα και οδήγησε την χώρα του στο πρώτο της Euro.
1976 Τσεχοσλοβακία -Δυτική Γερμανία 2-2 (5-3 στα πέναλτι)
Με μια ενέργεια απίστευτης ποδοσφαιρικής ευφυΐας, ο Άντονιν Πανένκα αποφάσισε ότι για να κρίνει τον πρώτο τελικό που κρίθηκε στα πέναλτι θα πρέπει να ρεζιλέψει τον αντίπαλο τερματοφύλακα, Σεπ Μάιερ. Η λόμπα του Τσεχοσλοβάκου στην τελευταία εκτέλεση του χάρισε μία θέση στην ιστορία του αθλήματος και έδωσε το έναυσμα στους συμπατριώτες του για ξέφρενους πανηγυρισμούς. Παράλληλα, γέννησε μια σειρά από μιμητές, με μερικούς να αποδεικνύονται άξιοι και άλλοι για τα... μπάζα!
1980 Δυτική Γερμανία- Βέλγιο 2-1
Στα γήπεδα της Ιταλίας το Βέλγιο είχε κατορθώσει να κάνει την έκπληξη φθάνοντας στον τελικό. Εκεί όμως, αντιμετώπισε την Δυτική Γερμανία, η οποία δεν ήταν διατεθειμένη να χάσει για δεύτερη συνεχόμενη φορά το τρόπαιο, επικράτησε με σκορ 2-1 και πρόσθεσε ακόμη μία κούπα στη συλλογή της.
1984 Γαλλία- Ισπανία 2-0
Οι αποφάσεις του Μισέλ Πλατινί επί της προεδρίας του στην UEFA, μπορούμε να πούμε ότι είναι λίγο αμφιλεγόμενες. Η ποδοσφαιρική του ποιότητα όμως ήταν το… κάτι άλλο. Πολύ πριν φορέσει το κουστούμι της προεδρίας της UEFA, με το «10» στην πλάτη οδήγησε την εθνική ομάδα της Γαλλίας στο πρώτο της Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, μπροστά στους οπαδούς της.
1988 Ολλανδία- Σοβιετική Ένωση 2-0
Την αποκάλεσαν «βασίλισσα χωρίς στέμμα». Την κατηγόρησαν ότι μόνο… ωραίο ποδόσφαιρο μπορεί να παίξει, αλλά από κούπες, μόνο του καφέ. Στον τελικό του 1988 όμως, στο 54ο λεπτό, η γκολάρα του Φαν Μπάστεν άφησε τον κόσμο με το στόμα ανοιχτό, έβαλε τέλος στα πικρόχολα σχόλια και έστεψε τους "οράνιε" πρωταθλητές Ευρώπης.
1992 Δανία- Γερμανία 2-0
Την μεγαλύτερη έκπληξη, μέχρι την επόμενη (βλέπε 2004) κατόρθωσε να κάνει η εθνική ομάδα της Δανίας το 1992. Μέσα σε λίγες ημέρες, οι ποδοσφαιριστές του Ρίτσαρντ Μέλερ-Νίλσεν άφησαν παραλίες, ήλιους και σεζ-λονγκ και φορώντας εξάταπα αντί για σαγιονάρες αναδείχθηκαν πρωταθλητές Ευρωπής μέσα στην γειτονιά τους, στα γήπεδα της Σουηδίας.
1996 Τσεχία - Γερμανία 1-2
Περισσότερο με ΚΑΤ, παρά με ομάδα έμοιαζε η εθνική Γερμανίας κόντρα στους Τσέχους. Με μόλις 16 παίκτες στην αποστολή, χρειάστηκε να κάνει… χρυσό τον Όλιβερ Μπίρχοφ για να στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης. Πέρασε ως αλλαγή στο ματς και με δύο γκολ, τα ένα μάλιστα στον «ξαφνικό θάνατο», χάρισε το τρόπαιο στην πατρίδα του. Ευτυχώς για όλους μας, η Μέρκελ τότε ήταν μια… τιποτένια υπουργός Περιβάλλοντος.
2000 Γαλλία - Ιταλία 2-1 (Χρυσό γκολ)
Τι άλλο να κάνει ο Ζινεντίν Ζιντάν δηλαδή; Ανέβασε τους «τρικολόρ» και τους 65.000.000 Γάλλους στα 325 μέτρα από το έδαφος και συγκεκριμένα στην κορυφή του Πύργου του Άιφελ. Το άξιζαν, ήταν η στιγμή τους!
2004 Πορτογαλία - Ελλάδα 0-1
Το «πειρατικό»… σάλπαρε στις 12 Ιουνίου και για 23 ημέρες ταξίδευε στα… ουράνια όλους τους απανταχού Έλληνες. Έριξε άγκυρα στις 4 Ιουλίου και έστειλε-κυριολεκτικά- σπίτια τους γηπεδούχους Πορτογάλους, καθώς αυτά δεν πρέπει να απείχαν και πολύ από το «Νταλούζ» της Λισαβόνας.
2008 Γερμανία - Ισπανία 0-1
Η ρετσινιά των «losers» κράτησε πολύ… πάρα πολύ για την Ισπανία. Το τι κοροϊδία είχαν «φάει» για 44 χρόνια, δεν περιγράφεται. Ήρθε η «Θεία Δίκη», όμως και τώρα έχουν… κατσικωθεί στο σβέρκο μας, σαρώνοντας τα πάντα με την μπάλα που παίζουν. Το πολύ το... τίκι-τάκα, πάντως, είναι αλήθεια μας ψιλοκούρασε.