Μπορεί να είμαι και λάθος, αλλά αυτό που κατάλαβα εγώ είναι ότι έπρεπε να γυρίσουμε στην εθνική Ελλάδας του 2004 για να περάσουμε στην επόμενη φάση του Euro του 2012!
Έπρεπε να ντυθεί… Ρεχάγκελ ο Σάντος, για να κάνουμε αυτή την απίστευτη πρόκριση. Τουλάχιστον έτσι τα είδα εγώ τα πράγματα, από την αρχή ως το τέλος του ματς.
Είδαμε την εθνική μας, ενώ αυτή καίγονταν για τη νίκη, την στιγμή που η Ρωσία είχε την πολυτέλεια για δύο αποτελέσματα, να έχει ως πρώτο μέλημα να κρατήσει το μηδέν. Με εξαίρεση το πρώτο 10λεπτο, στο οποίο παίξαμε επιθετικά και όχι μόνο δεν αιφνιδιαστήκαμε όπως στα πρώτα ματς, αλλά κοιτάξαμε να αιφνιδιάσουμε, ειλικρινά δεν θυμάμαι κάποιο άλλο χρονικό σημείο του αγώνα να έχει η Ελλάδα τον έλεγχο του παιχνιδιού.
Οι Ρώσοι επιτίθονταν κι εμείς αμυνόμασταν, όπως τόσο ωραία ξέρουμε να κάνουμε, ενθυμούμενοι και το ιστορικό Euro του 2004. Ακόμη και πριν το γκολ του Καραγκούνη, άμυνα παίζαμε. Κι όπως αποδείχθηκε καλά κάναμε, αφού αυτός ο τρόπος παιχνιδιού μοιάζει να ταιριάζει στην εθνική μας.
Καλή και μαζική άμυνα και να ψάξουμε το γκολ σε καμία στημένη φάση, σε καμία αντεπίθεση η, να εκμεταλλευθούμε κανένα λάθος του αντίπαλου. Όπως κι έγινε με το γκολ του Καραγκούνη, από ένα δικό μας αράουτ κι ένα λάθος διώξιμο του Ρώσου μπακ.
Ο Σάντος… ξέχασε τη διάθεση να παίξει η εθνική μας ένα άλλο, πιο επιθετικό ποδόσφαιρο, έγινε… Ρεχάγκελ και του βγήκε! Τι σημασία έχει που τέλειωσε το ματς με ένα απίστευτο σχήμα-σύστημα: δύο στόπερ (Κυριάκο, Σωκράτη), δύο δεξιά μπακ (Τοροσίδη, Σαλπιγγίδη να κυνηγούν Αρσάβιν και Ζιρκόφ), δύο αριστερά μπακ (Τζαβέλλα, Χολέμπας) και τρεις κόφτες (Κατσουράνη, Μανιάτη, Μάκο) και τον Σαμαρά μονάχο του στη σέντρα!!! Όπως και στη ζωή, έτσι και στο ποδόσφαιρο μετράει το αποτέλεσμα.
Βέβαια, εδώ θα πρέπει να σκεφθούμε και κάτι άλλο για τον Πορτογάλο τεχνικό: άργησε, αλλά βρήκε όχι μόνο τον «ιδανικό» τρόπο παιχνιδιού της εθνικής, αλλά και το ιδανικό σχήμα της ομάδας. Βλέπετε, αυτή η ενδεκάδα που είδαμε χθες δεν είχε ούτε Χαλκιά, Χολέμπας, που είχαν ξεκινήσει και στα δύο πρώτα ματς, ούτε Αβραάμ, Νίνη που είχαν ξεκινήσει στο πρώτο ματς, ούτε Φορτούνη, Φωτάκη, που είχαν ξεκινήσει στο δεύτερο ματς… Έξι αλλαγές (!) συνολικά έγιναν, για να φτάσουμε στο χθεσινό σχήμα, που έφερε τη μοναδική νίκη στη φάση των ομίλων, η οποία όμως ήταν αρκετή για την πρόκριση!
Μάλιστα, χρειάστηκε να πάθει θλάση ο Χαλκιάς για να μπει ο Σηφάκης, του οποίου η εστία ακόμη είναι παρθένα…Χρειάστηκε να τραυματιστεί σοβαρά ο Αβραάμ, για να δούμε τον κέρβερο Κυριάκο…Χρειάστηκε να μην ακουμπήσει την μπάλα με την Πολωνία ο Νίνης, για να μπει ο Σαλπιγγίδης και με δικό του γκολ να πάρουμε την ισοπαλία…Χρειάστηκε να μην «μπουν» καν στο παιχνίδι με τους Τσέχους οι Φωτάκης και Φορτούνης, για να παίξει μαζί η τριάδα Σαλπιγγίδη, Γκέκα, Σαμαρά για πρώτη φορά στην επίθεση…
Τέλος καλό, όλα καλά μίστερ…
Κ. Νικολακόπουλος