Από πολιτική εγώ δεν ξέρω. Δεν κατέχω, που έλεγαν και στην παλιά ελληνική ταινία.
Απλά, προσπαθώντας να εξηγήσω το αποτέλεσμα των εκλογών, καταλήγω κάπου: ότι τα δύο μεγάλα κόμματα χρησιμοποίησαν λάθος τρόπο για να «πιέσουν» τους ψηφοφόρους τους. Διότι, καταλάβαιναν πως λόγω της αγανάκτησης του κόσμου θα έχαναν πολλές ψήφους. Και προσπάθησαν να βρουν κάτι για να αλλάξουν κάπως το κλίμα.
Το πήγαν λοιπόν στο δίλημμα «ευρώ η, δραχμή». Υπό την έννοια του μηνύματος, «κοιτάξτε, αν θα έχουμε χάος κι ακυβερνησία, θα γυρίσουμε στη δραχμή, που θα είναι η καταστροφή μας» κλπ, κλπ.
Μπορεί μάλιστα να έχουν και δίκιο τα μεγάλα κόμματα. Μπορεί, δηλαδή, και να είναι ακριβώς έτσι το πράγμα. Η, να είναι περίπου έτσι. Και μπορεί κι ο κόσμος κατά βάθος να το καταλαβαίνει. Αλλά δεν ψήφισε τα μεγάλα κόμματα…
Γιατί; Γιατί υπάρχει μία διαφορά; Ότι ο κόσμος δεν έχει Ευρώ! Ο πολύς ο κόσμος, δηλαδή, δεν έχει λεφτά φίλοι μου. Έτσι, το σκεπτικό ήταν, «τι Ευρώ, τι δραχμή. Σάμπως έχω Ευρώ, για να με πειράξει αν πάμε στη δραχμή;».
Εγώ ειλικρινά αυτό καταλαβαίνω από πολλούς ανθρώπους. Δεν υπάρχουν λεφτά στον κόσμο, στον πολύ κόσμο, οπότε το δίλημμα που τέθηκε, πολύ απλά δεν τον άγγιξε αυτό τον πολύ κόσμο.
Αν υπάρξει επόμενος γύρος, πρέπει να βρεθεί κάτι άλλο, πιο πειστικό.
Κ. Νικολακόπουλος