Αν επιχειρήσουμε να έρθουμε στη θέση του Βαλβέρδε και να επιχειρήσουμε να εξηγήσουμε την απόφασή του να μη συνεχίσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό, ίσως πρέπει να σκεφθούμε τα εξής…
Λείπει δύο χρόνια μακριά από την οικογένειά του και το σπίτι του, όπου τον περιμένουν η σύζυγος και τα παιδιά του. Και είχε λείψει κι ένα τρίτο χρόνο στην τελευταία τετραετία, πάλι εδώ στην Ελλάδα…
Σε αυτή την τριετία του στον Ολυμπιακό έλυσε ένα μεγάλο μέρος του οικονομικού του θέματος, καθώς πρέπει να κέρδισε ένα ποσό γύρω στα 6 εκ. Ευρώ, από τα συμβόλαια και τα πριμ…
Σκέφθηκε ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω στον Ολυμπιακό, παίρνοντας τρία πρωταθλήματα από Φλεβάρη μήνα. Κι ότι δύσκολα στην Ευρώπη θα έφτανε κάπου πολύ ψηλά δεδομένης και της οικονομικής συγκυρίας στην Ελλάδα. Έτσι κάπου το είδε ότι έπιασε ταβάνι σε αυτή την ομάδα κι άρα έκλεισε ο κύκλος του.
Ένιωσε ότι δεν μπορεί να συνεχίσει αυτή την πίεση για νίκη σε κάθε ματς που την έχει ο Ολυμπιακός. Μην ξεχνάμε ότι στις άλλες ομάδες που δούλεψε, Αθλέτικ-Εσπανιόλ-Βιγιαρεάλ, ούτε κατά διάνοια δεν είχε ζήσει τέτοιο πράγμα, τέτοια πίεση. Και κάπου δεν άντεξε.
Με την επιστροφή του στον Ολυμπιακό «αποκατέστησε» το όνομά του ως προπονητική αξία, που είχε πληγεί με την αποτυχημένη σεζόν του στη Βιγιαρεάλ, πρόπερσι. Πήρε δύο πρωταθλήματα σε μία διετία και φέτος έκανε και μία ενδιαφέρουσα πορεία στα κύπελλα Ευρώπης.
Μπορεί να ξέρει η, έστω να πιστεύει ότι έχει πιθανότητες να βρει θέση σε πάγκο μίας καλής ομάδας της Πριμέρα Ντιβιζιόν, όπως Βαλένθια, Σεβίλλης, Μπιλμπάο (εκεί λέγεται πως θα καταλήξει), έστω της Σοσιεδάδ.
Σίγουρα γνωρίζει ότι έχοντας τέτοια επιτυχία στον Ολυμπιακό, θα υπάρχει γι΄ αυτόν πάντοτε ανοιχτή η πόρτα του.
Εάν τα βάλουμε όλα αυτά κάτω, ίσως έχουμε την απάντηση της διαφαινόμενης απόφασής του να φύγει από τον Ολυμπιακό. Κι η αλήθεια είναι ότι κύριος ήρθε, κύριος φεύγει ο Ερνέστο. Αλλά και με έξι εκατομμύρια στην τσέπη. Not bad…
Κ. Νικολακόπουλος