Η εξέλιξη της μάχης του τίτλου στις τελευταίες αγωνιστικές, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μία απονομή ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης.
Υπήρχαν δύο διεκδικητές του πρωταθλήματος, που για κάποιους… περίεργους λόγους, ήταν μέχρι πριν λίγες αγωνιστικές σε βαθμολογικές θέσεις, που δεν τους άξιζαν. Ειλικρινά τώρα, υπήρχε κανείς (ποδοσφαιρόφιλος) Έλληνας, που θεωρούσε δίκαιο βαθμολογικό πίνακα, με τον Παναθηναϊκό πέντε βαθμούς πάνω από τον Ολυμπιακό, την 19η αγωνιστική του πρωταθλήματος, τέλη Γενάρη;
Η (ποδοσφαιρική) τάξις άρχισε να αποκαθίσταται τις τελευταίες αγωνιστικές, όταν ο Ολυμπιακός έκανε τις εφτά συνεχόμενες νίκες στο πρωτάθλημα, χωρίς να φάει ούτε ένα γκολ, αν κι έπαιξε με σχεδόν όλες τις καλές ομάδες της Λίγκας μας σε αυτό το διάστημα των εφτά συνεχόμενων νικηφόρων αποτελεσμάτων του: έξω με τον ΠΑΟΚ, μέσα με την ΑΕΚ, έξω με τον ΟΦΗ, μέσα με τον Άρη, έξω με τον Παναθηναϊκό.
Και το αποκορύφωμα της αποκατάστασης της τάξης και της απονομής της ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης ήταν το χθεσινό αποτέλεσμα, που έφερε τον Ολυμπιακό εφτά πόντους μπροστά από τον Παναθηναϊκό, διαφορά που θα φτάσει στο συν δέκα, όταν εφαρμοστούν οι κανονισμοί.
Δυστυχώς για το ποδόσφαιρο, αυτός ο θρίαμβος του Ολυμπιακού συνέπεσε με μία μαύρη βραδιά για την ιστορία του Παναθηναϊκού. Αλλά τι να έκανε ο Ολυμπιακός; Να μην έβαζε γκολ ο Αμπντούν για να μην τα σπάσουν οι χούλιγκανς; Είναι σοβαρά πράγματα αυτά;
Διότι, εδώ πέρα το θέμα ήταν να μη βάλει γκολ ο Ολυμπιακός. Αν έβαζε, θα το έκαιγαν το ΟΑΚΑ! Με αυτές τις συνθήκες πήγε να παίξει ο Ολυμπιακός. Αλλά δεν μάσησε. Κέρδισε με το σπαθί του. Και φαντάζομαι πως δε θα πουν, πάλι, ότι το πήρε στα… χαρτιά το πρωτάθλημα, επειδή θα μηδενιστεί ο Παναθηναϊκός, όπως μηδενίστηκε τότε η Καλαμαριά.
Αυτό που εγώ τώρα θέλω είναι να συνεχίσουν και να τελειώσουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού την χρονιά έτσι όπως το πήγαν από την αρχή. Όχι να γίνει χαμός στο μπάσκετ, όταν θα έρθει τρεις φορές ο Παναθηναϊκός. Η μαγκιά είναι να κερδίζει η ομάδα σου, όπως γίνεται με τον Ολυμπιακό-όχι να κάνεις επεισόδια.
Κ. Νικολακόπουλος